به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، نامش را دوست نداشت بگوید و از ظاهرش کاملاً پیدا بود که از معلولیت جسمی و حرکتی رنج میبرد و به همین علت نتوانسته بود برای خودش شغلی پیدا کند.
در کنار یکی از ایستگاههای قطار شهری مشهد بساط خود را پهن کرده و مشغول دستفروشی لوازمالتحریر است؛ وقتی سراغش میروم بغض میکند و میگوید: جامعه عادت کرده من را با چشم ترحم نگاه کند و بیشتر دوست دارند به من صدقه بدهند تا اینکه خرید داشته باشند.
این گفتار با وجود اینکه مکالمهای بسیار عادی به نظر میرسد اما نشان از یک درد قدیمی دارد و یک بخش از محرومیتهای معلولان در جامعه ما را نشان میدهد و علاوه بر اینکه معلولان در جامعه ما از کمبودهای دسترسی در محیط شهری رنج میبرند از حقوق اجتماعی عادی مانند اشتغال نیز برخوردار نیستند.
وضعیت اقتصادی نابهسامان است
محسن شرکاء رئیس کانون انجمنهای صنفی کارفرمایی خراسانرضوی در این زمینه میگوید: البته برای کارفرمایان هیچ تفاوتی ندارد که فردی که استخدام میکند معلول است یا اینکه از نظر جسمی محدودیتی ندارد.
وی ادامه میدهد: در برخی از مشاغل امکان به کار گماردن معلولان وجود ندارد؛ اما در سایر مشاغل که مشکلی برای انجام آنها وجود ندارد اتفاقاً کارفرمایان بسیار علاقهمند هستند که از معلولان استفاده کنند.
رئیس کانون انجمنهای صنفی کارفرمایان خراسان رضوی تأکید میکند: از نظر وجود امکانات محیطی برای معلولان به طور کلی در کشور ما مشکلاتی وجود دارد و شاید کارفرمایان هم در ایجاد این امکانات در محیط کار نیز مشکلاتی دارند. وضعیت اقتصادی هم اکنون به گونهای است که کارگران عادی هم تعدیل شده و کارفرمایان با مشکلات زیادی برای ادامه فعالیت روبهرو هستند.
کارگران عادی هم کاری برای انجام ندارند
احسان سهرابی؛ عضو هیئتمدیره کانون شوراهای اسلامی کار در این زمینه میگوید: در وزارت کار مجموعه کاریابی برای معلولان در نظر گرفته شده و باید دید که چه میزان توانستهاند در جذب افراد کاری انجام بدهند.
وی ادامه میدهد: البته در برخی از کارگاههایی که آلودگی صوتی آنها بالاست از افراد ناشنوا استفاده میشود که علت آن هم این است که کارفرمایان این کارگاهها در صورتی که نقص عضو برای کارگران ایجاد شود باید به آنها دیه پرداخت شود ترجیح کارفرمایان این است که از افراد ناشنوا استفاده کنند.
به گزارش تسنیم، یکی از مسائل بسیار ملموس در جامعه معلولان است بهگونهای که تعداد زیادی از این افراد به هیچ عنوان توقع اشتغال ندارند و یا در بیانی دیگر خود را برای ترحم دیگران برای گذراندن معاش آماده کردهاند.
این در حالی است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته از ظرفیتهای موجود در افراد معلول استفاده زیادی میشود چرا که اعتقاد بر این است وقتی فردی در یک حوزه دارای معلولیت باشد در حوزههای دیگر استعدادهای بسیار بالایی دارد که میتوان از آنها بهره برد.
انتهای پیام/