به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا با بعثت پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان آخرین پیامبر الهی، دورانی به نام عصر نزول قرآن آغاز شد که این دوران مصادف با ایام ماه مبارک رمضان بود. این کتاب مقدس در بردارنده تمام احکام، سنتها و نیز مشتمل بر تمام حقایق عالم است و به تعبیر خود قرآن بیان هر چیز درون آن وجود دارد؛ «تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ ءٍ».
این کتاب مقدس به تعبیر امام سجاد(ع) در چهار سطح قرار دارد که شامل عبارت، اشاره، لطایف و حقایق است. عبارت آن برای عوام، اشارت آن برای خواص، لطایف آن برای اولیا و حقایقش برای انبیاست؛ کتاب الله عز وجل على أربعة أشیاء: على العبارة، والإشارة، واللطائف، والحقائق. فالعبارة للعوام، والإشارة للخواص، واللطائف للأولیاء، والحقائق للأنبیاء» ( بحار،ج 92 ص 95). بنابراین قرآن کتابی دارای بطنهای متعدد است که برای تمام انسانها در هر سطحی کاربرد دارد و هر کس به اندازه وسع خویش میتواند از آن بهره ببرد.
به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان که ماه نزول قرآن است، روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره جایگاه و نقش قرآن کریم در زندگی انسان را بخوانید.
پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره جایگاه و نقش قرآن کریم در زندگی انسان فرمودند: «ای مردم! شما در منزل آرامش و صلح هستید و شما در حال سفرید، شما را به شتاب میبرند. شاهدید که (گذر) شب و روز، هر نوی را کهنه میکند و هر دوری را نزدیک میکند و هر وعدهای را به سر میآورد. پس، برای میدان مسابقه دور و درازی که در پیش دارید، آماده کوشش شوید.»
مقداد عرض کرد: ای پیامبر خدا! آرامش و صلح یعنی چه؟پیامبر فرمود: «دنیا» سرای تلاش و سپری شدن است، پس، هر گاه فتنهها همچون پاره های شب تار شما را فرا گرفت به قرآن روی آورید، که آن: فإذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن.
* شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است
* و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول میشود.
*هر که آن را پیش روی خود قرار دهد، او را به سوی بهشت راهنمایی کند
* و هر که آن را پشت سر خود قرارش دهد، او را به دوزخ کشاند.
* قرآن راهنمایی به سوی بهترین راه است.
* آن کتابی است که در آن تفصیل، روشنگری و تحصیل(حقایق) است، و جدا کننده (میان حق و باطل)است و شوخی نیست.
* ظاهری دارد و باطنی، ظاهرش حکم و دستور است و باطنش دانش.
* ظاهرش زیبا و باطنش ژرف و عمیق است.
* ستارگانی دارند، و ستارگانش نیز ستارگانی دارند ستارگانی که شگفتیهایش بی شمار است، و عجایب و غرایبش کهنه و تمام نمیشود. لا تُحصى عجائبه ولا تبلى غرائبه
* در قرآن چراغهای هدایت و پرتوگاه حکمت است، فیه مصابیح الهُدى و مَنار الحِکمة
* برای کسی که صفت (حق) را بشناسد راهنمای معرفت است.
* پس، باید آدمی دقت نظر کند و صفت(حق)را پیش چشمش آرد، تا از هلاکت رهایی یابد و از تنگنا به در آید؛ زیرا که اندیشیدن، مایه حیات دل شخص بینا و با بصیرت است، همچنان که آدمی به نور چراغ در تاریکیها راه می پیماید. پس بر شما است که نیکو برهید و کم (در شبهات و تاریکیها) منتظر بمانید.»
انتهایپیام/