حوزه مهاجرین- تسنیم: نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در واقع میشود گفت از جمله فرهنگیترین رویدادهای بینالمللی کشور است که امسال نیز از 12 اردیبهشت ماه به مدت 10 روز برگزار میشود.
بطور قطع از نمایشگاهی که در ابعاد بینالمللی 25 ناشر خارجی را نیز شرکت داده انتظار میرود در جهت تقریب روابط فرهنگی و کتابخوانی میان کشورها تدابیر ویژهای ببیند و علاوه بر بعد داخلی، سال به سال شاهد اتفاقات مبارک و جدید و البته اثرگذار در حوزه بینالملل نمایشگاه کتاب باشیم چرا که بیتردید از ناشران خارجی تا بازدیدکنندگان خارجی نمایشگاه هر کدام به منزله سفیر فرهنگی برشمرده میشوند که به خودی خود عنصر مهمی در روابط فرهنگی میان ملتها تلقی میشوند.
این موضوع در حوزه ارتباطی کشورهای پارسی زبان نظیر «افغانستان» و «تاجیکستان» بدلیل اشتراکات فراوان زبانی و تاریخی اهمیت ویژهای پیدا میکند بخصوص افغانستان که در سالیان اخیر به همت جامعه نخبگانی و فرهنگی دو کشور ایران و افغانستان که عموم آنان مهاجرینی بودند که حدود چهار دهه اینجا زندگی کردهاند سایه هایی که گاهی به دلایل سیاسی بر روابط فرهنگی دو کشور سنگینی میکرد، برداشته شد و اتفاقات خوب و امیدوارکنندهای رخ داد.
حالا اما با وجود طلوعی جدید در آسمان فرهنگی ایران و افغانستان گاهی رخدادهایی ناآگاهانه و شاید گاهی عامدانه سبب خدشه وارد ساختن و در درجات بیشتر عاملی در جهت دلخوریها و ایجاد شکاف و فاصله میان دو ملت میشود که امسال علیالظاهر نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران از این قاعده مستثنی نبوده است.
در سامانه ثبت نام بن کتاب همانطور که در تصاویر زیر مشاهده میکنید در همین ابتدای راه بطور صریح اعلام شده که بن کتاب به مهاجرین خارجی داده نمیشود.
پس از بررسیهای دقیقتر صحت این موضوع تائید شد و «امیرمسعود شهرام نیا» قائم مقام نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در گفتوگو با ایلنا علت را در نداشتن کد ملی مهاجرین توصیف کرد.
این در حالیست که براساس آخرین آمار وزارت علوم در حال حاضر در دانشگاههای ایران 26 هزار دانشجوی خارجی مشغول به تحصیل هستند که از این میان دانشجویان افغانستانی با رقم 17 هزار نفر در صدر دانشجویان خارجی قرار گرفتهاند.
این مسئله مشخص و مبرهن بوده که قاطبه افغانستانیهای شرکت کننده در نمایشگاه کتاب تهران را دانشجویان و فرهنگیان تشکیل میدهند، سوال اینجاست که آیا نمیشود واقعا تمهیداتی درنظر گرفت تا کدی جایگزین کد ملی برای اتباع و مهاجرین جهت اخذ بن کتاب ثبت شود؟ و یا سهمیهای از طریق بخشهای بینالملل دانشگاهها برای دانشجویان خارجی درنظر گرفته شود؟
عموم این دانشجویان در همین کشور بدنیا آمده و تحصیل کردهاند و اکثریت آنها با شهریههایی سنگین درس میخوانند و در شرایطی که هزینههای خرید کتاب برای یک دانشجو واقعا سنگین و پرهزینه است چرا چنین تبعیضی با وجود راه حلهای فراوان اعمال میشود؟
در هر حال انعکاس این خبر در میان مهاجرین افغانستانی بویژه دانشجویان و نخبگان و فرهنگیان مهاجر بازتاب خوبی نداشته و بنظر میرسد یک بیتدبیری آگاهانه و یا ناآگاهانه میتواند باز هم دلخوریهایی برای جامعه مهاجر بوجود آورد که این خود میتواند آثار تلخی بر سالیان سال کار فرهنگی برای بهبود روابط دو کشور بگذارد.
انتظار میرود مسئولان این امر با درنظرگیری شرایط و با وجود اینکه این نمایشگاه عنوان بینالمللی بودن را یدک میکشد تسهیلاتی نظیر توزیع بن کتاب برای مهاجرین که بیشتر آنان را دانشجویان تشکیل میدهند، ارائه کنند.
ف. حمزای
انتهای پیام/.