به گزارش گروه دفاتر خارجی خبرگزاری تسنیم، به صورت معمول در جهان سیاست و حکمرانی در زمان سفر رئیس جمهور یا نخست وزیر یک کشور به خارج، معاون خویش را با هدف مدیریت آن کشور مامور خواهد کرد. فلسفه وجود معاون در چنین پستهایی هم شاید غیاب رئیس در برخی مواقع و لزوم مدیریت عالی آن کشور باشد.
اما اقلیم کردستان که به عنوان منطقه خودمختار در چارچوب سیاسی و جغرافیایی عراق اداره میشود با این مدل از حکمرانی و مدیریت، بیگانه است. نخست وزیر اقلیم کردستان عراق و معاون وی در تمام سفرهای خارجی با هم هستند. کارشناسان حوزه اقلیم کردستان عراق علت چنین امری را سهم پنجاه درصدی هر یک از احزاب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی در بدنه حکومت اقلیم میدانند. (نچیروان بارزانی از حزب دموکرات کردستان به پست نخست وزیری این منطقه رسیده است و قباد طالبانی معاون وی از اتحادیه میهنی کردستان انتخاب شده است).
سفرهای اخیر نچیروان بارزانی به کشورهای فرانسه، آلمان، ایران و حتی بغداد چنین واقعیتی را آشکار کرده است که قباد طالبانی در این سفرها همراه همیشگی نچیروان بارزانی بوده است، حتی حضور وی در کنار بارزانی در کنفرانس خبری مشترک با امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه در پاریس موجی از انتقادات را متوجه فرزند رئیس جمهوری فقید عراق کرد.
سوال اینجاست که چرا نخست وزیر اقلیم کردستان عراق و معاون وی در غالب سفرهای خارجی و حتی کنفرانسهای خبری خود با هم هستند و نچیروان بارزانی در سفرهای خارجی چرا طالبانی را مامور به اداره امور در غیاب خود نمیکند؟ آیا این موضوع نشان از عدم اعتماد دو حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی به هم دارد؟ یا اینکه نخست وزیر اقلیم کردستان بدون معاون خود قادر به فعالیتهای دیپلماتیک نیست؟ یا بغداد و کشورهای خارجی به تنهایی با بارزانی به عنوان نخست وزیر اقلیم تعامل نخواهند کرد؟
شماری از تحلیلگران حوزه اقلیم کردستان عراق بر این باورند که اهمیت پست معاونت نخست وزیری اقلیم کردستان زمانی خواهد بود که در غیاب نخست وزیر این منطقه از عراق اداره امور آن را عهده دار باشد، از برگزاری نشست هیئت وزیران کابینه محلی تا سفرهایی که بدون حضور نخست وزیر میتواند به مناطق مختلف اقلیم و حتی بغداد داشته باشد.
شماری از کاربران کرد در شبکه های اجتماعی با انتقاد از عملکرد کابینه محلی اقلیم کردستان عراق گفتهاند که سفرهای مشترک نچیروان بارزانی و قباد طالبانی به خارج از عراق رکود فعالیتهای این حکومت را در پی داشته است که در چندین سال گذشته هم متاثر از بحران اقتصادی و کشمکشهای سیاسی داخلی با انباشت مشکلاتی روبرو بوده است که برگزاری رفراندوم و تعمیق اختلافات با حکومت مرکزی، زندگی را به کام مردم کرد تلخ کرده است. همچنین کاربران کرد این سوال را مطرح کردهاند در غیاب نچیروان بارزانی و قباد طالبانی و در صورت بروز حادثه طبیعی، فرمان امدادرسانیها چگونه و از طریق چه کسی صورت خواهد گرفت؟
البته پاسخ به سوالاتی درباره این نوع از حکمرانی در اقلیم کردستان عراق بسیار آسان است، خاندان بارزانی و طالبانی سالهاست خود را حکمرانان این منطقه از عراق دانسته و با وجود صداهای مخالف و نارضایتی عمومی همچنان دم از آزادی و دموکراسی می زنند. آنان همچون دهه 90 میلادی سیاست تقسیم بندی پنجاه درصدی را در حکمرانی اقلیم کردستان عراق اعم از پستها، نیروی نظامی و منابع درآمدی آن در پیش گرفتهاند.
انتهای پیام/.