به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، سومین دوره آیین گرامی داشت سالروز تولد استاد محمد رضا لطفی با حضور جمعی از چهره های نام آشنای موسیقی ایران شامگاه جمعه 15 دی ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد .
سید عباس سجادی، مدیر عامل بنیاد آفرینشهای هنری نیاوران، در ابتدای این مراسم با ذکر این مطب که در ارتباط با بزرگمردی چون لطفی سخن گفتن کار سادهای نیست اظهار داشت: «رمز لطفی شدن احترام به اساتید بزرگ است. خدمتی که لطفی به هنر موسیقی این سرزمین کرده است کمتر از خدمت استاد صبا نبوده است.
وی افزود : تواضع و خشوع لطفی مثال زدنی است. رمز موفقیت او نیز همین تواضع، احترام به بزرگ تر و ادب بوده است. امیدوارم این ویژگی هر چه بیشتر در جامعه موسیقی پررنگ تر شود. ادب گمشده هنر امروز ایران است.»
حمید متبسم، موسیقیدان، آهنگساز و از شاگردان محمد رضا لطفی نیز در ادامه مراسم و پس از تک نوازی تار مازیار شاهی که با الهام از آثار محمد رضا لطفی همراه بود به روی صحنه آمد و در سخنانی گفت: « من در سالهای آغازین دهه 60 افتخار شاگردی استاد لطفی را داشتم. او عاشق تدریس بود. درکی که از اهمیت ردیف پیدا کردم تحت تاثیر درس های این ردیف دان بزرگ روی من بوده است. لطفی هیچ گاه از هنرجویانش شهریه دریافت نکرد و فقط خرسند بود که آنها درسها را خوب و پرشور به او ارائه دهند .
متبسم ادامه داد: لطفی انقلابی در سال های آغازین 1350 انجام میدهد. بسیاری از هنرمندان که اصل موسیقی ایرانی را میشناختند طی سالهای1320 تا 1350 خانه نشین شده بودند چرا که مردم آن قدر از موسیقی ایرانی دور شده بودند که وقتی محمدرضا لطفی با گروه شیدا پیش درآمد رکن الدین و رنگ درویش و تصنیف عارف را که مربوط به سده گذشته بود ارائه می کرد جوانان آن روزها فکر می کردند که در موسیقی انقلاب شده است چرا که با این موسیقی آشنایی نداشتند و این آثار را مدرن میپنداشتند.
این آهنگساز برجسته کشور که به تازگی از او آلبوم " تار پود " روانه بازار موسیقی شده است با ذکر این نکته که امروز جامعه موسیقی نیازمند یک انقلاب است تا بار دیگر موسیقی ایرانی اعتلا یابد خاطر نشان کرد :آثاری که محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، و پیشتر فرامرز پایور برایش جان گذاشتند و آن ها را خلق کردند باید دوباره در سطح جامعه مطرح شود و با حمایت شما رشد و نمو کند.»
هادی منتظری، آهنگساز و نوازنده کمانچه و ویولن از اعضای گروه شیدا و همچنین از شاگردان محمدرضا لطفی، دیگر سخنران این مراسم بود. منتظری گفت: «محمدرضا لطفی همان طور که حمید متبسم اظهار داشتند عاشق تدریس بودند و در تمام مراحل تدریس پول نگرفتند. این هنرمند همچنین جدیتی خاص در تربیت و آموزش شاگردان داشت، که این ویژگی، یک ویژگی منحصر به فرد بود.»
وی با ذکر خاطرات مختلفی از دورانی که شاگرد او بود ابراز داشت : به یاد دارم زمانی در دانشکده موسیقی وقتی شاگرد لطفی شدم او بسیار سخت گیر بود و سه ترم دستگاه شور را نواختم تا او بالاخره به من نمره قبولی داد و در ادامه زمانی که دیگر انگشتانم پینه بسته بود او مرا به همکاری با گروه شیدا دعوت کرد.روزی بعد از چند جلسه تمرین کمانچه ای برایم آورد و به من هدیه داد گفت به پاس زحماتی که در این مدت کشیدی این کمانچه را به تو می دهم.
جمال سماواتی به عنوان آخرین سخنران نیز در سخنانی با ذکر این نکته که هر دورهای این شانس را دارد که با کسانی معاصر باشد که در قد و قواره تاریخند لطفی یکی از این چهرههاست اظهار داشت : لطفی امانت دار گنجینهای کهن بود که از پیشینیان به او رسیده بود و او همچون امانتداری امین ، به شایستگی این امانت را به نسل بعدی سپرد.
وی افزود :قرار بود بنایی که او نهاده بود امروز به جایگاهی شایسته برسد اما متاسفانه امروزه موسیقی دستگاهی ما اصلا از جایگاه خوبی برخوردار نیست و زبان موسیقی کهن ایرانی در حال فراموشی است.
پس از سخنان جمال سماواتی نوازنده و پژوهشگر موسیقی، بهاره فیاضی و گوهر ناز مسایلی از شاگردان محمد رضا لطفی به اجرای قطعاتی به صورت بداهه پرداختند.
پایان بخش این مراسم بداهه نوازی هادی منتظری بود که به درخواست حاضرین در سالن انجام شد و مورد استقبال نیز قرار گرفت.
سومین دوره آیین گرامی داشت سالروز تولد استاد محمد رضا لطفی همچون دو دوره قبل توسط بنیاد آفرینش های هنری نیاوران و با مشارکت مکتب خانه میرزا عبدالله برگزار شد.
انتهای پیام/