به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، محمدکاظم کاظمی شاعر مهاجر افغانستانی با تجدید چاپ دو کتاب تأثیرگذار در زمینه آموزش شعر به نمایشگاه کتاب تهران میآید، «شعر پارسی» و «روزنه» دو کتابی است که از سوی انتشارات سپیده باوران منتشر شده است. این دو کتاب هفته گذشته در خبرگزاری تسنیم رونمایی شد.
محمدکاظم کاظمی شاعری است که شعر مقاومت با شعرهای او رنگ دیگری یافته است، وی امروز درخشانترین چهره شعر و ادبیات افغانستان است و از درخشانترینهای شعر معاصر است، این شعرها هم آشکارا روایت لحظه به لحظه تاریخِ افغانستان است، هم انگار روایتِ تاریخ اسلام است. کاظمی در اصل راویِ شادی و اندوهِ امروزِ مردم افغانستان است، حتی عاشقانهها و بهاریههای او هم از اندوه و اعتراض خالی نیستند، اما به خاطر همان نگاه تاریخی تمام شعرها تاویل تاریخی دارند.
شعر زیر یکی از اشعار کاظمی است که برای مهاجران افغانستانی در سالهای اخیر سروده است:
فصل کوچ پرندگان شده است، چه نشستی که «من دلم تنگ است»
سنگپشت پرنده باش و برو، برو آنجا که نور و آهنگ است
گفته بودی که «هر کجا برویم آسمان رنگ ثابتی دارد»
آسمان را چه میکنی جانم؟ به زمینها ببین که صد رنگ است
سنگپشت پرندهای شدهای، میپری از فراز اردوگاه
نه حواست به اخم سرباز است، نه خیالت به خشم سرهنگ است
مرزبانان گیج از حیرت چشمشان چار تا شود، چه عجب؟
آنچه نزد تو کمتر از گامی است، نزد آنان هزار فرسنگ است
با صدای بلند داد بزن: «مرزبانان کودن و مفلوک!
چشمتان چار تا شود، بشود؛ حقتان است پایتان لنگ است»
با صدای بلند داد بزن: «مرزبانان کودن و مفلوک!
چشمتان چار تا...» ولی افسوس زیر پای تو صخره و سنگ است
بگذرید ای پرندگان از ما، هر کجا میروید، خوش بروید
سنگپشت پرنده بودن ما در چنین وضع، مایه ننگ است
انتهای پیام/