به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، کمتر از دو هفته به پایان سال 96 باقی مانده است؛ سالی که « اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال» نامگذاری شد و امروز بعد از گذشت 12 ماه از آن میتوان قضاوتی منصفانه درباره عملکرد دولت و دستگاههای فعال در این حوزه ارائه داد.
رهبر انقلاب در تمام پنج سال گذشته بارها از لزوم توجه قوه مجریه به اقتصاد مقاومتی سخن به میان آوردهاند و از دولتمردان میخواهند تا بدون توجه به توسعه وابستهگرایی، به ظرفیتها و توانمندیهای داخلی توجه کرده و امکانات کشور را در جهت توسعه درون زا به کار بگیرند، بر همین اساس «اقتصاد» پایه اصلی نامگذاری رهبر معظم انقلاب طی سالهای اخیر را تشکیل داده است.
پرسش این است که دولت حداقل در یک سال اخیر که به نام اقتصاد مقاومتی نامگذاری شده چه اقدامات مؤثری برای اشتغال، مبارزه با گرانی و تورم و رونق کسب و کار انجام داده است، در حالی که آمار و ارقام دستگاههای دولتی نشان میدهد تورم، گرانی و بیکاری شیب تندتری به خود گرفته است و نارضایتی در جامعه بیشتر از هر زمان دیگری نسبت به سیاستهای اقتصادی دولت احساس میشود.
رهبر معظم انقلاب علاوه بر توصیهها و دستوراتی که در سخنرانیهای علنی و جلسات خصوصی با دولتمردان دارند و سالهای اخیر را با همین کلیدواژه نامگذاری میکنند، در سال 92 سیاستهای اقتصاد مقاومتی را به دولت برای اجرا ابلاغ میکنند و در سال 94 نیز چهار توصیه مکتوب برای اجرای موفق اقتصاد مقاومتی به دولت یازدهم ارائه میدهند.
تأکیدات شفاهی و مکتوب رهبری در حالی بود که دولت یازدهم تمرکز خود را توسعه روابط با کشورهای غربی با هدف ایجاد رونق اقتصادی در کشور گذاشت و نتیجه این سیاست افزایش بیکاری، رکود، گرانی و ایجاد نارضایتی اقتصادی بود.
تذکرات متراکم، بیتوجهی مداوم
رهبر معظم انقلاب در هفتههای نخستین که تیم حسن روحانی صدارت امور را بر عهده گرفته بود در دیدار با اساتید دانشگاهها بیان میکنند: «نکتهاى که بر این اساس بنده اصرار دارم در ذهن آقایان و خانمها و اساتید محترم مطرح باشد، این است که «گفتمان علم و پیشرفت علمى» و «گفتمان پیشرفت عمومى کشور»- یعنى انگیزه براى سهیم شدن دانشگاه در پیشرفت کشور- در دانشگاه باید حفظ شود که البته امروز وجود دارد اما باید حفظ و تقویت شود. هیچ چیزى نباید با این گفتمان در دانشگاه مزاحمت کند.»
در شرایطی که مذاکره مستقیم با امریکا نیز تنها عامل رشد و توسعه کشور عنوان میشد، ایشان بارها مسئولان ارشد کشور را به توسعه درون زا توصیه و در همان ماههای نخست مذاکرات هستهای بیان میکنند: «کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیتهای متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند.»
مراسم تنفیذ حکم رئیسجمهور در شهریورماه92 نیز شرایطی را فراهم میکند که ایشان مسئولان کشور را از توصیه برون زا نهی کرده و مسیر صحیح فائق آمدن بر مشکلات کشور را نشان دهند، در همان مراسم معظم له میفرمایند: «درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه میتوانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم، هرچه میتوانیم در درون، خودمان را مقتدر کنیم، دل به بیرون نبندیم. آنهایی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران میبندند وقتی با چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد. ظرفیتهای ملت ایران خیلی زیاد است. ما باید بپردازیم به استحکام ساخت درونی اقتدار ملی...»
توسعه روابط خارجی منجر به واردات بیشتر شد
در حالی پنجمین سال مزین به نام اقتصاد مقاومتی را سپری میکنیم و جامعه همچنان فقدان توجه دولت به اقتصاد مقاومتی و توسعه درون زا را احساس میکند که بعد از توافق هستهای و به واسطه تعدیل مواضع دولت در عرصه سیاست خارجه نیز نه تنها رونق اقتصادی اتفاق نیفتاده بلکه واردات به کشور رونقی تمام یافته است، به طوری که کشورهای اروپایی با توافق هستهای توانستهاند مجموعه قراردادهایی را با ایران اجرایی کنند که صنایع و کارخانجات آنها روی رونق به خود گرفته است.
اخیراً بخش مطالعات اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گزارش مستندی را منتشر کرده است که بر اساس آن صادرات به 28 کشور عضو اتحادیه اروپا حدود 5/6 میلیارد یورو بوده که حدود 4/2 برابر بیشتر از مدت مشابه سال 2014 است. بر اساس بخش دیگری از این گزارش، تجارت با اتحادیه اروپا در هشت ماهه پایانی ماه آگوست 2017 برابر با 1/13 میلیارد یورو بود که تقریباً دو برابر در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته است و فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلیس بهترین عملکرد تجاری با ایران را در پسابرجام از ژانویه 2016 را به ثبت رساندهاند.
گزارش بخش مطالعات اقتصادی اتاق بازرگانی کشور همچنین تأکید میکند که در سال مالی گذشته، تجارت ایران و فرانسه به 93/991 میلیون دلار رسیده است تا 88/47 درصد نسبت به سال قبل افزایش یابد. ایران 36/253 میلیون دلار به فرانسه کالا صادر کرد که 44/93 درصد افزایش یافته است، در حالی که واردات به 68/955 میلیون دلار رسیده است که نشان دهنده افزایش 57/46 درصد نسبت به سال قبل است. بر این اساس ایران و فرانسه بالاترین سطح خود را در تجارت دوجانبه طی 16 سال مورد بررسی در ماه مارس 2006_2005 به دست آوردهاند که این رقم به 74/2 میلیارد دلار میرسد. کمترین میزان تجارت بین دو کشور در طول دوره مورد بررسی در مارس 2014-2013 با 17/593 میلیون دلار ثبت شده است.
به جای شعار گامهای جدی بردارید
گزارشهایی از این دست نشان میدهد که توسعه روابط با کشورهای غربی نه تنها به بهبود اوضاع اقتصادی کشور کمک نکرده و به بهبود اوضاع کسب و کار داخلی منجر نشده بلکه واردات به کشور را رونق داده است، کمااینکه بر اساس گزارشهای مشابه واردات ایران طی پنج سال گذشته از کشور چین رشد چشمگیری داشته است. با این اوضاع که کشور نتوانسته نفعی (حداقل اقتصادی) از توسعه یک جانبه روابط با غرب ببرد و طی پنج سال تعدیل مواضع دولت در عرصه سیاست خارجه، واردات به کشور رونق گرفته است، بهتر نیست دولتمردان در سه سال باقی مانده از عمر دولت دوازدهم تمرکز اصلی خود را بر اقتصاد مقاومتی بگذارند و گام هایی جدی در عملیاتی کردن شعارهای تکراری چند سال اخیر بردارند؟
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها