به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سرپرستی از یک خانواده 9نفره در خانهای 72متری مشکلات مرد خانه را روز به روز افرایش میداد، اما "کربلایی عمران" که درآمد خاصی غیر از حقوق بازنشستگی نداشت امکان تبدیل محل زندگی خود را نداشت تا در محلی بزرگتر لااقل از اختلاف ناخواسته فرزندان تحت حمایت خود کم کند.
یک ماه مانده تا نوروز سال 94 بعد از دعوای دو نفر از پسران خود بهدلیل روشن کردن لامپ اتاق در نیمههای شب با خود عهد کرد با قرض و وام هم که شده طبقهای روی بام خانه بسازد تا لااقل فرزندان دختر محلی مستقل برای خودشان داشته باشند.
بهدنبال این تصمیم با خرده پساندازی که داشت، بهطور نسیه مصالحی را تهیه کرد و بهکمک فرزندانش دیوارچینی طبقه فوقانی را برای نصف سقف کاذب انجام داد و این مرحله با وجود هزینه بالا برای او بعد از مدتی تقریباً طولانی پایان میپذیرد.
در مرحله بعدی این پدر بهدلیل صرفهجویی بیشتر در هزینه ساخت ضمن دعوت از یک جوشکار و اتمام کار نصب میلگردها و مستقر ساختن ورقههای رابیتز بهپیشنهاد شخص جوشکار که این فرد حتی در مورد جوشکاری تخصص کافی را نداشت، دنبال نصّاب نمیرود و توافق میکند با اضافه کردن مبلغی به مزد این فرد مابقی مراحل را نیز با نظر و اجرای او انجام دهد.
جوشکار یادشده که تجربهای عملی در این حوزه نداشته برای انجام مقدمات اندودکاری بهروی سقف کشیدهشده میرود که دقایقی بعد بهدلیل عدمتوانایی در کنترل تعادل از لبه محل استقرارش به حیاط خانه سقوط کرده و دچار مشکلات جسمی شدید میشود.
بهدنبال این قضیه هرچند خانواده کربلایی عمران در مراحل مختلف درمانی او کمکحال مصدوم این حادثه میشوند اما کاهش سطح هوشیاری، عوارض بعدی ناشی از شکستگی استخوان جمجمه و کوفتگی بافت مغزی و البته خونریزیهای داخلی بطنهای مغزی هزینه پزشکی را بهقدری برای خانواده او سنگین میکند که در نهایت جوشکار مصدوم این واقعه را وادار به طرح شکایت از کارفرمای خود میکند.
با اقامه دعوی علیه «عمران ــ الف» با استناد به ماده 15 آییننامه حفاظتی کارگاههای ساختمانی که تأکید دارد کلیه پرتگاهها در قسمتهای مختلف کارگاه ساختمانی که خطر احتمال سقوط افراد در آن وجود دارد، باید تا زمان محصور شدن نهایی با نصب حفاظ و نردههای موقت یا دائم از جانب کارفرما مورد توجه قرار گیرند، درست بابت همین بیتوجهی مرد عائلهمند شیرازی با وجود سالخوردگی و مشکلات جسمانی با لحاظ تقصیر 50درصدی در ایراد این مصدومیتها روانه زندان شده و از خرداد ماه سال جاری علیرغم گذشت 10 میلیون تومانی شاکی و حمایت ستاد دیه بابت 73 میلیون تومان باقیمانده در بند حضور دارد.
طبق تحقیقات بهعمل آمده از سوی ستاد دیه این مددجو غیر محل سکونت خانوادهاش فاقد هر گونه اموال منقول و غیرمنقولی است که بتواند با فروش آن ضمن حفظ کرامت اعضای خانواده از پس این بدهی برآید، فردی که طبق استعلام پزشکی این روزها نیز با سرطان مثانه دست و پنجه نرم میکند و حضورش بهدلیل مشکلات ناشی از این بیماری در زندان چندان مساعد نیست.
انتهای پیام/*