به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، بر اساس آمار ارائه شده از سوی مدیرکل کتابخانههای عمومی کردستان هماکنون 900 هزار جلد کتاب و بالغ بر 85 باب کتابخانههای نهادی و مشارکتی در سطح استان وجود دارد.
طبق چشمانداز بیست ساله کشور به ازای هر یکصد نفر باید هشت مترمربع زیربنای کتابخانهای ایجاد شود که این سرانه در استان کردستان به ازای هر 100 نفر 1.6 مترمربع است و قطعاً فاصله بسیاری با این چشمانداز داریم.
آمار ارائه شده تنها اشاره به بخشی از دلایل در دسترس نبودن کتاب است و هفت دقیقه کتابخواندن در هفته توسط ایرانیان یعنی یک فاجعه انسانی در زمینه آگاهی، فرهنگ و شخصیتسازی غلط از طریق دریچههای دیگر که شاید خودمان نیز ندانیم چه تأثیر مخربی در یک فرد ایجاد میکند.
کمبود کتابخانهها و سرانه فضای مطالعاتی نیز ناشی از عدم افرایش تقاضا بوده و تا درخواست چشمگیر و نیاز اساسی در مردم ایجاد نشود، تمام کردستان را نیز کتابخانه کنیم کسی کتاب نمیخواند.
گفتن از اینکه در ایران و به خصوص در کردستان افراد کتاب نمیخوانند ناخوشایند و به دور از مدرنیته است اما باید قبول کنیم افراد خود را همه چیز دان میگمارند، کتاب را خسته کننده میدانند و نهایت افتخارشان خواندن رمانهای پوچ و بیمایه است!
برای اینکه بدانیم چرا کتاب نمیخوانیم و نهایتاً انگشت اتهام را ابتدا به سوی خود مردم بگیریم، باید مسئله را ریشهیابی کرده و از ابتدای تربیت کودکان تحلیلهای خود را بر رفتار والدین، مدرسه و سایر نهادهایی که فرد بیشترین ارتباط را با آن دارد موشکافانه ارائه دهیم چراکه دلیلی جز تربیت و سوق دادن صحیح کودک در سالهای نخست زندگی برای شکلگیری این مهم وجود ندارد.
دلایل زیادی برای نخواندن کتاب در میان کردستانیها وجود دارد
از جمله این دلایل، گرانی کتاب و سرگرم شدن مردم با فضای مجازی است چراکه افراد زیادی اوقات فراغت خود را با ساعتها گردش در تلگرام، اینستاگرام و فیسبوک میگذرانند و در نهایت هیچ سودی عایدشان نمیشود.
دلیل دیگر هم سیستم آموزشی مدارس و طراحی سبک کتابهای درسی است چراکه متأسفانه کتابهای مدارس هیچگونه سرگرمی و جذابیتی برای دانشآموز ندارد و کودکی که خواندن اولین کتابهای زندگیش، جذاب و سرگرم کننده نبوده و خواندنش هم اجباری است، او را از خواندن اختیاری دیگر کتابها به صورت ناخوادآگاه منع میکند.
القصه؛ بررسی راهکارهای افزایش سرانه مطالعه در جهان و در کشورهایی که در این زمینه موفق ظاهر شدهاند میتواند در این زمینه کمکرسان باشد چراکه ما نمیتوانیم خود را در گوشهای از این جهان منزوی کنیم و از هیچ کشوری تبعیت نکنیم و نیاز به بومیسازی دارد تا افراد ملموستر با پدیده کتاب رو به رو شوند و کتاب خواندن را به عنوان یک ضرورت درک کنند.
چند ایده ساده میتواند آنقدر تأثیرگذار باشد که نتایج آن را به طور ملموس در استان کردستان مشاهده کنیم.
قطعاً تعداد کتابخانهها و تعداد کتابهای خاصر در این اماکن امتیازی است که افراد را راغب به خواندن خواهد کرد اما متأسفانه تعداد کتابخانههای نهادی تغییر چندانی نداشته و لازم است کتابخانهها به فکر درآمدزایی نباشند و آنقدر آسوده خاطر باشند که تنها معضل کتاب نخواندن برایشان اولویت داشته باشد.
متأسفانه کتابهای مرجع در این کتابخانههاً عموماً کهنه، قدیمی و غیر قابل استناد برای محققان و دانشجویان است و این خود موجب ریزش افراد از این فضاها میشود و ضرورت دارد این نواقص برطرف و افرادی که هیچ هنگام کتابی در دست نگرفتهاند را به گونهای ترغیب کنیم که این فرهنگ را به میان همکاران و نزدیکان خود منتقل کنند.
در ادارات کردستان مسابقاتی در زمینه کتابخوانی مرتبط با شغل و تخصص افراد و یا کتابهای غیر مرتبط به صورت منظم و ماهانه صورت گیرد و افراد را بدون تشویق پاداش و هدیه به کتابخوانی هدایت کنیم و قطعاً حضور مدیران کل و قرائت کتاب توسط آنها و رهایی از سودای مدیریت برای چند دقیقه خالی از لطف نیست.
روش نوآورانه دیگری که طی سالهای گذشته در کشرهای دیگر اجرا شده «کتاب در گردش» است و مردم باید بدانند که کتاب نباید حبس شود و هر کتابی را که میخوانند در مکانهایی مانند پارک، کنار ساحل، در اتوبوس و یا در یک بیمارستان شلوغ رها کنند و در آن ذکر شود که این چرخه خواندن و رها کردن را تکرار کنند و اینگونه خواهیم دید چه تأثیراتی بر روی افراد خواهد داشت.
یکی از مهمترین دلایل دلزدگی افراد از کتاب میتواند به دوران دانشآموزی برگردد و آن زمان که افراد برای مراجعه به کتابخانه فرسوده و مدرسه میرفتند و با حجمی از کتابهای زوار دررفته و قدیمی و به درد نخور رو به رو میشوند دیگر بار دوم برای به امانت گرفتن کتاب مراجعه نخواهند کرد.
متأسفانه کتابخانههای مدارس کردستان نیز مرده، راکد و خلوت است و اگر بتوانیم خانوادهها و افراد خیر را نسبت به اهدای کتاب جدید و مطابق با آوار بزرگ روز دنیا ترغیب کنیم قدمی بزرگ برای قرار گرفتن دانشآموزان در مسیر آموزشی صحیح و به دور از سیستم نمرهدهی برداشتهایم و آموزش از طریق کتابی کهخود فرد خوانده باشد تا به زور و اجبار نمره کتابی مطالعه شود تأثیرگذارتر است.
نیاز است که زمانهای زنگ تفریح مدارس را نیز برای امور مفید از جمله خواندن خلاصه کتابها توسط دانشآموزان به صورت کوتاه صرف کنیم اینگونه هر دانشآموزی که به موضوع کتاب علاقمند شود سعی در خواندن کتاب معرفی شده خواهد کرد و علاقمند کردن یک نفر نیز در سرانه مطالعاتی استان خالی از لطف نیست.
انتهای پیام/ش