به گزارش خبرگزاری تسنیم، برخی تحلیلگران از نزاع میان شرق و غرب و آغاز جنگ سرد نوین خبر میدهند و معتقدند آنچه امروز در حمص سوریه است میتواند همچون جرقهای انبار باروت درگیریهای میان روسیه و غرب را به انفجار بکشاند.
پس از حمله رژیم صهیونیستی به فرودگاه تی 4 حمص سوریه که به بهانه استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی صورت گرفت، وضعیت منطقه بار دیگر به سمت ناآرامی و بی ثباتی سوق پیدا کرد.
در نزاع جدیدی که میان روسیه و غرب در گرفته، ابعاد سیاسی، اقتصادی، نظامی و اطلاعاتی وجود دارد که برای فهم بهتر مطلب هم بهتر است به شکلی جداگانه به بررسی هر یک از آنها پرداخت که طبعاً در این گفتار نمیگنجد.
جهت بررسی توطئه اخیر در سوریه نکات ذیل قابل بررسی است:
_ استفاده غرب از موضوعی نخ نما شده همچون استفاده دولت سوریه از سلاحهای شیمیایی بار دیگر به عنوان اهرم فشاری علیه دمشق و متحدان آن از جمله روسیه و ایران به کار گرفته شد.
_ یکی از دلایلی که طرف مقابل میتواند هر دفعه به بهانهای حتی تکراری و نخ نما شده سوریه و متحدان آن را تحت فشار قرار دهد، بی شک برتری آنها در عرصه رسانهای است.
_ اهرمی چون شورای امنیت سازمان ملل متحد و دیگر نهادها و سازمانهای بینالمللی همواره توانسته در اختیار اهداف غرب قرار بگیرد که این نشان از لزوم تغییر در ساختار فرتوت و ناکارآمد سازمان ملل متحد دارد که امروز فرسنگها با اهداف اولیه خود که همانا حفظ صلح و ثبات جهانی بوده، فاصله دارد.
_ سوریه امروز به زمین زور آزمایی قدرتهای بینالمللی بدل شده و مطمئناً این دفعه هم میتوانند توطئه چند جانبهای را که علیه ملت سوریه کلید خورده خنثی کرده و به سمت ایجاد ثبات امنیتی پیش روند که تحقق این مهم در گرو حفظ وحدت، همدلی و هم افزایی در میان ملت و دولت سوریه است.
_ مساله اخیر در سوریه که بار دیگر توجهات را به سمت این کشور معطوف کرد، مجدد نا آرامی و بی ثباتی را برای ملت سوریه به ارمغان آورد و همه اینها خبر خوشی است برای تروریستها که میتوانند دگر بار جان گرفته و سایه وحشت را بر سر مردم منطقه چند صباحی دیگر حفظ کنند.
_ هیاهوی محافل سیاسی و رسانهای جهان غرب در اتهام زنی به دولت سوریه در استفاده از سلاحهای شیمیایی، حتماً باعث چشم پوشی بیشتر بر جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در غزه و کشتار مردم آن منطقه خواهد شد.
_ در پایان هم باید تاکید کرد که روسیه، ایران، عراق و حزب الله لبنان همچنان از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی سوریه و دولت اسد حمایت میکنند که این میتواند برای هر یک از آنها معنا و مفهوم خاص خود را داشته باشد، اما آنچه مشخص است اینکه منافع همه آنها در گرو تامین امنیت سوریه است.
یادداشت: محمد مهدی ملکی کارشناس خاورمیانه
انتهای پیام/