باشگاه خبرنگاران پویا ؛ جواد موگویی (پژوهشگر و مستندساز)
برخی افراد جریانساز هستند و برخی محصول محور. دسته اول دنبال ایجاد جریان در حوزه فعالیت خود هستند، اما دسته دوم تنها تولید یک محصول را دنبال میکنند. سعید فخرزاده از معدود افرادی است که دنبال ایجاد جریان تاریخنگاری انقلاب است. از حوزه هنری گرفته تا هیئت معارف جنگ.
برایش تفاوتی ندارد محصول تولید شده چیست. او تنها به استحکام و ادامه جریان تاریخنگاری فکر میکند. برای همین است که این محصول، فیلم داستانی باشد، کتاب، عکس، تئاتر یا هر قالب هنری دیگر، برایش تفاوتی ندارد و همه تلاش خود را معطوف به تولید آن میکند.
در بررسی وضعیت تاریخ نگاری دو دهه اخیر در عرصه انقلاب و دفاع مقدس، میتوان ادعا کرد سعید فخرزاده در تولید آثار برجسته نقش موثری داشته است. از ضبط خاطرات رزمندگان در اوج سالهای جنگ تا ضبط خاطرات اسیران ایرانی و حتی عراقی!
نویسنده یا فیلمسازی که دست کمک به سمت فخرزاده دراز میکند، مهم نیست به کدام جریان سیاسی تعلقخاطر دارد، از نظر فخرزاده مهم این است که او دنبال روایت بخشی از تاریخ نگاری انقلاب است، حتی اگر این روایت با سلایق شخصی سیاسی او همسو نباشد. شاید برای همین است که بزرگان جریانهای چپ و راست سیاسی، کسی را امینتر از او برای بیان خاطرات خود نیافتهاند؛ از بهزاد نبوی و سیدمحمد موسویخوئینیها تا محسن رضایی و شهید صیاد شیرازی و حتی برخی اعضای نهضتآزادی و جبهه ملی.
بارها شاهد بودیم برخی با انگیزههای سیاسی و جناحی به او مراجعه کردند و درخواست استفاده از این خاطرات را داشتند، اما این استفاده را منوط به اجازه صاحب خاطره دانسته و اخلاق و رسم امانتداری را مقدم بر هرچیزی دانسته. امری که امروز در دنیای ژورنالیستی حاکم بر رسانهها هر روز کم رنگ و کم رنگتر میشود.
امضای فخرزاده را پای کمتر محصولی در تاریخ شفاهی یا تاریخنگاری میبینید، اما با کمی جستوجو میتوان رد پای او را در بسیاری از کتابهای تولید شده و مشاوره در پژوهشهای فیلمهای داستانی یا مستند دید.
این مهمترین ویژگی او در مقایسه با دیگران است. در پشت صحنه او را میتوان یافت، ولی وقتی زمان تقسیم تندیسها یا جوایز میرسد، جایی برای خود بر روی سِن قائل نیست؛ سعید فخرزاده هم هست هم نیست!
انتهای پیام/