آیتالله محمدرضا ناصری یزدی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در یزد در ارتباط با سیره و شخصیت آیتالله مرحوم حاج شیخ غلامرضا فقیه خراسانی(یزدی) اظهار داشت: در نجف یک زمانی وبا آمده بود و طلبهها گرفتار وبا بودند، بهداشت آن زمان هم نمیتوانستند اینها را جمع کند، مدرسهها و طلبه ها هم گرفتار این بیماری بودند و هیچ کسی نبوده که به اینها کمک کند.
وی افزود: حاج شیخ در مدرسه سید درس و بحث را کنار میگذارد و آماده میشود برای اینکه از این طلبههای گرفتار مراقبت و پذیرایی کند.
ناصری یزدی خاطرنشان کرد: در زیر زمین، در سرداب، در اتاقهایشان همیشه حاج شیخ میرفته، لباسهایشان را میشسته، قضا میپخته برای آنها، دارو میگرفته و به خورد آنها میداده، آنقدر مراقبت از اینها میکرده است که همه این طلبهها میگفتند اگر حاج شیخ نبود تمام ما مرده بودیم.
امام جمعه یزد ادامه داد: در عین حال با توجه به اینکه لباس اینها آلوده میشد و باید این لباسها را عوض میکرده ولی هیچ کسی نبوده که لباسهای آنها را بشوید، ایشان به طلبهها می گفته که من کسی را سراغ دارم که نمیخواهد شما بشناسیدش، شما لباسهایتان را شب بگذارید جلوی اتاقتان و آن شخص میآید و لباسهای شما را میبرد میشوید و برمیگرداند.
ناصری یزدی گفت: بعد از اینکه طلبهها این کار را میکند، حاج شیخ شبها روی صورتش را میبندد، میآید و وقتی که اینها خواب هستند لباسها را بر میدارد و میرود در بیرون شهر در نقطهای به نام جدول میشوید، خشک میکند و همانجا هم عبادتش را میکند و بعد لباسها را بر میگرداند و به آنها میدهد.
وی تصریح کرد: مدتی کار حاج شیخ همین بوده است، خب طلبهها خوب میشوند و اوضاع عادی میشود و آنوقت حاج شیخ به سر کار و درس و بحثش بر میگردد.
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد خاطرنشان کرد: ببینید یک انسان مجتهد عارف عالم اینچنینی، اینچنین از خود گذشته است که خودش را به خدا باخته و به این صورت برای بندگان خدا کار میکند و هیچ ابایی در این زمینه ندارد که من مجتهدی هستم، من استاد هستم، من مدرس هستم، نه اصلا این چنین چیزهایی نداشت و برای خدمت به بندگان خدا تا این حد کمر همت را بسته بود.
انتهای پیام/ ت