همدان| ابنیه تاریخی بهار؛ از امامزاده عسگر(ع) تا کاروانسرای عهد صفوی + تصاویر
شهرستان بهار زادگاه بزرگانی چون شیخ محمد بهاری از عالمان و عارفان معروف شیعه است و اماکن تاریخی متعددی نیز دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، بهار یکی از شهرهای استان همدان است که دارای دشتهای وسیع و آب و هوای مساعد برای کشاورزی است.
این شهرستان زادگاه بزرگانی چون شیخ محمد بهاری از عالمان و عارفان معروف شیعه است و اماکن تاریخی متعددی نیز دارد.
امامزاده عسگر(ع)
از مهمترین امامزادههای شهرستان بهار و از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است که بنای آن کاملاً تاریخی بوده و در بخش مرکزی و بالای تپهای در مجاورت روستاهای چوتاش، سنگ سفید، گوشلان، حصار قرهباغی، نورآباد و فسیجان قرار دارد و اهالی ین روستاها، مراسم مذهبی خود و مراسم ایام محرم را در این مکان مقدس برگزار میکنند.
روش ساخت این بنا بهطور کامل اصیل و ایرانی است و هیچگونه سبک دیگری در آن دیده نمیشود، ساخت این بنا به فرم چهار ایوانی برای استراحت زائران و مسافران است.
امامزاده ابراهیم(ع) و عقیل(ع)
این امامزاده در بخش مرکزی، دهستان مهاجران و روستای دستجرد واقعشده و این دو امامزاده که از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) هستند در داخل یک ضریح چوبی آرمیدهاند.
بنای این امامزاده نزدیک به 200 سال قدمت دارد و طرح اصلی آن 8 ضلعی، دارای زیربنای وسیع نزدیک به 350 مترمربع، نورپردازی از چهار دیوار و ساق گنبد است.
از ویژگیهای خاص این اثر میتوان به گنبد آجری زیبای آن اشاره کرد که با مهارت و استادی تمام چیده شده است. در این بنا از آجر به عنوان عنصر اصلی تشکیل دهنده به درستی و با هنرمندی استفاده شده است.
مسجد جامع مهاجران
این مسجد در بخش لالجین و بافت قدیمی روستای مهاجران واقعشده و قدمت آن به دوره قاجار برمیگردد و دارای ستونهای متعدد سنگی، سقف گنبدی شکل و حیاط بزرگ است.
این مسجد از سه بخش تشکیلشده که دو قسمت آن قدیمی بوده و در ضلع جنوبی و شمالی درب ورودی مسجد ساختهشدهاند.
مسجد ضلع شمالی از سطح زمین در حدود یک متر پایینتر از کف حیاط در نظر گرفتهشده و دارای محراب سادهای است که با کاشی فیروزهای تزئین شده و مسجد ضلع جنوبی نیز دارای ستونهای سنگی است.
پل تاریخی خانم کرپی
این پل از زیباترین و قدیمیترین پلهای شهرستان بهار و استان همدان است که قدمت آن به اواخر عهد صفویان و اوایل عهد قاجار میرسد.
این پل در بخش لالجین و ورودی روستای مهاجران و بر روی رودخانه فصلی قره چای بناشده است و ارتباط بین روستاهای کوشکآباد، مهاجران، راه هموار، رایکان سفلی و رایکان علیا را ممکن میسازد.
از مشخصات بارز آن طول زیاد آن ( در حدود 55 متر) و تنوع در مصالح بهکاررفته در آن است. به گفته اهالی منطقه سازنده و بانی این پل یک زن خیر بوده است و به همین دلیل به "خانم کرپی" مشهور است.
آرامگاه آیتالله بهاری
عارف سالک، عالم ربّانی، حکیم فرزانه، مجتهد عادل، فقیه نامدار، آیتالله شیخ محمّد بهاری فرزند میرزا محمّد بهاری از ستارگان تابناک آسمان علم و عرفان است که 1265 هـ . ق. در شهر بهار از توابع همدان متولد شد.
شیخ محمد بهاری پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در همدان، برای ادامه تحصیل به بروجرد عزیمت کرده و در درس آیتالله حاج میرزا محمود بروجردی، پدر آیتاللهالعظمی آقا حسین بروجردی (ره) شرکت میکند . او پس از اخذ درجه اجتهاد در 32 سالگی، به زادگاه خود برمیگردد. وی مدت کوتاهی در بهار به ارشاد مردم میپردازد و دوران جوانی، همراه پدر به زیارت اماکن مقدس در عراق میرود.
شیخ محمّد بهاری در سال 1297 هـ . ق، برای ادامه تحصیلات وارد حوزه علمیّه نجف اشرف میگردد. وی در نجف از ملازمان درس آخوند ملا حسینقلی همدانی و از شاگردان ممتاز او بود. آخوند همدانی دربارهاش فرمود: «حاج شیخ محمد بهاری، حکیم اصحاب من است.
حاج شیخ محمّد بهاری در نجف دچار بیماری مزمن میشود. پزشکان راه علاج او را تغییر آب و هوا میدانند. وی به سفارش پزشکان، به ایران برمیگردد و مدتی در مشهد ماندگار میشود. بار دیگر تصمیم به سفر به نجف میگیرد امّا بدتر شدن وضعیت جسمانیاش سبب بازگشت او به بهار میشود و 9 رمضان 1325 هـ . ق. چشم از جهان فرومیبندد.
در تاریخ وفات مرحوم بهاری، اینگونه واردشده است: «آه خزان شد گل و بهار محمد»، مرقد منور آن عارف بزرگ در بین بیش از 160 شهیدان سرافراز و گلگونکفن واقعشده است.
کاروانسرای بزرگ تاجآباد
کاروانسرای بزرگ تاجآباد متعلق به عصر صفوی است، این کاروانسرا از اقدامات مشترک دو فرد به نامهای زبیده خانم و حاجی میرزا علینقی کوثر همدانی با مصالح اصلی سه نوع آجر قرمز و ملاط ساروج ساختهشده است.
این بنا مدت بسیار زیادی مورداستفاده مردم محل و کاروانهای عبوری بوده و در قدیم به دلیل قرار گرفتن در مسیر زائران کربلا ، رونق آن بسیار زیاد بوده است.
کاروانسرای روستای تاجآباد، پلانی مدور دارد که در ردیف کاروانسراهای ایران بسیار نادر و در منطقه غرب ایران بسیار حائز اهمیت است.
شکل گرد ساختمان کاروانسرا و داشتن امکانات بسیاری چون آب چاه شیرین بر امتیازات آن افزوده و نوع قوسهای استفادهشده در این بنا جناغی بوده و در داخل حجرهها و اسطبلها، آثار طاقچههای متعددی دیده میشود.
گزارش از سمیه مظاهری
انتهای پیام/ش