به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم «زلال یادها»، ویژه پاسداشت زندهیاد مشفق کاشانی و شادروان احمد زارعی با حضور علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری، مرتضی امیری اسفندقه، عباسعلی براتیپور، محمدرضا سنگری و جمعی دیگر از شاعران و اهالی فرهنگ و ادب در حوزه هنری برگزار شد.
قزوه در ابتدای این مراسم به چرایی برگزاری مراسم «زلال یادها» اشاره کرد و گفت: برخی از فرزندان شاعران درگذشته صاحب استعداد هستند و شعر میگویند؛ مانند فرزند مرحوم آغاسی، فرزند مرحوم چایچیان، فرزند زندهیاد زارعی و... . این نسل نشان میدهد که میتواند با ایستادن روی پای خود، این دست از برنامهها را برگزار و مدیریت کند.
مدیر دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری با بیان اینکه برنامه «زلال یادها» میتواند به یاد شاعران در شهرهای مختلف برگزار شود، ادامه داد: حوزه هنری خانه همیشگی شاعران بوده و هست. اخیراً نیز بنیاد مرحوم سبزواری در شهر سبزوار راهاندازی شده که حرکت خوبی است.
قزوه در ادامه به نقش زندهیاد احمد زارعی در شعر انقلاب و دفاع مقدس اشاره کرد و او را یک استثنا در این حوزه دانست. وی همچنین به بخشهایی از خدمات مرحوم زارعی به شعر معاصر اشاره و اضافه کرد: طرحهایی که احمد در ذهن داشت، منجر به شعر دفاع مقدس شد و نخستین کسی است که در سال 64 جرقه کنگرههای شعر جنگ تحمیلی را میزند.
مدیر دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری همچنین با بیان اینکه نقش زندهیاد مشفق کاشانی در شعر معاصر بر کسی پوشیده نیست، او را یکی از معلمان شعر انقلاب دانست. قزوه همچنین به تأثیر مشفق در شعر انقلاب اشاره کرد و گفت: او برای تمام مناسبتهای انقلاب شعر دارد. زندهیاد مشفق کاشانی و احمد زارعی معلمان شعر انقلاب بودند.
اسفندقه: زارعی را انسانی شجاع و در عین حال دردمند دیدم
مرتضی امیری اسفندقه نیز ضمن ابراز خرسندی از حضورش در این مراسم، اظهار کرد: خرسندم که مرحوم مشفق کاشانی و شهید زارعی در یک روز برفی دستم را گرفتند و به یادم بودند. امروز خیلی نیاز داشتم که به یاد دو بزرگوار باشم. دل شاعر در دهانش است و با خود می گفتم که چه کسی امروز دست مرا خواهد گرفت و استاد مشفق و احمد زارعی پیام را از دلم دریافت کردند و مرا فراخواندند.
وی همچنین گفت: احمد زارعی را به چشم سَر ندیدم، اما به چشم سِر، از مصطفی محدثی خراسانی نخستین بار شنیدم که او «سِر» دان بود. محدثی خراسانی به سادگی چنین لقبی را به هر کسی نمیداد. احمد زارعی را در شعر انسانی شجاع دیدم. در عین حال در برخی شعرهایش او را دردمند دیدم و تعجب کردم که این دو چگونه در کنار هم جمع شدهاند. همچنین طهارت را در اشعار زارعی دیدم.
این شاعر کشور با اشاره به تاثیر مشفق کاشانی بر شعر کشور، گفت: مشفق کاشانی را دیدم و از ایشان دست خطی دارم و نامهای برایم نوشت. قصیدهای برای استاد نوشتم و ایشان هم با همان ردیف و قافیه برایم پاسخی نوشتند.
یاور همدانی شاعر و دوست مرحوم مشفق کاشانی نیز در سخنان کوتاهی گفت: از بدو ورودم به تهران 40 سال میگذرد و در انجمن ادبی حافظ با جناب مشفق آشنا شدم. درد و اندوه از دست دادن این دوست همچنان برای من ناگوار است و به همین دلیل نمی توانم بیش از این درباره شان صحبت کنم.
عباسعلی براتی پور: مشفق کاشانی ذاتا مشفق بود
عباسعلی براتی پور، شاعر پیشکسوت کشور نیز اظهار داشت: شهید سید مرتضی آوینی درباره شاعران میگوید که شاعر گوش در ملکوت دارد و دهان در عالم مُلک و آنچه را که از ملکوت می شنود باز می گوید. حتی آن شاعران که زبان شیطانند، شعر خود را از آسمان دزدیدهاند.
وی تصریح کرد: خاطرات زیادی از این دو بزرگوار دارم. مرحوم احمد زارعی در طول سالهایی که در حوزه هنری جلسات شعر داشتیم، حضور مییافت و شعرها را نقد میکرد. روزهایی را که بیمار بود، هیچوقت از یاد نبردهام. او در دوران دفاع مقدس پهلوان بود. برایش دعا کردیم، اما خداوند بیشتر دوست داشت او را پیش خود ببرد.
براتیپور گفت: احمد زارعی متعلق به این دنیا نبود. معتقدم شاعران انقلاب در برزخ دور هم جمع هستند و جلساتشان آنجا پا بر جاست. درباره مشفق کاشانی هم باید بگویم او ذاتاً مشفق بود و سالهای سال از اشعارش استفاده کردیم.
محمدرضا سنگری شاعر و پژوهشگر شعر آئینی نیز در سخنانی با بیان این که انسانهای بزرگ مخاطبانشان را به حیرت وا میدارند، تصریح کرد: در نخستین برخوردها با دو چهره بزرگ مشفق کاشانی و احمد زارعی، با این خصوصیت مواجه شدم. سال 65 وقتی اتوبوسی که حامل 25 نفر از دوستان شاعر بود و به سمت اهواز میرفت، برای نخستینبار، با کسی که مؤسس بسیاری از جریانهای فرهنگی بود آشنا شدم و دیدم که این شخصیت با تمام جوانی، چه ربایشی دارد. وقتی در کنارشان قرار میگرفتیم تا مدتی محکوم به سکوت بودیم.
وی با بیان اینکه خصوصیت دیگر این شاعران، معلمی آنها بود، افزود: استاد مشفق کاشانی، وقتی به جبهه آمده بود، وقتی تا حدود خط مقدم آمده بود، دلواپس استاد مهرداد اوستا بود. یادم هست که خانم صدیقه کاشانی از سنگری به سنگر دیگری میرفت و برنامه اجرا می کرد. در آن دوران شاعران اینگونه معلمی میکردند. بسیاری از شاعران خراسانی، شاگردان شهید احمد زارعی هستند.
سنگری ادامه داد: عمده تئوریها و حرفهایی که امروز میگویم، دو دهه پیش شهید احمد زارعی مطرح کرده بود. او همچنین چهرههای دانشگاهی را جذب میکرد. شهید زارعی استادان دانشگاهی را به فضای ادبیات انقلاب اسلامی آورد و امروز بعد از گذشت بیش از دو دهه از درگذشتش، جای کسی که ادبیات انقلاب اسلامی را در فضای دانشگاهی مطرح کند، خالی است. این شیوه معلمی را مشفق کاشانی هم داشت.
وی اظهار داشت: این دو بزرگوار حلقه وصل جریانهای گوناگون و حتی گاهی متعارض بودند. مشفق کاشانی دلهای شاعران و اهالی ادبیات را به هم نزدیک میکرد و خداوند درباره پیامبران چنین ویژگی را بر میشمارد. این خصوصیات، در این دو بزرگوار میتوانستیم ببینیم.
انتهای پیام/