به گزارش خبرگزاری تسنیم از کوهدشت، مردی شال سفیدرنگش را تا روی چشمها آورده،است. ریشهای شال تا سینه و انتهای بینیاش میرسد. فرسنگها آمده تا رسیده به زمین کشاورزی. فورانِ آتش او را کشانده. بوی گس و آزاردهندهای پیچیده در روستای«چَم کبود» در 7 کیلومتری شهرستان کوهدشت.
برداشتِ آتش
مرد با قدمهای تند در آفتابِ غروب پیش میآید. میایستد بالای زمینِ کشاورزیاش. او که ساکن روستا است، میگوید از بوی نامطبوع انباشته امان نداریم. سالهاست برای خروج گاز و نفت از زمینهای کشاورزی به مراجع مرتبط مراجعه داشتهایم، اما تاکنون رسیدگیای نشدهاست.
زمین کشاورزی که انگار دهان باز کردهباشد با شعلههای آتش نشست کرده. گودالی داغ، زراعت را گرفته و با آتش میانداری میکند! کشتهای این منطقه بر اثر گرمای گاز در زمستان سبز است و گو اینکه زودتر از بقیه محصولهای کشاورزی به فصلِ برداشت نزدیک میشوند!
حاشیه آنسوی دیگرِ جاده که از وسط زمینهای کشاورزی میگذرد، جز سه کشاورز که روی لولهکشی چاه آب زمین زارعت کار میکنند، کسی نیست.
بازدیدِ بدون پیگیری
یکی از آنها که عضو شورای شهرک امام خمینی کوهدشت است در گفتوگو با تسنیم میگوید در اوایل سال 91 مواد نفتی از چاههای آب و زمینهای کشاورزی منطقه آزادبخت، روستای «چم کبودِ علیا» فوران شد و بهدنبال این اتفاق بلافاصله رؤسای اکتشافات نفت ایران و سازمان زمینشناسی بههمراه مدیران سازمان محیط زیست از منطقه بازدیدکردند.
به گفته «مصیب آزادبخت» بازدید این مسئولان هیچ پیگیریای را برای روستا بهدنبال نداشته و همچنان آتش و گاز، سلامتِ اهالی را تهدید میکند.
این عضو شورا معتقد است در سال 94 اشتعال مواد نفتی و گاز در منطقه بیشتر شده، بهطوری که در همان سال اهالی روستای «چم کبود» و کشاورزان به فرمانداری شهرستان نیز مراجعه کرده و خواستار مهار این مواد خطرناک شدهاند.
قربانیِ بیتوجهیها
«آزادبخت» برادرش را در اثر حادثهای در روستا از دست دادهاست. یادِ جوان از دسترفته هنوز خاطرِ خانوادهاش را سیاهپوش آن اتفاق کرده.
آزادبخت میگوید همزمان با سیل آبان 94 کوهدشت بهعلت اصابتِ رعد وبرق بهداخلِ چاه کشاورزیمان، چاه منفجرشده و برادرم «سجاد آزادبخت» دچارسوختگی 80 درصد شده و به بیمارستان امام موسی کاظم اصفهان اعزام میشود. در 13 آبان همانسال نیز از دنیا میرود.
به گفته این عضو شورا پس از این اتفاقات شعبه بازپرسی دادگستری بهعنوان مدعیالعموم وارد قضیه میشود. پرونده در دستگاه قضا مورد بررسی قرارگرفته و شرکت نفت و امور آب بهعنوان مقصرِ اصلی حادثه شناخته میشود.
اهالی روستای «چم کبود»، برای جلوگیری از شعلهورنشدن زمینهای کشاورزی آتشِ افروخته را با تَلهای خاک پُر میکنند تا نگرانیشان را آتشِ افروخته بیشتر دامن نزند.
مواد هیدروکربوری در کوهدشت
مدیرکل زمینشناسی و اکتشافات معدنی لرستان در گفتوگو با تسنیم میگوید در مصالح کندهشده در یکی از چاههای شعلهور روستای سهآسیابه کوهدشت نهشته دانههای ریز قهوهای تیره تا سیاهرنگ و کموبیش سستی یافتشده که لمس چرب داشته و بوی آنها آغشتگی به مواد نفتی یا قیر را نشان میدهد.
«احدالله فاضلی» معتقد است علت آتشسوزی چاه و زمین در جنوب کوهدشت، مانند پدیدهی خودسوزی زمینهای منطقه شهرک صنعتی شیراز، تالاب گندمان استان چهارومحال بختیاری و بستر تالاب پریشان کازرون، وجود تورب یا خاک غنی از آلی نمیتواند باشد، زیرا درصد آلی مواد موجود در این منطقه زیاد نیست و در آزمونهای انجامشده استعداد سوختن از خود نشان ندادهاست.
به گفته مدیرکل زمینشناسی و اکتشافات معدنی لرستان، دادههای زمینشناسی و پیجوییهای نفتی وجود پتانسیل مواد هیدرکربوری را در منطقه کوهدشت و پیرامون آن تأیید کرده و نهشتههای آبرفتی دشتِ کوهدشت و آبخوانهای تشکیلشده در آن بر روی سازندهای سنگی و تاقدیسهای ناحیه جای دارند.
هشدار به سلامتی روستا
این کارشناس میگوید گزارش زمستان 1391 مدیریت اکشتاف شرکت نفت وجود تاقدیس چارقلعه و پتانسیل هیدرکربورهای نفتی یا گازی موجود را در زیر آبرفتهای این دشت تأیید میکند.
به گفته این کارشناس نشتِ گاز در منطقه نه تنها از نظر خطرِ انفجار بلکه از نظر زیستمحیطی نیز نیازمند توجه و بررسی است، زیرا گازهایی مانند مونواکسیدکربن یا دیاکسیدگوگرد حاصل از سوختنِ ناقص گازهای نشتی میتوانند برای تندرستی زیانآور باشند.
مدیرکل زمینشناسی و اکتشافات معدنی لرستان معتقد است طی چند سال گذشته با افزایش جمعیت، توسعه کشاورزی و افزایش پمپاژِ آب، سطح آبِ زیرزمینی منطقه افت چشمگیری داشته و میزانِ آب در دسترس کاهش یافتهاست. از اینرو بهرهبرداران اقدام به کفشکنی و افزایش ژرفای چاههای آب حتا تا 120 متر نمودهاند. با این کار موادِ هیدروکربوری موجود در بخشهای بالایی تاقدیسها در دسترس قرارگرفته و ضمن واردشدن به آبهای زیرزمینی، امکان شعلهورشدن آنها فراهم شدهاست.
پمپاژ سیاهرنگ چاه
در این روستا فقط زمینهای کشاورزی بر اثر خروج گاز از بین نرفتهاند، چاههای آبی نیز وجود دارد که در آن آب بهویژه در چند دقیقه نخستِ پمپاژ سیاهرنگ بوده و آغشته به مادهای شبیه مشتقات نفتی است و دسترنج کشاورزان را بیثمر میکند.
در حوضچههای نگهداری آب این چاهها نیز مواد نفتی چسبنده همراه با آب پمپاژشده بیرون آمده و روی هم انباشتهمیشود.
مردم روستا قربانیِ زمینهای کشاورزی را شاهد میآورند که خروج این مواد زیرزمینی برای جان آنها خطر دارد و آبیاری با چنین آبی اثرات نامطلوب بر فراوردههای کشاورزیشان دارد.
خُسران سرمایه و زندگی
آنها معتتقدند مواد نفتی، چاههای آب، لولهها و تجهیزات برقی آنها را با مشکل روبهرو کردهاست.
اهالی روستای «چم کبود» میگویند آیا باید اصابت صاعقهای و یا خطری جان یکی دیگر از اهالی روستا را بگیرد تا شاید سکوت مسئولان به حرف بیاید و برای خُسران سرمایه و زندگی در خطرشان فکری کنند؟!
گزارش:فاطمه نیازی
انتهای پیام/