بجنورد| پای دردودل کارگران خراسانشمالی؛ "سفرههای ما خالیتر از همیشه است"
نماینده قشر کارگر خراسان شمالی میگوید: امروز به سختی میتوانیم حداقل نیازها را برآورده کنیم و سفرههایمان از قبل بسیار خالیتر شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بجنورد، اوضاع اقتصادی و معیشتی کارگران و بسیاری از اقشار متوسط و ضعیف جامعه در استان خراسان شمالی خوب نیست. این موضوع را میشود به راحتی از میان صحبتهای کارگرانی که در نشست با استاندار خراسان شمالی شرکت کردهاند٬ فهمید.
رحمتی یکی از این افراد است که در نشست کارگران خراسان شمالی با استاندار به نمایندگی از قشر کارگر اظهار داشت: در حال حاظر با توجه با اشباعشدن کالاهای خارجی در بازار، وضعیت معیشتی کارگران بسیار سخت و دشوار شده است.
نماینده قشر کارگر خراسان شمالی درباره کوچکتر شدن سفرههای کارگران در استان افزود: با توجه به بیمهریها و وجود مشکلات فراوان در بحث کار و اشتغال، سفرههای این قشر زحمتکش و آسیبپذیر بسیار کوچکتر و خالیتر از قبل شده است. همچنین سازمان تامین اجتماعی باید از محل دریافت بیمههای کارگری به دیگر بخشها نیز توجه کند و اگر در خدمتدهی به این قشر کمکاری کند حقالناس را زیر پا گذاشته است.
رحمتی به موضوع بیکارشدن کارگران پرداخت و افزود: کاهش بازار کار و حمایتنشدن از کالاهای داخل استان، سبب بیکاری بسیاری از کارگران در سال گذشته شده که به طور مثال میتوان به شرکت آجر ماشینی بجنورد اشاره کرد که 70نفر از نیروهای خود را تعدیل کرد.
پرداخت حقوق بازنشستگان با مشکل مواجه است
مجیدنیا رئیس کانون بازنشستگان خراسانشمالی اظهار داشت: تاریخ پرداخت حقوق بازنشتگان مکرر در حال تغییر است و سبب بهوجود آمدن مشکلات عدیدهای برای بازنشستگان شده است. همچنین بیمه تکمیلی بازنشستگان 3 ماه است که پرداخت نشده است.
رئیس کانون بازنشستگان خراسان شمالی درباره عدم همسانسازی حقوق بازنشستگان افزود: باتوجه به بالا رفتن قیمتها و تغییر شرایط، متاسفانه همچنان سالهای سال است که این همسان سازی انجام نگرفته و بازنشستگان در مضیقهاند. متاسفیم که وزیر کار مبالغی را برای سایر صندوقها اعلام کرد اما مبلغی هنوز به صندوق بازنشستگان تعلق نگرفته است.
وی در پایان افزود: 15 هزار بازنشسته در استان داریم که توسط 5 کانون فعال در استان اداره میشوند اما فعالان در این بخش از هیچگونه حقوق و مزایایی برخوردار نیستند. درخواست ما از جناب استاندار توجه بیشتر به این بخش است.
مثنوی «هفتاد من» از مشکلات کارگران
احمدی کارگر دیگری است که پای صحبتهای او مینشینیم. او میگوید: کارگران آنقدر دغدغه و کم و کسری دارند که در قالب چند روز و هفته کار و کارگر نمیگنجد. به مشکلات و درخواستهای کارگران از هر منظر و عرصهای که بنگریم، به تنهایی مثنوی هفتاد من خواهد شد؛ مشکلاتی که هر سال نسبت به پارسال کش دارتر و بیشتر میشود. شاید طرح مسائل کارگری مرهمی باشد بر زخمهای جامعه کارگری. مردان و زنانی که دستانشان بوسه بهترین انسانها را به یادگار دارد. اما گویا کسی گره کور مشکلات معیشتی کارگران را باز نمیکند.
رضایی یکی دیگر از کارگران واحدهای تولیدی استان گفت: حدود 13 سال است که ازدواج کردهایم و هنوز در خانه اجارهای زندگی میکنیم، حقوق کارگری من کفاف زندگیمان را نمیدهد. به طور مثال هر سال نزدیک عید شرمنده خانوادهام میشوم. عید برای همه شادی میآورد اما برای من و امثال من فقط غصه و دردسر دارد.
وی که از پرداختنشدن بهموقع همین حقوق اندک گلایه دارد، میافزاید: کاش حداقل همین حقوق اندک را به موقع پرداخت میکردند که ما مجبور به قرض کردن از دوست و آشنا نشویم.
یکی دیگر از کارگران با بیان گلایه از حقوق پائین میگوید: به زور خرج خوراک خانواده 4 نفره ما در میآید اما با این وجود راضی هستیم و زن و بچههایم به احترام ریش سفید من اعتراضی نمیکنند. آخرین باری که با خانوادهام سفر رفتیم حدود 10 سال پیش بود امید داریم که امسال حقوقمان افزایش یابد تا لااقل بتوانیم یک سفر زیارتی به همراه خانواده به مشهد برویم.
کارگر دیگری گفت: دردهای این کارگران برای مسئولان ما فراموش شده است. کاش توجهی به معیشت کارگران در جلسات و کارگروههای ادارات استان میشد.
انتهای پیام/ ز