به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، کهگیلویه و بویراحمد با داشتن 6 ایل بومی شامل بویراحمد، بهمئی، طیبی، دشمن زیاری، چرام و باشت و بابویی 16 تیره، 181 طایفه و یک هزار و 816 اولاد دارای ساختاری متفاوت از سایر استانها بوده به گونهای که در صورت بررسی تمامی مردم این دیار به نوعی نسبتهای سببی و نسبی دارند.
در استانی که روزی کوچکترین انحراف در زندگی یک فرد چنان ناپسند و زشت بوده که به سرعت باد خانه به خانه میرفت و همگی آن فرد و حتی نزدیکان آن را شماتت میکردند این روزها دچار آسیبهای اجتماعی متعددی از جمله دختران فراری، حاشیه نشینی، طلاق، خودکشی، اعتیاد و قانون گریزی شده و در منجلاب این آسیبها دست و پاز میزند.
استان عشایرنشین کهگیلویه و بویراحمد به دلیل بی تدبیریها و عدم برنامه ریزی صحیح و دقیق از گذشته دور تاکنون چنان به بیراهه رفته که هم اکنون شاهد حضور بیش از 50 هزار حاشیه نشین در یاسوج و و 35 هزار حاشیه نشین دیگر در گچساران هستیم.
حاشیه نشینی چنان همچون خره به جان مسئولان افتاده که حجت الاسلام سید علی فتح میرمحمدی مدیرکل فرهنگی و امور اجتماعی استانداری کهگیلویه و بویراحمد وضعیت را در شهرستانهای گچساران و بویراحمد بحرانی میداند و میگوید: فقر و نبود طرح جامع شهری علل اصلی ایجاد حاشیهنشینی در استان است.
دیاری که روزی حتی ثبت یک طلاق در آن زشت بود این روزها حال و روز خوشی ندارد و روزانه به طور میانگین 4 طلاق در تمامی نقاط آن ثبت میشود و این موضوع روندی افزایشی در پیش دارد و از سال 91 تاکنون طلاق سیر صعودی در پیش گرفته و به سرعت در حال حرکت است.
سعید محوری مدیرکل ثبت اسناد و املاک کهگیلویه و بویراحمد از ثبت یک هزار و 462 واقعه طلاق در 11 ماهه سال 96 در سطح استان در دفاتر رسمی طلاق خبر داد هرچند این آمار به نسبت مدت مشابه سال 96 کاهش داشته ولی به نسبت سال 91 وضعیت بحرانی را نشان میدهد.
شیوع اعتیاد در دیار عشایر نشین کهگیلویه و بویراحمد وضعیت درست و حسابی ندارد به طوری که بیش از 12 هزار معتاد در این استان شناسایی شده که از این تعداد 600 نفر زن هستند و این امارها نگرانیها را ایجاد کرده است.
سید ناصر رضایی دبیر شورای مبارزه با مواد مخدر کهگیلویه و بویراحمد میگوید: شیوع اعتیاد به مواد مخدر در برخی مناطق این استان بویژه حاشیه شهرها نگران کننده بوده و باید در این زمینه چاره اندیشی شود.
در هر صورت این استان از آسیبهای اجتماعی مصون نمانده و باید چارهای اندیشیده و مصوبات وزارت کشور و اولویتهای مشخص شده تنها بر روی کاغذ خاک نخورد بلکه با اجرای برنامههای مختلف و متناسب با ساختار فرهنگی-اجتماعی مناطق مختلف استان دنبال تاثیرگذاری باشیم نه اینکه تنها کاری را انجام داده باشیم که بتوانیم بعدها اماری را به متولیان امر گزارش کنیم در حالی که نتوانستیم حتی یک نفر را اصلاح کنیم.
بدون شک آسیبهای اجتماعی یک بستر و یک ریز بستر دارد که باید به صورت دقیق و موشکافانه بررسی و دنبال دوای درد آنان باشیم و بدانیم با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمیشود هرکسی دغدغده مردم دارد باید آستین بالا زده و عملیاتی وارد میدان شود زیرا دیگر کار ما از شعار گذشته است.
انتهای پیام/م