به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم رونمایی از کتاب «اردوگاه اطفال»، نوشته احمد یوسفزاده امروز، 17 اردیبهشتماه باحضور مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری و نویسنده اثر در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.
سرهنگی در ابتدای این مراسم با بیان اینکه ادبیات اردوگاهی، انسانیترین گونه ادبیات جنگ محسوب میشود، گفت: وقتی سربازی اسیر می شود دیگر نه یک سرباز که یک انسان بیدفاع نیازمند کمک است که در بند شده است؛ همین امر سبب میشود تا روایت او از جنگ خواندنی و کارهای اردوگاهی مورد توجه عموم واقع شود.
وی با اشاره به کتاب «آن بیست و سه نفر» و «اردوگاه اطفال»، نویسنده این آثار را خوشفکر توصیف کرد و یادآور شد: «اردوگاه اطفال» چهارمین اثر یوسفزاده درباره هشت سال اسارت خود در جنگ تحمیلی است، کوشش او برای ثبت خاطراتش از جنگ شایسته تقدیر است.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری به شرایط جنگ تحمیلی اشاره و اضافه کرد: در جنگهای دفاعی همه سرباز هستند و همه به نوعی با جنگ مواجه میشوند، از این رو دیگر کسی جوان و پیر یا زن و مرد نیست، مردم ناگهان همه سرباز میشوند تا دفاع کنند. در هشت سال دفاع مقدس دشمن تلاش زیادی کرد تا جلوی این روند گرفته شود. تبلیغات زیادی کردند که بگویند ایرانیها اطفال و نوجوانهایشان را به جنگ می فرستند، اما موج انسانی ایرانیها در جنگ کاری کرد که مردم تصویری تازه از خود به دنیا نشان دهند. اسیر و رزمنده 17 ساله نمادی از دنیایی اراده و عشق است که به صحنه نبرد آمده است. رزمنده 17 ساله نه یک نوجوان که یک انسان کامل است.
سرهنگی با اظهار تاسف از عدم ثبت خاطرات اسرای عراقی در ایران افزود: کتاب «اردوگاه اطفال» مانند دیگر آثار نوشته شده در این حوزه، پر از احساس است و همین احساس، خاطرات را به همدیگر متصل میکند. متاسفم که تا به حال حتی یک ورق از نوع رفتار خودمان با اسرای عراقی ثبت نکردهایم. نگفتهایم چرا از 20 هزار اسیر عراقی در کشور ما 12 هزار نفر دیگر به عراق برنگشتند و در ایران به زندگی ادامه دادند.
احمد یوسفزاده نیز در ادامه این مراسم با بیان اینکه تلاش کردم تا نشان دهم که اسرای نوجوان در فضای تبلیغاتی عراق چگونه زندگی میکنند، یادآور شد: «اردوگاه اطفال» دومین بخش از خاطرات من از جنگ تحمیلی است؛ بخش نخست این خاطرات در کتاب «آن بیست و سه نفر» تدوین و ارائه شده و بخش دوم که این کتاب است، شامل روزهای دو سال زندگی من در اردوگاه اطفال عراق است که مهمترین دوران اسارت من را تشکیل میدهد. بعد از ماجرای آن 23 نفر عراقیها که متوجه شدند تبلیغات آنها بر پایه بچههای ایرانی حاضر در جنگ برای دنیا جذاب بوده است این اردوگاه را شکل دادند. این اثر شرح جوانمردی اسارایی است که سختی های بسیاری را تحمل کردند و من هم با همه وجودم آن را روایت کرده ام.
نویسنده کتاب «آن بیست و سه نفر» با اشاره به جزئیات ارائه شده در کتاب جدیدش گفت: احساس کردم که مخاطبان از کلیگویی در خاطرات فراری هستند، از این رو در آثارم به ذکر جزئیات پرداختم. به همین خاطر نگارش خاطراتم طولانی شده و این دو کتاب اخیر تنها دو سال از آن را در برگرفته است.
یوسفزاده با بیان اینکه باید 30 سال از سال 62 عبور میکردیم تا متوجه شویم که چه اتفاقی رخ داده است، اضافه کرد: این خاطرات باید با چنین فاصلهای نوشته می شد تا وقتی امروز میگوییم رزمنده ای یک شب تا صبح شکنجه شد، قابل لمس باشد. شاید اگر در سال 62 می خواستم این خاطرات را بنویسم چیزهای دیگری می نوشتم اما این کتاب امروز مخلوطی است از خاطرات و حس حالم در 50 سالگی.
انتهای پیام/