دکتر غلامرضا عزیزی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در تشریح فواید آرشیوهای اسناد خانوادگی در ایران در حوزه گردشگری اظهار داشت: ما در ایران سه گروه اسناد داریم. یک اسنادی که از دوایر دولتی رفته در خانهها. دوم - اسنادی که از محاکم وارد خانهها شده و سوم - احکامی که مستقیم برای افراد حقیقی و حقوقی صادر شده است. اینها اسناد داخلی ما هستند که وارد خانوادهها شدند.
بیشتر ببینید:
لبنیاتی 100ساله حاج سلطانعلی در بزرگترین بازار سرپوشیده جهان +فیلم
وی ادامه داد: همچنین ما با یک گروه دیگری از اسناد مربوط به ایران سر و کار داریم که از لحاظ شکلی با قبلی یکی است و تفاوت آن این است که دارنده این اسناد یا جمع آوری کننده این اسناد افراد غیر ایرانی هستند که به دلایل مسافرتهایی که به ایران داشتند و یا به دلایل کارها یا مشارکتهایی که با ایران داشتند اسنادی را تولید یا دریافت کردند که در زمان پایان ماموریتشان اینها را با خود از ایران خارج کردند و این جدا از گروهی است که در خارج از ایران ساکن بودند و بنابر مخاطراتی که داشتند اسنادی را تولید کردند.
معرفی و انتشار اسناد گردشگری حلقه مفقوده توسعه گردشگری ایران
رئیس پژوهشکده سازمان اسناد کتابخانه ملی ایران درباره تاثیر چنین اسنادی در توسعه توریسم ایران تصریح کرد: متاسفانه این اسناد تا زمانی که در خانوادهها است و شناسایی و مستندسازی نشود و تا زمانی که در اختیار محققان، پژوهشگران و صنعتگران قرار نگرفته باشد مثل جواهراتی است که شما آنها را در صندوق خانه محبوس کردید و هیچ کس حتی نمیداند چنین جواهری وجود دارد، پس هیچ نقشی را در اکوتوریسم ما ندارد.
عزیزی بیان داشت: ولی وقتی شما بیایید این اسناد را معرفی و ابه نتشارشان بپردازید فایدهای که دارد دیرپایی روابط ایران با آن کشور خاص که آن اسناد را دارد و یا در آنجا نگهداری میشود نشان داده میشود.
بازخورد جهانی اسناد خانوادگی به یک شرط
عزیزی ادامه داد: همچنین این اسناد - سابقه فرهنگی شما و آن کشور را نشان میدهد و هزاران امکان دیگر را محققان و پژوهشگران میتوانند از این زمینه استخراج کنند. بنابراین اسناد خانوادگی تا زمانی که در خانواده نگهداری میشود متاسفانه نه تنها بازخورد بیرون از خانواده را ندارد بلکه بازخورد جهانی هم پیدا نمیکند.
انتهای پیام/