به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «فارین افیرز» درباره عدم اعتماد مسکو به واشنگتن در افغانستان اظهار داشت روابط روسیه پس از تحریم غیرقانونی این کشور در موضوع اوکراین، در سال 2014 میلادی تمایل مقامات روس را برای حمایت از آمریکا کاهش داده است، اما تمایل به خروج ناگهانی نظامیان آمریکایی از افغانستان نیز ندارند.
مسکو با وجود پشتیبانی از ادامه حضور آمریکا در افغانستان معتقد است که استراتژی جدید ترامپ مانند گذشته است. «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در این باره گفته که تمرکز بر استفاده از نیروهای بیشتر به «پایان عمر» خود رسیده است.
مقامات روس همچنین جایگزین شدن بالگردهای «بلک هاوک» با «امآی17» را نیز دلیل تحریم آمریکا علیه روسیه میدانند.
افزایش مشارکت روسیه در افغانستان شامل پیشنهادهای سرمایهگذاری در زمینههای تجاری، برنامهریزی دیپلماتیک، برنامههای فرهنگی و حمایت مالی و نظامی از دولت مرکزی، کارگزاران قدرت در شمال و طالبان میشود.
در سال 2014 میلادی، روسیه یک مرکز فرهنگی را در کابل افتتاح کرد. از سال 2016 میلادی تاکنون دهها هزار کلاشنیکف و میلیونها موشک به دولت افغانستان داده است. روسیه با پیگیری این سیاستها منافع زیادی دارد.
به گزارش دید، انعطافپذیری روسیه به مقامات این کشور اجازه داده است تا با طالبان نیز کار کند. کرملین معتقد است که این گروه برای بهدست آوردن قدرت در قلمروی افغانستان متمرکز است و به همین دلیل تهدیدی برای دولت افغانستان است اما خطری فراتر از مرزهای این کشور نیست. اما درباره گروه تروریستی داعش دید متفاوتی دارد، زیرا مسکو عناصر گروه داعش را در افغانستان بهعنوان یک گروه فراملیتی میبیند که تهدیدی برای آسیای مرکزی و روسیه است البته میزان حمایت روسیه از طالبان هنوز معلوم نیست.
روسیه از ماه دسامبر سال 2016 تا ماه آوریل سال 2017 در سطح دیپلماسی خود کارهای زیادی انجام داده است. مسکو میزبان چندین نشست بین کشورهای منطقه بوده که افغانستان نیز در آن نقش داشته است. اگرچه، این نشستها چندان نتایج ملموس در پی نداشته اما روسیه به هدف اولیه خود یعنی تبدیل شدن به یک بازیکننده مهم در گفتوگوهای آینده، رسیده است.
مسکو همچنین برای تقویت روابط دوجانبه خود با سایر کشورهای منطقه تلاش کرده است. و دیدهشدن روسیه بهعنوان یک بازیکن کلیدی در افغانستان، اعتماد میان متحدان آسیای مرکزی را در توانایی روسیه برای حفاظت از امنیت خود در زمانی که نفوذ چین از طریق تجارت، سرمایهگذاری و ابتکار زیربنایی نیز پیشرفت کرده، افزایش داده است.
رویکرد روسیه در افغانستان تکرار برخی از عناصر استراتژی موفقش در سوریه است. در هر دو کشور، روسیه از درک ضعیف و ناپایدار آمریکا استفاده کرده است. روسیه با برگزاری مذاکرات در افغانستان، همانطور که با طرفهای درگیر در سوریه انجام داد، اطمینان داده که بخشی از حلوفصلهای آینده خواهد بود و بهطور مستقیم با تغییر دادن وضعیت، درباره نفوذش در بلندمدت هم اطمینان میدهد و نیز آمریکا را به شناختن نقش آن کشور در افغانستان مجبور میکند.
روسیه میخواهد تولید تریاک افغانستان را متوقف کند؛ بر اساس یک مطالعه در سال 2014 میلادی، حدود 25 درصد هروئین افغانستان از طریق آسیای مرکزی راهی روسیه و اروپا میشود و فروش مواد مخدر منبع مهمی برای گروههای تروریستی در افغانستان است. اما شکاف بین رویکردهای روسیه و آمریکا در حال افزایش است؛ در حال حاضر، تنها مسائل مهم و قانعکننده، مبارزه با تروریسم و مواد مخدر، چشماندازهای واقعبینانه را برای همکاری با یکدیگر فراهم میکند.
از سوی دیگر، دخالت روسیه در افغانستان اغلب بهطور مستقیم علیه منافع آمریکا تمام شده است. نقش فعال مسکو، فرصتهایی را برای گروههای افغان فراهم کرده تا خارج از قدرتهای خارجی علیه یکدیگر بازی کنند. این رقابتهای داخلی زمانی صورت میگیرد که ثبات کشور وابسته به تقویت اقتدار مرکزی است.
به این ترتیب، مسکو امیدوار است تا با این کار به دو هدف خود برسد؛ از بین بردن تروریستها در افغانستان که میتواند روسیه یا همسایگان آن را تهدید کند و استفاده از عقبنشینی آمریکا تا خود را بهعنوان ابرقدرت بار دیگر مطرح کند.
انتهای پیام/.*