به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، حدود دو سوم مساحت گلستان دارای آب و هوایی خشک و نیمه خشک است که در سالهای اخیر به دلیل تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات جوی سطح آن در حال افزایش است. کارشناسان معتقدند در یک دهه گذشته، استان گلستان، چند سالِ همراه با خشکسالی متوسط تا شدید را پشت سرگذاشته است.
براساس اعلام مدیریت بحران استان در سال 92-91 خشکسالی بیش از 800 میلیارد تومان خسارت تنها به بخش کشاورزی استان وارد کرد. شاید آثار خشکسالی در کوتاه مدت قابل مشاهده و بررسی دقیق نباشد اما پس از مدتی نه فقط منابع آب و خاک بلکه تولید، معیشت و اقتصاد جامعه را به شدت متأثر خواهد کرد. خشکسالی بیشترین آسیب را در گلستان به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات غذایی به بخش کشاورزی وارد کرده است.
در سال آبی 93-94 میزان بارش ها در استان 352 میلی متر بود که سال زراعی 94-95 به بیش از 570 میلی متر ( معادل 64 درصد) افزایش یافت. با این حال در سال گذشته میزان روانآبها 37 تا 75 درصد کاهش را نشان میداد.
در سال آبی جاری ( 96-97) حجم کل مخازن سدهای 14 گانه استان که حدود 300 میلیون مترمکعب است، در ابتدای امسال حدود 72 میلیون مترمکعب معادل 27 درصد آبگیری شده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهشی 35 درصدی دارد.
بحران کم آبی و افت شدید سطح آبهای زیرزمینی در سالهای اخیر در این سرزمین تشدید شده و بسیاری از مناطق از جنوب تا شمال و شرق تا غرب استان با این چالش بزرگ دست و پنجه نرم میکنند. اما مشکلات در نوار مرزی و شهرستانهای شمالی استان بیشتر از بخش جنوبی است. در این مناطق روستاهای محروم بیشماری وجود دارد که از دسترسی مردمانش به آب شرب بهداشتی سخت و محدود است.
در استان گلستان بیش حدود 100 روستا با تانکر آبرسانی می شود که جمعیت قابل ملاحظهای را در خود جای داده است. عمده این روستاها در شرق و شمال استان واقع شدهاند.
بسیاری معتقدند همانگونه که خشکسالیهای سیستان سبب مهاجرت ساکنان آن به مناطقی از جمله گلستان شد؛ خشکسالیهایی که در چند سال گذشته در بخشهای از استان به وقوع پیوسته روند مهاجرت را تغییر داده است.
کاهش شدید منابع آبی در برخی از مناطق، سبب شده است تا روستائیان که عمده فعالیت آنان کشاورزی و دامپروری بود دست از شغل خود بردارند و تولید را رها کرده و به سمت شهرهای بزرگ بروند که مسائل و آسیبهای اجتماعی و فرهنگی زیادی را در پی داشته است.
انتهای پیام/ ز