شهبخش گرگیچ در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در زاهدان اظهار داشت: مشکلات آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان با همه استانهای دیگر متفاوت است.
عضو شورای شهرستان چابهار افزود: در این فصل گرما با شرایط آب و هوایی چابهار دانشآموزان و معلمان 101 مدرسه شهرستان چابهار بدون برق مشغول به تحصیل و تدریس هستند که این شرایط بسیار سخت و طاقتفرساست.
وی ادامه داد: از این تعداد مدرسه 85 مورد مربوط به حوزه بخش دشتیاری است و 16 مدرسه نیز در شهر چابهار فاقد برق هستند.
گرگیچ با بیان اینکه کمبود فضای آموزشی یکی از بزرگترین مشکلات آموزش و پرورش در سیستان و بلوچستان است، تصریح کرد: در حوزه شهرستان چابهار و منطقه دشتیاری با کمبود 1600 کلاس درس مواجه هستیم که این آمار علاوه بر فضاهای تخریبی است که در این منطقه وجود دارد.
عضو هیئت رئیسه شورای عالی استانها ادامه داد: علاوه بر مشکلات فضا و امکانات در آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان در حال حاضر 12 هزار نفر کمبود نیروی انسانی وجود دارد.
وی اظهار داشت: این کمبود نیرو با روشی که در حال حاضر آموزش و پرورش از طریق سازمان سنجش برای پذیرش دانشجویان دانشگاه فرهنگیان انجام میدهد اصلاً قابل جبران نیست چرا که این سازمان ملاکی را برای پذیرش افراد قرار داده است که بر اساس آن باید تراز علمی متقاضیان به 6500 برسد و در غیر این صورت داوطلب حق انتخاب رشته در دانشگاه فرهنگیان را ندارد.
برقراری توزان در نمره قبولی راه جبران کمبود معلم است
گرگیچ ادامه داد: در این ملاک داوطلب سیستان و بلوچستانی با داوطلبان در برخوردارترین استانهای کشور مقایسه شده است و طبیعی است که به عنوان مثال یک دانشآموز در منطقه دشتیاری چابهار نمیتواند با یک دانشآموز در تهران رقابت کند. اگر هم سهمیهای تخصیص داده شود خودبهخود این سهمیه از بین میرود چرا که مناطق نمیتوانند این سهمیه را جذب کنند.
عضو شورای شهرستان چابهار افزود: این مشکل برای جذب معلمان پذیرش آزاد نیز وجود دارد چرا که بالاترین نمره ملاک است که در این حالت نیز فردی در تهران 80 درصد سؤالات را پاسخ داده است ضعیفترین باید 40 درصد را پاسخ دهد در این شرایط هم داوطلبان در سیستان و بلوچستان نمیتوانند با دیگران رقابت کنند.
وی خاطرنشان کرد: تا زمانی که این توازن برقرار نشود مشکل کمبود نیرو حل نمیشود. منظور از توازن این است که یک نمره داوطلبان معلمی در سیستان و بلوچستان باید 1.5 برابر 1 نمره داوطلبان در استانهای برخوردار باشد. به عبارتی این سهمیه به صورت تخصیصی در هر منطقه از استان بهگونهای باشد که داوطلبان هر منطقه با یکدیگر رقابت کنند. به عنوان مثال اگر 50 نفر میخواهند در بخش دشتیاری معلم شوند نمره آنها در همین منطقه با دیگر داوطلبان سنجیده شود در این صورت بحث بومی پذیری و ماندگاری نیرو و هم جبران خلأ نیروی انسانی قابل جبران است و گرنه با این روش سنجش و پذیرش این کمبود نیروی انسانی برطرف نمیشود.
انتهای پیام/ ت