آرشیو اخبار ؛ جدیدترین اخبار لحظه به لحظه امروز

به همین سادگی ...

مرتضی رفیع خواه

روستای شامیلرزان با ۲۳۹ نفر جمعیت ازتوابع بخش خطبه سرای تالش در گیلان است. بقعه سلطان محمود شاه دینوری از عارفان قرن هشتم هجری قمری که در دل این روستا واقع شده، شامیلرزان را به یک جاذبه گردشگی تبدیل نموده است. این روستا مردمان بسیار ساده و میهمان نوازی دارد که شغل اصلی آنها دامداری و زنبورداری است و با وجود محروم بودن از امکانات اولیه زندگی مانند آب لوله کشی، گاز، تلفن، جاده آسفالته و خانه بهداشت تمام تلاش خود را میکنند تا مهمانان خاطره خوشی از سفر به این روستا با خود به یادگار داشته باشند.

امیر 8 سال دارد اوهر روز صبح زود اردک ها را از لانه هایشان بیرون می آورد تا در طول روز مشغول خوردن آب و دانه شوند وهنگام غروب دوباره آنها را به لانه بازمیگرداند. کودکان روستایی از سنین خیلی کم مسئولیت کارهای این چنینی را بر عهده میگیرند تا در طی سال های آینده آمادگی لازم برای کارهای بزرگتر مانند گله داری را پیدا کنندسمت راست امیر 8 ساله و سمت چپ سامان ذکریایی 8 ساله با چوب دستی های خود به اصطلاح (شمشیر بازی) میکنند.چوب دستی بخشی جدانشدنی از زندگی روستاییان مخصوصا کودکان است تا با آن در مقابل حیوانات وحشی از خود دفاع کنند و همچنین وسیله بازی است که خیلی راحت تهیه میشود. پسر بچه ها در روستای شامیلرزان در طول روزبا چوب دستی های خود اکثروقت خود را مشغول این بازی هستند. سیمزار دشتی 50 ساله هر روز صبح زود قبل از اینکه شوهرش دامها را به چرا ببرد شیر گاوها را میدوشد تا با آن لبنیات محلی مانند ماست، دوغ، پنیرو کره تهیه کند او بخشی از این فراورده ها را برای مصرف روزانه خانواده کنار میگذارد و مازاد مصرف را در بازارهای محلی به فروش میرساند تا کمک حال اقتصاد خانواده باشد فریدون سفارشی 50 سال دارد. او برای روشن کردن تنور در روزهایی که همسرش قصد پخت نان دارد از جنگل هیزوم جمع آوری میکند. از آنجایی که نان های محلی ماندگاری بالایی دارند، روستاییان معمولا در هفته دو بار نان پخت میکنند. بهاره 40 ساله در حال آماده کردن خمیر نان برای قراردادن در تنور است. او در هر بار پخت 35 تا 40 نان میپزد که نیاز آنها به نان را تا سه روز برطرف میکندسمت چپ نیما 9 ساله از روی دروازه چوبی که در زبان محلی به آن (بلته ) گفته میشود عبور میکند این دروازه ها برای جلوگیری از ورود حیوانات اهلی مانند گاووگوسفند به داخل باغ یا حیاط خانه ساخته میشودامیر 8 ساله مشغول بازی زیر درخت چندصد ساله بلوط در روستای شامیلرزان است. اهالی روستا احترام زیادی برای این درخت قائل هستند و از محوطه آن برای مراسم های مذهبی مانند مراسم تاسوعا و عاشورا استفاده میکنندالمیرا شجاعی 4 ساله به دوربین لبخند میزند.یکی از محرومیت های روستای شامیلرزان نداشتن خانه بهداشت است که با توجه به این که تعداد کودکان روستا زیاد است مشکل بزرگی برای خانواده های آنها ایجاد کرده است آنها باید برای رسیدن به اولین خانه بهداشت مسیر18 کیلومتری خاکی که در ایام سرد سال گاها پوشیده از برف و مسدود است طی کنند تا به مرکز بهداشت خطبه سرا برسند. زنان روستایی به دلیل تنوع اقلیمی طبیعت، علاقه زیادی به رنگهای شاد دارند که این امر در نوع پوشاک آنها به خوبی به چشم می خورد آنها سعی میکنند علاوه بر پوشاک در رنگ کردن خانه هایشان نیز از طبیعت الهام بگیرندروح انگیز خوش سفر60 ساله برای تهیه هیزم کنده های درخت را قطعه قطعه میکند.به علت شرایط کوهستانی منطقه زمستانها بسیار سرد و اکثر روزها برفی است به همین دلیل ساکنین روستا سعی می کینند در طول روز بخشی از وقت خود را به تهیه و ذخیره هیزم اختصاص دهندسونیا و سامیار شجاعی 7و5 ساله از داخل پنجره خانه به مادر خود که بیرون از خانه در حال شستن ظروف است نگاه میکنند. شستشوی ظروف و لباس در اکثر خانه ها بیرون از خانه انجام میشو که در فصل های سرد سال کار بسیار دشواری استصدرالدین ذکریایی 84 ساله در کنار همسرش گلقیس خندانی 78 ساله نشسته است آنها 65 سال است که با هم ازدواج کرده اند و هنوز عاشقانه یکدیگر را دوست دارندگلقیس خندانی 78 ساله مقداری دانه داخل ظرف ریخته و با دستانش به مرغ و خروسهایش دانه میدهد.او این کار را هرروز تکرار میکندروستاییان با پرورش و نگهداری انواع طیور مانند اردک، غاز، مرغ و بوقلمون نیازهای غذایی خود را تامین میکنند. یکی از زیبایی های زندگی در روستا دیدن و شنیدن صدای این حیوانات است که در روستا پراکنده شده اند و به انسان حس سرزندگی میبخشندگلزار دشتی 60 ساله نان محلی که در زبان محلی به آن (پنجه قاش) میگویند را از تنور بیرون می آورد و برسی میکند تا کاملا پخته شده باشدعبدالرحمان شجاعی 62 ساله بر سر مزار یکی از ساکنین روستای شامیلرزان که به تازگی از دنیا رفته قرآن میخواند. او 25 سال است که متولی بقعه سیدمحمود دینوری روستای شامیلرزان است وشغلش قرآن خواندن بر سر مزار اموات استساسان ذکریایی 9 ساله از پشت پنجره خانه اش به دوربین نگاه میکندنازی عروج زاده 65 ساله در حال تهیه یک نوع شامی محلی است او ابتدا داخل ظرفی که در زبان محلی به آن (هونک) گفته میشود گردو را می سابد سپس به آن تخم مرغ اضافه میکند وخمیر بدست آمده را در اندازه های مشخص درون تابه سرخ میکند. به علت فراوانی درخت گردو در روستای شامیلرزان، روستاییان از این میوه در اکثر غذاهای محلی استفاده می کنندگلزار عسکر نژاد 45 ساله در حال شستن لباس در حیاط خانه خود است.او اواخر خرداد امسال شوهر خود را از دست داده و حالا با دو فرزند خردسال خود زندگی میکند.به گفته خودش یک بار برای کمک به کمیته امداد مراجعه نموده اما جوابی نگرفته زندگی برای او و دو فرزندش بسیار سخت میگذرد و از مسئولین تقاضای کمک داردتعدادی از ساکنین روستا در محوطه حیاط بقعه سلطان محمود شاه دینوری بر سر مزار یکی از اقوامشان که به تازگی فوت کرده سوگواری میکننداز سمت راست هاجر پورصفی 60 ساله و روح انگیز خوش سفر 60 ساله در حال زیارت در بقعه سید محمود دینوری روستای شامیلرزان هستند. زنان روستا ساعاتی از روز را برای زیارت و خواندن دعا در بقعه این روستا میگذرانندمردان و افراد مسن در طی روز برای رفع خستگی ساعتی از وقت خود را در قهوه خانه روستا گرد هم می آیند و در رابطه با مسائل مختلف روزمره با هم گفتگو میکنندشهناز خندان 45 ساله ایوان خانه خود را جارو میزند. زنان روستایی اهمیت زیادی برای نظافت و پاکیزگی محیط خانه هایشان قائل هستند و در طول روز زمان زیادی رای برای انجام این کار صرف میکنندنازیلا خندان 8 ساله به دیوار خانه خود تکیه داده و در حالی که لبخند به لب دارد به دوربین نگاه میکند
فلای تو دی