باشگاه خبرنگاران پویا-نجمه السادات مولایی
روز گذشته تنها فرزند شهید مرتضی حسینپور معروف به حسین قمی و مشهور به «فرمانده حسین»ِ مدافعان حرم، رزمندگان عراقی و مجاهدان حزبالله لبنان متولد شد. آن هم وقتی چهار ماه از شهادت پدرش میگذرد. چه کسی فکر میکرد فرمانده حسین چند ماه بعد از شهادت، بابا شود. کسی که برای صدها نیروی زیردستش و نیروهای قرارگاه یک پدر دلسوز، مدیر زبده و فرماندهای کاربلد بود. علی حسینپور فرزند شهید حسینپور قرار است یک تنه نام این فرمانده را زنده نگه دارد و آرزوی پدر را در مسیر آرمانهای انقلاب به اتمام برساند.
نورسیده حسین قمی هنوز قدم به دنیا نگذاشته، فرزند یک شهید مدافع حرم شده است. او قرار بود اولین فرزندی باشد که چشم پدر و مادرش به آمدن او روشن میشود. اما پدر دفاع از حرم و مبارزه با تکفیریها را واجبتر از دلبستگی دنیایی به فرزند میدانست. بابا دل از علیِ دنیانیامده کَند و عزم میدان جهاد کرد.
6 سال است که تکفیریها در سوریه جنگ و آشوب به پا کردهاند. کارزاری که شهدای مدافع حرم بسیاری را در تاریخ ثبت کرد. نخستین بار آخرین روز آذر ماه سال 94 بود که از تولد فرزند شهید مدافع حرم میثم نجفی نوشتیم. حلمایی که 17 روز بعد از شهادت پدر متولد شد. دو سال از آن روزگار میگذرد. در این مدت بارها از فرزندانی همچون حلما نجفی گفته و نوشته شد که پدرشان پیش از تولد آنها به شهادت رسیدند. اتفاقی که بارها تکرار شد، فرزند شهید محمدحسین حمزه که 65 روز بعد از شهادت پدر متولد شد. فرزند شهید احسان حاجی حاتمیلو 7 ماه بعد از شهادت پدر به دنیا آمد، فرزند شهید محمد بلباسی و ... حالا فرزند شهید مرتضی حسینپور... فرزندانی که یک نسل را میسازند و میراث آرمانهای نسل دیگر خواهند بود؛ آرمانهای نسل شهدای مدافع حرم... فرزند فرمانده حسین نیز یکی از بچههای مقاومت این نسل است.
شاید حدود سی سال از روزهایی بگذرد که در اشعار و دعاهای کودکانه مدارس، پشت بلندگو خوانده میشد: « به فرزند ندیده پدر سوگند.../به مادران سیه پوش و خون جگر سوگند...» کم نبودند کودکانی که قبل از تولد پدرانشان راهی میدان جنگ شده و در جبهه به شهادت میرسیدند و بچهها در اشعارشان خدا را به همین کودکان قسم میدادند، کودکانی که از لحظه تولد «فرزند مقاومت» بودند و عنایت خاص خدا با آنها بود. حالا خیلی از همان فرزندان، نسل پدران و مادران امروز را ساختهاند. نسل سوم انقلاب حالا شاهد این است که چگونه بعد از گذشت سه دهه از هشت سال دفاع مقدس، روایت مقاومت، شهادت و حماسه دوباره در درخشش نام «مدافعان حرم»، جان گرفته است. شاید این روزها نیز برای آنکه دستهای خالیمان از درگاه خدا چیزی طلب کند و مشمول لطف الهی قرار بگیرد نیازمند تکرار همان اشعار کودکان زمان جنگیم.
علی حسین پور باید داستان خیلی اتفاقات را شنیده و بداند. علی باید بداند پدرش به میدان جهاد نرفته بود که کشته شود بلکه رفته بود تا دشمن را بکشد و او میخواست ریشه تکفیر را بخشکاند....
علی باید بداند فرزند نابغه مقاومت و حسن باقری زمان است. کسی که در گمنامی میجنگید و در پهنه میدان جهاد میدرخشید. علی باید بداند با صلابت اعتقاد داشت به جای آنکه از خدا التماس شهادت کند باید خودش را قد ردای شهادت کند.
علی باید همچون پدرش با شجاعت، زکاوت و زیرکی قدم در راه مردانی بگذارد که برای مقابله با ظلم جان دادند.... همان طور که مادرش میگوید: «علی من باید لباس جهاد بپوشد، اسلحه به دست بگیرد و رجز أنا محب الزهرا(س) در کوچههای مدینه سر دهد.»
«شهید مرتضی حسینپور شلمانی» معروف به «حسین قمی» متولد 30 شهریور سال 64 بود. او سال 83 وارد سپاه شد. در دانشکده افسری دوره آموزشی را گذراند. و در سال 92 با شروع فتنه در سوریه وارد منطقه شد و مسئولیتهای مختلفی را گرفت. او همان سال یکی از فرماندهان قرارگاه حیدریون بود. سال 93 با ورود داعش به عراق، حسین به عراق اعزام شد. جزو اولین افرادی بود که با حاج قاسم در پدافند بغداد - سامرا مشارکت داشت. نبوغ و مجاهدتهای او به گونهای بود که فرماندهان به او لقب حسن باقری زمان را دادند.
مرتضی حسین پور فرمانده عملیات قرارگاه حیدریون در سوریه و فرمانده شهید محسن حججی بود. او صدها نفر همچون محسن حججی را زیر دست خود پرورش داد تا تکفیریها نتوانند حتی به بخشی از خواستههای خود در منطقه برسند. این فرمانده زبده نظامی در همان معرکهای که شهید حججی به اسارت درآمد به شهادت رسید اما پیش از شهادتش نقشه شوم داعش را برای به راه انداختن حمام خون بر هم زد و جان بسیاری از رزمندگان مقاومت را نجات داد.
انتهای پیام/