به گزارش باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، حدود شش سال پیش وحید شمسایی کاپیتان پیشین تیم ملی فوتسال کشورمان با 392 گلزده و شکستن رکورد آقای گلی فوتسال جهان، خداحافظی کرد، افتخار بزرگی در تاریخ فوتسال ایران رقم زد. از آن سال به بعد همواره از آقای گلی شمسایی به عنوان یک افتخار ملی در بین فوتسالیها یاد میشد، اما در نهایت بامداد امروز (چهارشنبه) فالکائو فوق ستاره فوتسال برزیل پس از سه بار خداحافظی و بازگشت به تیم ملی، رکورد شمسایی را شکست.
این اتفاق در حالی رخ داد که از یک سال پیش همواره اهالی فوتسال نسبت به این موضوع هشدار داده بودند و هرازگاهی هم نمایشی از سوی مسئولان فوتسال و فوتبال کشور به راه میافتاد تا کمی از صدای اعتراضها بکاهد. در بین تمام اظهار نظرهایی که در این مورد به گوش میرسید، فقط نام کفاشیان خالی بود، کسی که باید حرف اول و آخر را در فوتسال بزند، اصلاً حرف نمیزند، چون اصلاً نیست که بخواهد حرف بزند. در این بین مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال در این موضوع محمدرضا ساکت را مسئول این کار کرد و او با شمسایی جلسه گذاشت. سوالی که اکنون باید از تاج پرسید این است که مسئولیت کفاشیان دقیقاً چیست که ساکت باید به تمام امور فوتسال رسیدگی کند؟
در مورد نقش کفاشیان در کمیته فوتسال و اینکه آیا اصلاً نقشی دارد یا نه، حرف بسیار است، اما اکنون موضوع مهم این است که رکورد آقای گلی جهان پیش از اینکه نیاز به یک تصمیم جدی داشته باشد، اسیر یک لج و لجبازی ساده و بچگانه میان ارکان کمیته فوتسال شده است. ارکانی که هیچ یک همدیگر را حتی قبول هم ندارند. عباس ترابیان رئیس کمیته فنی و توسعه فوتسال در صحبتی عجیب گفته بود چه کسی گلهای شمسایی را شمرده است؟! این صحبت به راحتی نشان میدهد که افتخار آقای گلی جهان در بین ارکان کمیته فوتسال چه جایگاهی دارد.
از گوشه و کنار دلایل دیگری برای عدم برگزاری دیدارهای دوستانه برای بالا بردن تعداد گلهای ملی شمسایی مطرح میشود که شاید عجیبترین آنها، مشکلات مالی باشد. اینکه فدراسیون فوتبال و کمیته فوتسال به لحاظ مالی شرایط خوبی ندارند، کاملاً روشن است، اما اینکه برای برگزاری چند دیدار تدارکاتی آن هم با تیمهای دسته چندمی دنیا این مشکل وجود داشته باشد، دور از ذهن است. آن هم در شرایطی که کمیته فوتسال و فدراسیون فوتبال در همین اوضاع بد اقتصادی، غلامعلی هنرپیشه (رئیس هیئت فوتبال استان فارس) را بدون هیچ دلیلی و به قول ناظمالشریعه برای «حال دادن» همراه تیم ملی فوتسال به چین تایپه فرستاده است. شاید با هزینه سفر هنرپیشه میشد دو تیم را به ایران آورد و چند بازی دوستانه برگزار کرد.
نتیجهای که از تمام این اتفاقات میتوان نتیجه گرفت، این است که عزم کافی بین مسئولان فوتسال کشور برای بازگرداندن آقای گلی جهان وجود ندارد. عزمی که در بسیاری از موارد نیست از جمله کسب کرسیهای بینالمللی است و بارها شاهد این موضوع بودهایم که وقتی فردی از ایران کاندیدای کسب کرسی بینالمللی میشود از همین ایران برای او علیه او تلاش میکنند تا رأی نیاورد. شاید هیچوقت نمیخواهیم یا نمیتوانیم موفقیت دیگران در ایران را ببینیم؛ حداقل امیدواریم از دست رفتن آقای گلی جهان، شوک مثبتی به مسئولان فوتسال کشور وارد کند تا از این خواب برخیزند.
انتهای پیام/