به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، جمعی از دانشجویان دانشکدههای کشاورزی دانشگاههای کشور با صدور بیانیهای درباره عضویت ایران در اتحادیه بینالمللی حفاظت از ارقام جدید گیاهی UPOV نکاتی را اعلام کردند.
بیشتر بخوانید
"طرحی که در صورت تصویب موجب وابستگی کشاورزی ایران میشود"
در این بیاینه آمده است: فناوریهای نوین تحولی فوق العاده با ارزش درجهان علم و دانش بشریت بوجود آورده است. گونههای بومی گیاهی، جانوری و میکروبی به منظور بهره وری بیشتر و بهتر ازمنابع طبیعی به خدمت گرفته شده و ساختار سنتی کشاورزی، صنعت، بهداشت و درمان، سوخت و انرژی را متحول کردهاند. این تحول بهویژه در جهان صنعتی، به شکل غیرقابل تصوری تقاضا برای دسترسی به منابع طبیعی را افزایش داده است.
این بیانیه میافزاید: این مسئله از طرفی عواقب و عوارض جانبی نیز درپی داشته که مهمترین آن،کاهش منابع و مواد طبیعی در تمامی جهان و به ویژه نیمکره جنوبی کره زمین است.بر اساس گزارشهای منتشره، بیش از نیمی از گونههای گیاهی و جانوری جهان در جنگلهای کشورهای جهان سوم پراکنده شدهاند.
بیانیه مذکور تصریح کرد: بحران غذایی اخیر در دنیا نشان داده است که اگر کشوری قادر به تولید غذای مورد نیاز خود نباشد، به واردات مواد غذایی وابسته خواهد بود و در نتیجه نوسانات قیمت مواد غذایی در بازارهای بینالمللی بر آن کشور تاثیر بسیار خواهد داشت. ایران کشوریست که بیست و شش درصد مردمانش کشاورزند و هفتاد و سه درصد کشاورزان کمتر از پنج هکتار زمین دارند. بنابراین بخش اعظم کشاورزان ایران در عمل کشاورزان خرده پا هستند.
در این بیانیه آمده است: در صورت از بین رفتن کشاورزی و دامداری خردهپا، اقتصاد ایران قادر به تولید شغل جایگزینی برای کشاورزان خردهپا نخواهد بود.کشاورزان خرده پا قادر به تولید غذایی سالم هستند. این در حالی است که کشاورزی صنعتی به مصرف کود و سم شیمیایی که به آلودگی غذا و محیط زیست می انجامد وابسته است. با نوسانات قیمت، الگوی صنعتی کشاورزی که برای تامین کود و سم شیمیایی، راه انداختن تراکتورها و... به نفت بسیار وابسته است دیگر الگوی قابل قبولی نخواهد بود.
در ادامه این بیانیه تاکید شده است: حداقل 18 درصد از گازهای گلخانهای جهان نتیجه پیروی از الگوی صنعتی کشاورزی با وابستگی شدید به مصرف مواد نفتی و تخریب محیط زیست است. این گازها موجب تغییرات و بحرانهای اقلیمی میشوند.نکته دیگر آنکه کشاورزی صنعتی که بر کشت تک محصولی و استفاده از بذرهایی که از نظر ژنتیکی یکنواخت هستند تکیه میزند که انعطاف لازم برای انطباق با محیط را ندارد.لذا شرکتهای چند ملیتی و کشورهای صنعتی (یابه عبارتی شکارگران ژن) که ابزارهای معاهدات و قوانینبین المللی را در اختیار دارند به منبع و گونههای گیاهی و جانوری کشورهای جهان سوم (کشورهای جنوب) حمله ورشده و با هدف بهرهبرداری سودجویانه در جهت منافع اقتصادی هرچه بیشتر خود، به صورت نرمی به غارت منابع و امکانات آنها می پردازند.
در ادامه این بیانیه با اشاره به اهداف کلان بخش کشاورزی در سند چشم انداز 20 سال آینده آمده است: عضویت در UPOV دارای نکات قابل تاملی است. با عنایت به اینکه ایران صادر کننده بذر نبوده و قسمت اعظم بذر محصولات مختلف مانند ذرت، کلزا، سویا، پنبه، خیار،گوجه فرنگی ، بنفشه، اطلسی، و ... از خارج وارد میشود این کنوانسیون حامی به نژادگر خارجی است نه داخلی. یعنی ما علاوه بر قیمت بذری که تاکنون پرداخت میکردیم باید حقوق و مزایای بیشتری به ایشان تقدیم کنیم.
در بخش دیگری از این بیانیه تاکید شده است: همانطور که در ابتدای متن گفته شد اکثر کشاورزان ایران خرده پا هستند که از مزرعه خود برای سال بعد بذرگیری مینمایند. در صورت عضویت همه آنها مجبور به پرداخت مبلغی به شرکتهای خارجی خواهند شد. و در صورت تخلف، صدها پرونده حقوقی در مجامع بینالمللی علیه ایران طرح خواهد شد.
این بیانیه میافزاید: در برنامههای تحقیقات بهنژادی به منظور ترکیب صفات مطلوب، معمولا ارقامی از خارج وارد و با ارقام داخلی آمیزش داده شده و ارقام جدید حاصل میشوند.در صورت عضویت اینگونه تحقیقات متوقف و یا مشروط به اخذ مجوز و پرداخت سهم طرف خارجی خواهد شد. بذر بسیاری از ارقام بومی کشور مانند گندم، شبدر ، یونجه ، گیاهان دارویی و .. در سالهای گذشته از کشور خارج شدهاند و هم اکنون توسط شرکتهای خارجی به عنوان رقم ثبت شدهاند، در صورت عضویت، حتی برای کشت همین ارقام ایرانی (مانند شبدر ایرانی) هم مجبور به پرداخت مبلغ به طرفهای خارجی خواهیم شد.که در نهایت برای استفاده از فرآوردههای رقم مانند روغن ، کنسرو، کمپوت و ... نیز پرداخت حق بهنژادگر لازم است.
در بخش دیگری از این بیانیه تاکید شده است: عضویت در UPOV برای کشورهایی که بودجههای کلانی به بخش تحقیقات اختصاص دادهاند و در نتیجه از بازارهای گسترده صادرات بذر برخوردارند و همچنین کشورهایی که قادر به پرداخت هزینه بالا برای بذر هستند و بذرشان را از کشورهای دیگر تامین میکنند مناسب است. بنابراین با توجه به اینکه ایران صنعت بذر مستحکمی ندارد و صادرات بذر آن بسیار ناچیز است و همچنین تعداد بسیاری کشاورز خرده پا در آن مشغول به کار می باشند، عضویت در UPOV نیاز به تامل بسیار دارد.
در پایان این بیانیه آمده است: مجموعه بسیج دانشجویی کشاورزی کشورآمادگی خود را نسبت به هر گونه فعالیت در زمینه پیشرفت حوزه کشاورزی کشور اعلام میدارد و خود نیز با تیزبینی کامل تمامی فعالیتهای این حوزهها را رصد خواهد کرد. امید است با همکاری دولت و مردم شاهد بهبود وضعیت کشاورزی کشور عزیزمان ایران باشیم.
امضا کنندگان نامه:
- بسیج دانشجویی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
- بسیج دانشجویی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
- بسیج دانشجویی شهید علم الهدی دانشگاه شهرکرد
- بسیج دانشجویی شهید باکری دانشگاه آزاد واحد شهرکرد
- بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد واحد شرق(قیامدشت)
- بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی
- بسیج دانشجویی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
- بسیج دانشجویی دانشگاه علوم کشاورزی و منایع طبیعی گرگان
- بسیج دانشجویی دانشگاه ولایت ایرانشهر
- بسیج دانشجویی شهید تعریف دانشگاه کردستان
- بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
- بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد رشت
- بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد لاهیجان
- بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد ایلام
- بسیج دانشجویی دانشگاه شهید باهنر کرمان
- بسیج دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا همدان
- بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان
- بسیج دانشجویی دانشگاه هرمزگان
- بسیج دانشجویی دانشگاه بیرجند
انتهای پیام/