به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت زهراء (س) «محمدرضا غلامرضازاده» مداح اهل بیت (ع)، یادداشتی را به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است.
وی معتقد است: برای پربارتر شدن اشعار و اذکار و توسلاتمان بدون شک باید از منابع، مقاتل و کتب تاریخی موثق بهره بجوییم تا نیابتاً زبان گویای فرزندان صدیقه طاهره (س) باشیم تا از این رهگذر به مقداری ناچیز به وظیفه و رسالت خود درست عمل کرده باشیم.
* متن کامل یادداشت وی به شرح زیر است:
هزار مرحله سائل نشسته بر در تو
مگر که نور بگیرد ز فیض محضر تو
گدا چو من که نه بی بی! شبیه جبرائیل
که مشق شب بنویسد ز روی دفتر تو
ندیدهایم به عالم کسی شبیه علی
که غرق مانده به ژرفای درک باور تو
مسیح و آدم و نوح و کلیم و ابراهیم
نشسته اند دو زانو به پای منبر تو
حیای مریم و سارا و هاجر و حوا
نمیرسد به نخی از حجاب دختر تو
خدا سرشته تو را تا کنیز او باشی
خدا کند که بمانم همیشه قنبر تو
روضهخوانی و مرثیهسرایی و ستایشگری از زمان هبوط حضرت آدم (ع) به زمین آغاز شد و همواره ادامه داشت تا داستان پر فراز و نشیب مدینه به وجود آمد. مصیبت حضرت صدیقه طاهره (س) آنچنان غمبار است و کام محبانش را تلخ کرده که زبان از گفتن آن و گوش از شنیدنش عاجز است.
در ایام پر حزن فاطمیه (س) فرصتی ایجاد میشود تا مادحان و ذاکران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) درس ولایتمداری را برای بارها و بارها در گوش و جان مریدان و شیعیان زمزمه کنند تا یادمان باشد اگر زهرای مرضیه (س) رنج فراوان به جان خرید، فقط و فقط به خاطر حمایت از ولایت بوده و بس. به خاطر آن بوده که راه خدا، راه هدایت و راه سلامت نفس به انحراف کشیده نشود.
پای حیدر که وسط باشد هزینه میدهد/ هرچه دارد فاطمه خرج ولایت میکند
روی سخن با خیل ذاکران و مادحان جوان است که عاشقانه و بی مزد و منت بار رسالت و ستایشگری را به دوش میکشند و در هر کوی و برزن ماجرای کوچه بنیهاشم را با اشک و سوز و آه نغمهسرایی میکنند. هرقدر از درد و رنج بی بی دو عالم زهرای مرضیه (س) بگوییم، ذرهای از مصائب آن بزرگوار هم محسوب نمیشود.
عزیزان! برای پربارتر شدن اشعار، اذکار و توسلات بدون شک باید از منابع، مقاتل و کتب تاریخی موثق بهره بجوییم تا نیابتاً زبان گویای فرزندان صدیقه طاهره (س) باشیم تا از این رهگذر به مقداری ناچیز به وظیفه و رسالت خود درست عمل کرده باشیم.
خوشبختانه بزرگان زیادی در این عرصه قلم سرایی کردهاند و تاریخ اهل بیت (ع) را به خامه نگارش در آوردهاند که جهت آشنایی عزیزان به برخی از آنها اشاره میکنم؛
«اسرار آل محمد(ص)» نوشته سلیم بن قیس هلالی، «منتهی الآمال» و «بیت الأحزان» نوشته شیخ عباس قمی، «مقتل مقرّن» نوشته آیتالله مقرّن و دهها کتب دیگر که میتواند توشه راه قرار گیرد و عزیزان مادح، ذاکر و شاعر از آنها بهرهمند شوند.
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند/ آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
انتهای پیام/