به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مجمع انتخاباتی پرحاشیه فدراسیون تکواندو روز گذشته(شنبه) برگزار و با وجود تمامی حرف و حدیثها مجددا سید محمد پولادگر با کسب 41 رای از 43 رای ممکن برای چهارسال دیگر سکان هدایت این فدراسیون را بر عهده گرفت. این اتفاق در شرایطی به وقوع پیوست که در هفته گذشته صحبتهایی مبنی بر توصیه مقامات وزارت ورزش وجوانان به پولادگر شنیده شده بود که از او خواسته بودند از حضور در مجمع انصراف و فضا را برای انتخاب مختار کلانتری مهیا کند.
تصمیمی که با مقاومت پولادگر روبهرو شد و بر همین اساس کلانتری از مجمع انصراف اما با مطرح کردن صحبتهایی به خوبی تلاش مسئولان وزارت برای مهندسی انتخابات را آشکار کرد. اقدام مسئولان وزارت ورزش در مهندسی انتخابات قطعا با تایید جامعه ورزشی همراه نبوده و در هیچ رشتهای نیز مورد تایید نیست اما از طرف دیگر به نظر میرسید این اقدام به دلیل شکاف ایجاد شده در بین پیشکسوتان این رشته و عدم موفقیت تکواندو در 2 سال اخیر بوده که صبر وزارتیها را نیز پایان داده است.
درست یا غلط باید قبول کرد که در سالیان گذشته تعداد مخالفان مدیریت فدراسیون تکواندو روز به روز بیشتر شده است و نه تنها هیچ اقدامی برای یک آشتی ملی در این رشته فراهم نشده است بلکه هر مخالفاتی با بایکوت از سوی فدراسیون مواجه شده و نتیجه آن روند نزولی این رشته بعد از المپیک ریو بوده است. زمانی کسب مدال المپیک با توجه به نتایج تکواندو تبدیل به عادت برای ورزش ما شده بود اما اتفاقات بعد از المپیک ریو نشان داد نه تنها تکرار این موفقیتها برای تکواندو ایران سخت شده بلکه دیگر رسیدن به مدال طلای جهانی و گرندپریها نیز در حال خارج شدن از توان تکواندوکاران کشورمان است.
پولادگر روز گذشته بعد از کسب رای در مجمع فدراسیون اعلام کرد، فضا و شرایط برای تمام مخالفین حال حاضر فدراسیون در گذشته باز بوده است و اگر صحبتهای او برای این رشته حاشیه ایجاد نکند در خصوص اقدامات مخالفان این رشته به صورت صریح اظهار نظر خواهد کرد. این صحبتهای پولادگر نشان میدهد رئیس باسابقه فدراسیون تکواندو در دور جدید مدیریت خود نیز با وجودی که دیگر همراهی مسئولان وزارت ورزش را به دلیل عدم اجرای توصیههای آنها ندارد، برنامهای هم برای ایجاد یک وفاق ملی و همراهی مخالفان ندارد.
قطعا پولادگر در دوران 16 ساله مدیریت خود منشا تحولات مثبتی در تکواندو ایران بوده است اما به عنوان یک مدیر باتجربه از او توقع میرود با بررسی اختلافات سالیان اخیر و تاثیر آن در نتایج تیم ملی به یک تصمیم درست مدیریتی برسد. شاید او مدعی باشد مخالفان علاقهای برای همکاری با تیم ملی ندارند اما بهتر است او با روی خوش نشان دادن به بزرگانی همچون هادی ساعی، رضا مهماندوست، مجید افلاکی، مرتضی کریمی، محمد باقری معتمد، بهزاد خداداد و حتی غلامحسین ذوالقدری و بیژن مقانلو حسن نیت خود را به جامعه ورزش و مردم نشان بدهد و سر فصل جدیدی بر پایان اختلافات رقم بزند. باید قبول کرد سرمایههای فنی تکواندو ایران آنچنان غنی نیست که به نبود این بزرگان بیتوجه و چشم خود را به روی خانهنشینی آنها بست. از طرف دیگر همه نیز میدانند امکان استفاده از همه این نفرات در پستهای فنی وجود ندارد اما میشود با برقراری یک ارتباط درست از تجربیات آنها در تصمیمهای کلان فدراسیون استفاده کرد و از ضرر کردن تکواندو جلوگیری کرد.
ما نیز با صحبتهای پولادگر که کار سختی در چهار ساله جدید مدیریت خود دارد هم عقیده هستیم و قطعا با تاثیراتی که به دلیل اختلاف با وزارت ورزش و جوانان ایجاد شده، فراهم کردن شرایط همدلی و اتحاد در خانواده این رشته بیشتر احساس خواهد شد. کافی است پولادگر به گزینههای اطراف خود نگاه کند تا به خوبی متوجه محدودیت نیروهای فنی هم نظر با فدراسیون باشد و در پنجمین دوره مدیریت خود با در نظر گرفتن نقش پدری خود مصلحت تکواندو را بر اختلافات شخصی ارجحیت بدهد. قطعا تکرار روش مدیریتی سالیان اخیر در دوره جدید نیز منتج به نتایج خوبی نخواهد شد و امیدوارم تا کار از کار نگذشته است شاهد یک تحول مدیریتی مثبت در دوره جدید باشیم.
انتهای پیام/