به گزارش خبرگزاری تسنیم از دهدشت، آستان مقدس امامزاده سید محمود(ع) یا (محمید) در شیبی ناهموار در دامنه کوه بیسیتون (بیسیدون) چهار روستا (چاروسا) از دهستان طیبی سر حدی غربی در 75 کیلومتری دهدشت مرکز کهگیلویه واقع شده است.
در دامنه تپههای پوشیده از درختان سر بلند، آنجا که چادر اعتقاد بر پا است به گنبد و مناره فیروزه رنگ میرسی که امامزاده سید محمید(ع) نام دارد و مکان حمد و ستایش است.
در میان درختان سرسبز و سایه گستر چشمه زلال مذهب آرام در جریان است، امامزاده سید محمید (ع) در بخش «چاروسا» شهرستان کهگیلویه خیمه شوق و شور بر پا کرده است.
آستان مقدس امامزاده سید محمود(محمید) در شیبی ناهموار در دامنه کوه بیسیتون (بیسیدون) چهار روستا (چاروسا) از دهستان طیبی سر حدی غربی، بخش چاروسا شهرستان کهگیلویه، با ارتفاع 1190 متر با سطح دریا، با فاصله 7 کیلومتر با شهر قلعهرئیسی و 75 کیلومتری دهدشت مرکز کهگیلویه واقع شده است.
این امامزاده دارای اولاد زیادی در بلاد وسیع کرانههای جنوبی خلیج فارس و دامنه شمالی و شرق جبال زاگرس (کهگیلویه و بویراحمد، بهبهان، بنادر بوشهر، قسمتی از اصفهان، فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری) و سایر نقاط ایران و خارج از کشور است که به سادات «رضا توفیق» شهرت دارند.
امامزاده محمود(ع) یکی از مشهورترین بقاع متبرکه استان بوده که از زمانهای گذشته مورد توجه مردم با ایمان و مکانی برای تمسک و توسل اهل معرفت بوده است.
نسبنامه امامزاده علی سادات و امامزاده محمود مشهور به سید محمید با هفت الی هشت واسطه به حضرت امام محمد تقیالجواد (ع) منتهی میشود و این امامزاده در تمام طول سال و بهویژه در بهار، پذیرای دلدادگان کوی ارادتمندی است.
عمارت عظیم و قدیم این زیارتگاه با وسعتی معادل 170 متر و محوطهای بیش از 1 05متر از دو قسمت هشتی با پلانی مستطیل شکل شامل صحن، ایوان، حرم با گنبد عرقچینی خوش ترکیبِ مخروطی با گچ قدیم و بر نوک آن پنجه پنج تن آل عبا نصب شده است.
نمای خارجی بنا به کمک قابهای مربعی با چند رشته طاق نمای جناغی در داخل آنها بر روی زوایای هشت گانه، اثر چشم گیری داشته و گوشوار هر زاویه در چهار سوی آن با چهار طاق نما در پایین و بالا، از تناسب و زیبایی خاصی برخوردار است.
در نمای داخلی در چهار گوشه گنبدخانه که مرقد مطهر در آن واقع شده، مقرنس کاری جالبی ایجاد شده که در مرمتهای بعدی آسیب دیده است.
بر بالای ضریح مطهر گنبد خوش ترکیبی به سبک معماری دوره صفویه به ارتفاع 12 متر استوار گردیده که اسکلت بندی آن با تیرآهن نیم پهن انجام گرفته و در داخل گنبدخانه به طور کامل با آینه کاری لوزی شکل تزیین شده که درخشش زیبایی را به ضریح و حرم بخشیده است.
عمارت چهارگوش گنبدخانه همراه با دو اطاق قرینه در قسمت زیرزمینی آن که در واقع کهن ترین واحد این مجموعه را تشکیل میدهد با توجه به سبک و نحوه اجرا و پوشش معماری و قدیمی ترین ضریح آن که منتسب به یکی از والیان اواخر عصر اتابکان فارس (682هـ .ق) است از جمله آثار اواخر دوران سلجوقی (429-590 هـ .ق) به شمار می رود.
اما پیش ایوان طاق هلالی و دو اطاقک مجاور راه پله که به عنوان زائرسرا مورد استفاده قرار میگرفت از الحاقات اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی اول محسوب میشود که به نقل از محلیان توسط کربلایی میر محمد به معماری محمد حسین بهبهانی بازپیرایی شده است.
در وسط شبستان طویل و عظیم گنبدخانهای به ابعاد 10*10 متر که در مرکز آن مرقد مطهر امامزاده محمود معروف به سید محمید (ع) قرار گرفته که بر بالای آن ضریحی از جنس برنز با روکش آب طلا به شکل مشبک چهارخانه ای قفل توپی محافظت میکند.
در ضلع شمالغربی مجاور ساختمان دو طبقه زائرسرا «چشمه معروف امامزاده سید محمید(ع)» در شیبی ناهموار از درون کان گچ روان است که جدیداً آب آن با لوله کشی منظم در آب انبارهای مخصوص ذخیره میشود.
بنابر مشهور این امام زاده دارای معجزات و کرامات فراوانی بوده و همچنان هم مومنان و عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) برای توسل به ایشان در تمام طول سال مسافر آستان مقدس او هستند.
این امامزاده یکی از مشهورترین بقاع متبرکه استان بوده که از زمانهای گذشته مورد توجه مردم با ایمان و مکانی برای تمسک و توسل اهل معرفت بوده و سالیان سال این مکان مقدس معیادگاه و زیارتگاه عاشقان فراوانی بوده که به ویژه در سالهای دور راهی سخت و کوهستانی را با پای پیاده و یا استفاده از چهارپایان طی میکردند.
اما امروز به لطف جاده آسفالته، وسایل حمل و نقل و ایجاد امکانات رفاهی مناسب موجب شده تا زائران بیشتری توفیق زیارت آن حضرت را پیدا کنند.
تولیت آستان مقدس آقا میراحمد تقوی بخش عظیمی از عمر مبارک خود را صرف مرمت و ساخت امام زاده محمود (ع) جد بزرگوار خودشان نهادند.
انتهای پیام/ح