به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، پس از آنکه هفته گذشته پنجاه هکتار از تالاب میقان اراک طی 16 ساعت در آتش سوخت، مسئولان، عوامل انسانی را علت این آتشسوزی گسترده دانستند. تالابی که به جای بهرهمندی از حقآبه، از فاضلاب انباشته شده و در نتیجه گیاهان شورپسند بومی خود را از دست داده و به بستری برای رشد بیرویه نیزارها و پشههای خونخوار و بیماریزا تبدیل شده است؛ انباری از باروت و انگیزهای برای به آتش کشیدن.
محمود کلنگری، پژوهشگر محیط زیست درباره این آتشسوزی به تسنیم میگوید: متاسفانه عدم تخصیص حقآبه و در عوض، وارد کردن فاضلاب به تالاب میقان، به رشد بیرویه گیاهان فرصتطلبی مانند نی و لویی منجر شده است. این گیاهان در آبهای حاوی نیترات رشد میکنند و همین سبب شده با ورود فاضلاب به ایجاد زون نیزار در تالاب میفان بینجامد.
وی ادامه میدهد: وجود این گیاهان فرصتطلب عامل تشکیل بستری از لجن در کف تالاب و در نتیجه جلوگیری از شور شدن آب هستند از یک سو و وجود نیترات، سموم و آفتکشها در فاضلاب ورودی به تالاب میقان که مانع شور شدن آب تالاب میشوند از سوی دیگر سبب شده گیاهان اندمیک و شورپسند تالاب رو به انقراض بروند.
کلنگری، تغییر آب شور تالاب به فاضلاب آلوده را عامل تولید جمعیت گستردهای از پشههایی بیماریزا ماند کولکس دانسته و میگوید: این پشهها از خون تغذیه میکنند و حضورشان در کنار پرندگان مهاجر تالاب از یک سو، زیستگاه این پرندگان ارزشمند را آلوده کرده و از سوی دیگر، زمینه را برای شیوع بیماریهایی خطرناک که پرندگان مهاجر ناقل آن هستند فراهم میکند. متاسفانه تالابی که میزبان جمعیت گستردهای از گونههای متعدد و نایاب پرندگان مهاجر مانند8 هزار درنای خاکستری، چندین هزار غاز خاکستری و بیشترین تعداد غاز پیشانیسفید کوچک در کشور است اکنون به زیستگاهی آلوده برای آنها تبدیل شده و خاستگاهی برای انتقال بیماریهایی چون آنفلوانزای فوق حاد پرندگان به جامعه.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه طبق تحقیقات انجام شده احتمال زنده ماندن ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در بدن پشه وجود دارد میگوید: سال گذشته بیماری آنفوانزای فوق حاد پرندگان در منطقه طغیان کرد و اپیدمیک شد که پشهها میتوانند حلقه مفقوده این ماجرا باشند و با توجه به اینکه این ویروس قابلیت جهش دارد و میتواند علاوه بر پرندگان برای درگیر کردن انسان هم سازگار شود باید بگویم با ایجاد تالابی آلوده و با تراکم بیش از حد پشه، زمینهای برای بروز یک فاجعه بزرگ نه تنها ملی بلکه بینالمللی فراهم کردهایم.
وی با بیان اینکه این پشهها، خساراتی به دامهای منطقه وارد کردهاند، عمدی بودن آتشسوزی هفته گذشته تالاب میقان را محتمل دانسته و میگوید: رشد بیش از حد نیزارها، این تالاب را به انباری از باروت تبدیل کرده که آماده آتشسوزی عمدی و غیرعمدی است چه آنکه حضور پشهها در این تالاب میتواند انگیزهای برای اقدام به آتشسوزی باشد.
کلنگری در پایان با انتقاد از بیتفاوتی اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی نسبت به راهکارهای پیشنهادی فعالان محیط زیست میگوید: بارها تاکید کردهایم که این نیزارها باید تحت کنترل قرار گیرند. برداشت این نیها که میتوانند در کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرند و استفاده از علفکشهایی که سمیت کمی برای مهرهداران دو راهکار برای جلوگیری از رشد بیرویه نیزارهاست. اما تا کنون نه اقدامی جهت کنترل نیزارها انجام شد و نه حتی از پیشنهاد نصب دوربین به منظور پایش تالاب و شناسایی متخلفان استقبالی شد.
به گزارش تسنیم، پنجشنبه شب گذشته، آتشسوزی در تالاب میقان آغاز شد و ساعاتی بعد با وزش باد به اوج خود رسید. وقوع این آتشسوزی گسترده در مناطق کمعمق تالاب امکان و عدم امکان تردد خودرو و قایق، اطفای حریق، 16 ساعت به طول انجامید و پنجاه هکتار از این تالاب ارزشمند را سوزاند.
تالاب میقان واقع در 15 کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوودآباد دارای ویژگیهای بومشناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه تعداد زیادی از پرندگان مهاجر را در خود جای میدهد که در میان آنها بعضی از گونههای نادر و حمایت شده دیده میشوند. به علت جمعیت بالای درنا در تالاب نسبت به زیستگاههای دیگر کشور، این تالاب اهمیت بیشتری پیدا کرده است. همچنین پوشش گیاهی منطقه بیشتر از نوع گیاهان شورپسند یا هالوفیت بوده که از این نظر نیز تالاب یکی از ذخیره گاههای مهم گیاهان شور کشور به شمار میرود. علاوه بر پرندگان، گونههای پستانداران، آرتمیا و انواع جلبک آب شور از دیگر جانداران تالاب و محیط اطراف آن هستند.
انتهای پیام/