به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، رعایت حرمت بازماندگان جنگ و خانوادههای آنان به ایران محدود نمیشود و در همه جهان برای این اقشار حقوقی جداگانه لحاظ میکنند، البته فضای عرفی جوامع نیز به این مسئله اشراف دارند. این احترام در کشورهای غربی به شدت رعایت میشود طوری که حتی پس از گذشت دههها، این افراد ارج نهاده شده و بر صدر قرار میگیرند و فرقی هم نمیکند که بازمانده چه جنگی باشند تا حدی که با وجود نارضایتی مردم امریکا از حمله نظامی و اشغال ویتنام نظامیان بازگشته از آن فاجعه مورد احترام بودند. این ادب در مواجهه با نظامیان و آسیبدیدگان جنگ یک امر پذیرفته شده انسانی است، بماند که اساساً مقام شهدا در فرهنگ ملی و دینی ایران باعث میشود برای این اقشار جایگاه ویژهتر و متفاوتتری نسبت به کشورهای دیگر قائل شویم و همین مسئله احترام مضاعفی را طلب میکند و باز بماند که حضور نظامی ایران در سوریه کاملاً جنبه دفاعی دارد.
آیا میشود قائل به جهل خانم میلانی نسبت به جایگاه این اقشار باشیم؟ کسی که در مرام و مسلک زندگیاش همواره غرب را مبنا و مرجع قرار میدهد چگونه است که در این مورد مشخص، یعنی رعایت شأن خانواده بازماندگان جنگ از غربیها تأسی نمیکند و با لحنی به دور از ادب و طلبکارانه یک مادر شهید را خطاب قرار میدهد. «این ویدئو را چند نفر در تلگرام با کلمات تمسخرآمیز برایم فرستادهاند.» حالا اگر چند نفر به خود جسارت دادهاند که به طور خصوصی همسر یک شهید را مسخره کنند، به جای نصیحت آنها باید به خود اجازه بدهید آن را عمومی کنید؟
ادبیات به کار رفته توسط خانم میلانی مدعی دفاع از حقوق زنان درباره یک مادر شهید مشمئز کننده است؛ «البته اگر این بانو فرزندی از دست داده جای تأسف است اما چه ربطی به لیلای سینمای ما دارد! شهید حرم مورد نظر ایشان که علت شهادت ایشان، مورد بحث و اعتراض بسیاری از ایرانیان است! کجای صحبتهای لیلا خانم در برلین بود.»
واقعاً اگر یک مادر شهید به طور کاملاً مؤدبانه و از راههای قانونی علیه یک بازیگر شکایت حقوقی کند، پاسخش این است که اینچنین مورد حمله قرار گیرد؟ ضمن اینکه تا به حال کمتر ایرانی با شرافتی به خود اجازه داده تا مجاهدت فرزندان میهن در مقابل ددمنشی گروههای تکفیری در منطقه را زیر سؤال ببرد. ایشان خوب است به خودشان زحمت تماشای فیلم به وقت شام را بدهند تا شاید قدری منصفانهتر موضع بگیرند.
خانم میلانی در صفحه شخصیشان در اینستاگرام افاضات بیربط دیگری نیز عنوان کردهاند که از بیمبالاتی فکری ایشان حکایت دارد؛ «البته ایشان (لیلا حاتمی) به کشته شدن ٢٥ انسان در اعتراض عمومی مردم اعتراض داشتند که حتماً پدر و مادری داشتند که این روزها عزادارند و ربطی به موضوع مورد اشاره ایشان (مادر شهید) ندارد!»
ظاهراً فیلمساز فمنیست ما به اعتراضاتی که دی ماه سال جاری به واسطه اوضاع بد اقتصادی ناشی از عملکرد ضعیف دولت مورد حمایت ایشان در برخی نقاط کشور رقم خورد و منجر به سوءاستفاده گروهکهای جنایتکاری چون سازمان منافقین شد، اشاره دارد، البته درصد قابل توجهی از قربانیان آن حوادث را نیز مانند بسیاری از غائلههای اینچنینی مردمی تشکیل میدادند که در معرض وحشیگری کور منافقین قرار گرفتند که فقط یک نمونه آن سرازیر کردن کامیون آتشنشانی در یک خیابان بود.»
میلانی در پایان مینویسد: «از این بانو سؤالی دارم. وقتی تریبون رسمی برای اعتراض وجود ندارد به نظر شما مردم معترض از چه تریبونی برای ابراز نظر استفاده کنند!» در جواب باید گفت اگر شما به عنوان سینماگر در فضای مجازی به دولت مورد حمایتتان درباره اولویت قرار دادن مسائل معیشتی فشار میآوردید، احتمالاً کارد مردم به استخوانشان نمیرسید و شاهد جنایات منافقین هم نبودیم. اگر شما نماینده حقیقی مردم باشید و از دولت بخواهید تا برای عملی کردن وعدههای معیشتیاش اقدام کند قطعاً قدمی به نفع مردم برداشتهاید اما افسوس.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها