مرشد محسن میرزاعلی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، درباره چگونگی رواج نقاله خوانی و تاثیر آن بر جذب و سرگرمی گردشگران اظهار داشت: آنقدر که یک نقال تاثیرگذار است یک تابلو یا یک هنر صنایع دستی تاثیر ندارد، زیرا نقالی بلندگوی آن هنرها است و بلندگوی سازمان میراث فرهنگی باید هنر نقالی و هنرمندان نقال و پرده خوان باشد. پس باید حمایت شوند و جذب هنرمند هم داشته باشیم تا این هنر از بین نرود.
میرزاعلی بیان داشت: بنابراین باید مکانهایی را با هزینههای کم مدنظر گرفته شود تا یک نقال در ماه لااقل بتواند پنج اجرا داشته باشد.
وی ادامه داد: براین اساس سازمان میراث فرهنگی و شهرداری وظیفه دارند از نقالها حمایت کنند البته در حال حاضر که شهردار تغییر کرده است متفاوت شده است. وزارت ارشاد نیز میتواند کمک کند.
نقال برتر کشور در سال 96 تصریح کرد: ما میبینیم در حمایت از نقالها متولیان کم کار هستند، مثلاً میراث فرهنگی پتانسیل و امکانات خوبی دارد و در تمام شهرها مکان دارد و نقالی خوانی نیز ثبت جهانی شده است و زیر مجموعه میراث فرهنگی است.
مدیر خانه نقالان تصریح کرد: بنده نقالها را به چند دسته تقسیم کردم. نقالانی که صاحب سبک و پیشکسوت هستند. نقالانی که حدود 10 سال است دارند کار میکنند و نقالانی که تازه به این عرصه ورود شدند و اسمشان نقال نیست بلکه یک داستانی را در حال کار و تعریف میکنند.
میرزاعلی عنوان کرد: اگر نقالان پیشکسوت را حساب کنیم، 4 الی 5 نفر هستند. جمعیتی که حدود 10 سال کار میکنند و حول و حوش 5 الی 6 نفر هستند چه خانم و چه آقا؛ ولی تازه کار در حوزه نقالی بالغ بر 100 نفر هستند که بهخاطر عشق و علاقه شان اجرا هم میروند که برخی از آنها شاگردان بنده نیز هستند که سالها اجازه اجرا به آنها نمیدادم ولی اکنون به قابلیت اجرا رسیده اند و کار میکنند و بلندگوی خوبی برای این هنر هستند.
این نقال پیشکسوت کشور بیان کرد: از سازمان میراث فرهنگی درخواست داریم این افراد را پوشش دهد زیرا برخی از آنها بیمه نیستند و خواستار تعامل نقالها با میراث فرهنگی هستیم، واقعاً چرا برای ما هزینه نمیکنند.
مدیر خانه نقالان خاطرنشان کرد: بنده وقتی به یک توریست میخواهم خودمان را معرفی کنم میگویم قبل از آنکه رادیو و تلویزیونی باشد نقالان در پاتوقی به نام قهوه خانه مراسم داشتند. قهوه خانه ای که متعلق به ایرانیان است، زیرا در گذشتهها ما قهوه و زمینهای قهوه داشتیم و در مراسمهای عزاداری و جشنهایمان قهوه سرو میکردیم و این مختص عربها نیست و آنها از ما قهوه را یاد گرفتند.
انتهای پیام/