به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، پرفسور محمد اسماعیل اکبری- پدر پزشکی جامعه نگر ایران درباره بزرگترین معضل زیست محیطی این روزها به عوارض جبران ناپذیری آلودگی هوا که از دلایل اصلی سرطان است، پرداخت.
وی به گناه نابخشودنی مسئولان قدیم و جدید کشور در زمینه آلودگی هوا اشاره کرد و گفت: آلودگی هوا مصداق کاملی برای خود آزاری و مردم آزاری است و آنچه خداوند مهربان خلق کرده پاکی هوا است و بخشندگی طبیعت با آلودگی هوا همخوانی ندارد.
وی ادامه داد: 100 درصد آلودگی هوا حاصل ندانم کاری و خودخواهی آدمیان است، به همین دلیل سقراط بزرگ رسالت حفظ محیط زیست را به حکومتها سپرده است و آنها را برای نگهبانی از آب و هوا و فضای زندگی مسئول کرده است، لذا بجز مردم، حکام و مدیران هم در قبال تخریب پاکی هوا مسؤل هستند و باید پاسخگو باشند.
فوق تخصص جراحی غدد و سرطان از دانشگاه جانز هاپکینز با بیان اینکه شهرهای صنعتی ایران جملگی آلوده هستند و این آلودگی به حدی ورای خطر رسیده است، عنوان کرد: آیا صنعتی شدن صفت بدی است که گریبان ساکنین این شهرها را گرفته است؟ یا ما مردمان و مسئولین تعریف درستی از آن نداشته ایم
وی ادامه داد: به هر حال آلودگی هوا با عوارض حاد و مزمنی همراه است که گریزی از آن نیست و متاسفانه غیرقابل جبران است و دو حالت حاد عوارض سیستم عصبی، ریوی و قلبی ناشی از کمبود اکسیژن میتواند سالمندان و بیماران را راهی بیمارستان یا گورستان کند.
اکبری بیان داشت: اما موضوع به اینجا ختم نمیشود، زیرا آلودگی هوا اثرات مضر و ماندگاری هم دارد، زیرا گازهای ناسالم و ذرات معلق موجود در هوا میتوانند به تدریج روی سلولهای سالم اثر گذاشته و آنها را بیمار کند و عوارض ماندگاری بوجود آورد.
معاون پیشین سلامت وزارت بهداشت تصریح کرد: در سال 2013، سازمان جهانی بهداشت آلودگی هوا را بهعنوان یکی از دلایل بروز "سرطان" معرفی کرد زیرا سرطان نهایت تغییرات سلولی است که در زمان طولانی تری پیدا میشود.
وی ادامه داد: امروز در شهرهای صنعتی ما مادران باردار و شیرخواران و کودکان نباید به آینده سالمی امیدوار باشند و این گناه نابخشودنی آلوده کنندگان و مسئولین قدیم و جدید است.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان خاطرنشان کرد: تعجب میکنم وقتی بیگانه ای یک متر از خاک وطن و یا احدی از هموطنان را تهدید میکند همگی بحق بسیج میشویم و کاری کارستان میکنیم، اما اینک که خفگی مردمانمان و بیماریهای کشنده آنها را میبینیم به ابراز تاسفی در مصاحبههای بیمحتوا قناعت می کنیم.
انتهای پیام/