به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، پس از پخش صحبتهای لیلا حاتمی بازیگر فیلم «خوک» و اظهارات مانی حقیقی کارگردان این فیلم در جشنواره فیلم برلین و بعد از آن واکنشهای متفاوت رسانهها، با پیشفرض این سوال که مگر فضای غالب جشنواره برلین چگونه است که معمولا اظهارات هنرمندان در این جشنواره سمت و سوی سیاسی میگیرد، سراغ یکی از مدیران دولتی حاضر در جشنواره برلین رفتیم تا در مورد فضای برلیناله صحبت کند. علیرضا تابش مدیرعامل سینمای فارابی در چهار روز اول جشنواره برلین در بخش بازار جشنواره حضور داشته است. مجموعه فعالیتهای بنیاد سینمایی فارابی به بخش خرید و فروش فیلمها و قراردادهای تولید مشترک بازمیگردد. وی نگاهی متفاوت به نوع واکنشهای رسانهای به جشنواره فیلم برلین دارد که در ادامه میخوانید.
اتفاقاتی که در جشنواره امسال و نشست خبری فیلم «خوک» رخ داد، این شائبه را بیشتر کرد که فضای حاکم بر جشنواره برلین، با تمرکز بر آثار خاص ایرانی، متمرکز بر انتقاد از وضعیت سیاسی ایران است. نظرتان در این مورد چیست و اصلا جشنواره برلین امسال با ادوار گذشته چه تفاوتی داشت؟
فضای جشنواره برلین فضایی کاملا سینمایی بوده است؛ هم در دورههای قبل و هم در این دوره. گفتوگوها هم در مورد سینما، فیلمها و فرهنگ بود. اصلا هم اینطور نیست که تمرکز جشنواره برلین فقط بر سینمای ایران و سیاستهای ایران باشد. همین سال گذشته فضای جشنواره فیلم برلین با اعتراض فیلمسازان به سیاستهای آقای ترامپ صورت گرفت. اصلا یک فضای ضد امپریالیستی وجود داشت و حتی خود رئیس جشنواره همان اول نطقی علیه ترامپ بیان کرد. پارسال جو، جو ضدترامپ بود؛ چون تازه رئیسجمهور آمریکا شده بود و مردم تازه با سیاستها و افکارش آشنا شده بودند و فضای جشنواره برلین هم، ضدترامپ شده بود. این اتفاق فقط برای ایران نیست و فقط هم همین امسال نبوده است. فضای جشنواره برلین، فضای گفتوشنود است. در هر جشنوارهای و هر فیلمی اصحاب رسانه میروند با توجه به فضای فیلم و کارگردان سوالات خودشان را مطرح میکنند.
یکی از انتقاداتی که در مورد نشست خبری جشنواره برلین مطرح بود این است که چرا بهجای گفتوگو درباره اثر سینمایی، از مسائل دیگر مثل موضوعات سیاسی سوال میکنند. چقدر با این نظر موافقید؟
هر جشنوارهای یک رویکرد سیاسی دارد. این فقط مربوط به جشنواره برلین نیست. همیشه و همه جا به همین شکل بوده است. خود ما در جشنواره فیلم فجر ایران، مثلا یک سال موضوع جشنواره را میگذاریم انتفاضه یا موضوعات دیگر. مگر اینطور نیست؟ تازه آنها نام خاصی را برای جشنواره قرار نمیدهند و خبرنگارها هم مثل همه جای دنیا آزادند هر سوالی بپرسند. در مورد پرسش روال همیشه به همین شکل بوده است؛ حتی در نشستهای خبری سینمای ایران هم همین است. یک بار درباره خود فیلم سوال میشود، یک بار درباره حواشی یک فیلم سوال میشود، یک بار هم درباره سیاستهای یک کشور بحث میشود، چیز عجیب و تازهای نیست. خبرنگار را نمیتوان محدود و مجبور کرد که چه سوالی بپرسد، چه سوالی نپرسد. خبرنگار هر سوالی بخواهد میتواند بپرسد، مابقی ماجرا بر میگردد به آنکه هنرمند چگونه و چه جوابی میدهد! جشنواره را نمیتوان محکوم کرد. فضای خبرنگاری و رسانهای فضای زندهای است و ربطی به غرب و شرق و آزادی بیان و غیرآزادی بیان و این حرفها ندارد. البته من در جلسه نقد و بررسی حضور نداشتم و درستش این است که فیلم کامل جلسه را ببینیم و قضاوت کنیم. اما با توجه به فیلم منتشر شده چند دقیقهای از خانم حاتمی، بهنظرم صحبتهای ایشان اظهارنظر خوبی نبود و خیلی تعجب کردم. اما نکتهای که وجود دارد، اینکه معمولا فضای کلی جشنوارهها، در رسانهها مورد قضاوت دقیق قرار نمیگیرند و جشنوارهها آن چیزی نیستند که رسانهها بازتاب میدهند. حرفهایهایی که به جشنواره میآیند، فقط برای کنفرانس خبری نیست. میآیند که فیلم جدید ببینند و فیلم جدید بخرند. حتی فیلمنامه خرید و فروش میشود و قرارداد تولید مشترک میبندند. اما اینکه یک هنرمند بیاید نظر شخصی خودش را درباره یک موضوع دست چندم سیاسی در یک کشور مطرح کند بهنظرم یک حاشیه کوچک در کنار متن بزرگ جشنواره است. آن جریان اصلی جشنواره همین تبادلات، قراردادها، همکاریها و... است، اما رسانهها از دل همین اتفاق فرهنگی یک چیز را درشت میکنند و روی آن مانور میدهند.
در حال حاضر، روابط سینمای ایران و جشنواره برلین را چگونه ارزیابی میکنید؟
الان روابط سینمای ایران و آلمان در سطح خوبی است. آنها سیاستهای جمهوری اسلامی را پذیرفتهاند و فقط فیلمهای با مجوز را پخش میکنند. هر چهار فیلمی که از ایران در جشنواره برلین شرکت کرده است، مجوز وزارت ارشاد را دارند. خواهش میکنم از اهالی رسانه و خبرنگارها که دنبال این نباشند از ما حرفی و نظری بشنوند که ما بخواهیم آنها را محکوم کنیم یا تشویق کنیم و این روابط بخواهد خراب شود. آنها انتخاب خودشان را کردهاند، حالا اینکه فلان گروه یا فلان هنرمند ما آنجا چه کار میکند و چه حرفی میزند که به جشنواره برلین ارتباطی ندارد؛ نباید کل جشنواره را متهم کرد. ما از آن فضای تیره و تار گذشته عبور کردهایم، زمانی بود که آقای ایوبی، نامه تندی به دبیر جشنواره مینوشت؛ اما از آن دوران عبور کردیم و شرایط بهتر شده است. در این مسائل، اصحاب رسانه باید یک فاصلهای بگذارند بین این دو اتفاق و نگاه. بارها دیدهایم متاسفانه رسانهها از یک حاشیه دست چندم متن بزرگی میسازند که من با آن مخالفم. بهنظر من رابطه سینمای ایران با جشنواره برلین خوب است، رسانهها آن را خراب نکنند. تا الان جریان سینمای ایران روند خوب و رو به رشدی داشته است، امیدواریم از این به بعد هم حضور سینمای ایران در مجامع بینالمللی و سینمایی با توسعه بیشتر همراه باشد.
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها