به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، پس از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در سال 1357 و ورود ارتش سرخ شوروی سابق به افغانستان مردم این کشور برای کسب آزادی و تشکیل حکومت اسلامی مبارزات خود را آغاز کردند.
پس از 14 سال مبارزه و مقاومت مستمر مردم در افغانستان، سرانجام در هشتم اردیبهشت ماه 1371 که به عنوان هشتم ثور از آن یاد میشود مجاهدین آخرین سنگر کمونیسم را درهم شکستند و وارد شهر کابل شدند تا استقلال و تشکیل یک دولت اسلامی را اعلام کنند.
در دوران مقاومت چهارده ساله مردم افغانستان علیه قشون شوروی سابق و نیروهای دولت کمونیستی بیش از یک میلیون افغان کشته شدند و حدود یک میلیون تن دیگر نیز زخمی شدند.
اگر چه روز هشتم ثور روز تاریخی و پر افتخاری برای مردم افغانستان محسوب میشود اما حوادثی که پس از آن بوقوع پیوست شهد این پیروزی را به کام مردم افغانستان تلخ کرد.
مداخلات خارجی عامل جنگ بی پایان در افغانستان
بسیاری کودتای حزب کمونیستی «دموکراتیک خلق» در برابر «سردار داودخان» را که زمینه ساز مداخله شوروی در افغانستان شد را سرآغاز شوربختی افغانستان میدانند.
کودتای حزب کمونیستی خلق و مداخله نظامی شوروی در افغانستان باعث شد تا این کشور در شعلههای آتش جنگ بسوزد اما خروج شوروی پایان بدبختی مردم افغانستان نبود بلکه دستهای پنهان و مداخلات خارجی همچنین جنگهای ویرانگر داخلی بحران در این کشور را همچنان ادامه داد.
اگرچه که تفسیرهای متفاوتی از چگونگی آغاز جنگهای داخلی در افغانستان وجود دارد اما این جنگها هرگز نمیتواند حقانیت جهاد مردم افغانستان در برابر شوروی و دولت کمونیستی را زیر سوال ببرد.
اگر چه برخی مجاهدین را به دلیل آغاز جنگهای داخلی مورد سرزنش قرار میدهند اما نباید از مداخلات سازمان اطلاعات ارتش پاکستان، کشورهای عربی و آمریکا چشم پوشید.
کشورهای غربی، آمریکا و متحدان منطقهای آن به دلیل رقابتی که با شوروی داشتند از جهاد مردم افغانستان حمایت کردند اما آرمانهای ملت مسلمان افغانستان مبنی بر تشکیل یک حکومت اسلامی برای آنها نگران کننده بود.
آنها که شناخت دقیقی از جریانهای جهادی در افغانستان داشتند با مهره قرار دادن برخی از رهبران جهادی مانند «گلبدین حکمتیار» به جنگهای داخلی در افغانستان را دامن زدند.
و در نتیجه رهبران جهادی نتوانستند در برابر توطئه کشورهای غربی در افغانستان اتحاد و همدلی خودشان را حفظ کنند و آرمانهای اسلامی و مبارزه با اشغال که مردم افغانستان برای آن قربانیهای فراوانی را متحمل شده بودند کمرنگ شد.
تفاوت و شباهت تهاجم شوروی و آمریکا به افغانستان
در حالیکه هنوز افغانستان از اثرات مخرب مداخله نظامی شوروی رنج میبرد و 23 سال جنگ خانمانسوز را بر اثر مداخلات خارجی تجربه کرده بود، حمله آمریکا به افغانستان جنگ بیپایان دیگری را در این کشور رقم زد.
پس از حمله یازده ستامبر در سال 2001 میلادی کشورهای غربی به رهبری آمریکا به افغانستان حمله کردند و جنگ دیگری را تحت عنوان مبارزه با تروریسم در این کشور آغاز کردند.
مداخلات نظامی مکرر قدرتهای بزرگ در افغانستان همواره عامل جنگ در این کشور بوده است زیرا حضور نیروهای خارجی برای مردم آزادیخواه این کشور قابل تحمل نیست.
«ویلیام داپلر» مورخ انگلیسی در گزارشی که تحت عنوان «آیا تسخیر افغانستان غیر ممکن است» به «بیبیسی» نوشت: شباهتها و تفاوتهای اشغال شوروی و حمله آمریکا به افغانستان را مقایسه کرده است.
این مورخ انگلیسی تصریح کرد، روسیه و آمریکا تصور کردند که میتوانند با مداخله نظامی در افغانستان دولت دوستانه و طرفدار خودشان را در این کشور تاسیس کنند اما هر دو کشور درگیر جنگ فرسایشی در این کشور شدند.
خروج کمونیستها و ورود لیبرالها
در حالیکه سقوط دولت کمونیستی پس از خروج شوروی و پیروزی مجاهدین را میتوان پایان کمونیسم در افغانستان دانست اما حمله آمریکا به افغانستان را نیز میتوان ورود لیبرالیستها به این کشور دانست.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تفاوت چندانی بین مداخله نظامی شوروی و آمریکا در افغانستان وجود ندارد زیرا آمریکا نیز مانند شوروی سابق تلاش میکند تا با زورآزمایی حضور نظامی خود را بر مردم افغانستان تحمیل و دولت مورد نظر خود را در این کشور مستقر کند.
در حالی که در دوران جهاد، آمریکا و متحدانش از مردم افغانستان در برابر اشغال شوروی حمایت کردند تاریخ بار دیگر در این کشور تکرار شده اما با این تفاوت که این بار کشورهای منطقه مخالف حضور آمریکا در افغانستان هستند.
بنابراین مداخله نظامی کشورهای خارجی در افغانستان همواره عامل ادامه جنگ در این کشور بوده و با حضور نیروهای آمریکایی این کشور هرگز صلح و آرامش در افغانستان برقرار نخواهد شد.
کارشناسان بر این باورند، جنگی که پس از کودتای هفت ثور و مداخله نظامی شوروی در افغانستان آغاز شد و به دلیل حمله آمریکا هنوز ادامه یافته است تنها با خروج نیروهای خارجی از این کشور پایان خواهد یافت.
انتهای پیام/.