به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روز دوشنبه تجمع محدودی در مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران در دوشنبه صورت گرفت که طی آن، در راستای مولفههای جریان رسانهای ضدایرانی فعال در این جمهوری، شعارهایی علیه کشورمان داده شد. این تجمع از روزهای آغازین تحلیلگران حوزه تاجیکستان را با سوالاتی جدی مواجه کرد. خبرنگار بیبیسی در تاجیکستان در این زمینه تحلیلی در صفحه شخصیاش در فیسبوک منتشر کرده، این تجمع را نمایشی خوانده و مینویسد: نمایشی که امروز(دوشنبه) در مقابل ساختمان سفارت ایران در دوشنبه بر روی صحنه رفت، سفارشی و دولتی بود. بسیاری از شاهدان از این حقیقت به خوبی آگاهند، اما بد نیست نشانههای بارز سفارشی و دولتی بودن اعتراضات از این دست را برشماریم تا این حقیقت برای همگان روشن شود.
1. در تاجیکستان از دیرباز تجمع اعتراضی برگزار نمیشود. تنها تظاهراتی که برگزار شده، در مخالفت با رقیبان دولت بوده است و این یکی نیز مستثنای از آنها نمیباشد.
2. شعارها به یک شیوه و حتی یک دست خط نوشته شده بود و شکل، نما، زبان و بیان حکومتی داشت و هیچ کدام بیانگر نگرانیها و اعتراضات واقعی مردم نبود. شعارهایی از قبیل «دوستی تاجیکستان و ایران را حرمت کنید» فقط از ذهن و کلام دولت میتراود.
3. جامعه تاجیکستان به شدت سیاستزده شده و مردم از بیان دیدگاههای سیاسی حداقلی نیز میترسند، چه برسد به این که در یک تظاهرات خودجوش شرکت کنند. علاوه بر این، مساله حزب نهضت اسلامی هرگز دغدغه مردم نبوده است. به ویژه اکنون که این حزب بسته شده و رهبرانش یا در اروپا هستند، و یا در زندان به سر میبرند، برای مردم عادی کوچکترین دلیلی برای اعتراض علیه آن وجود ندارد. مشکلات معیشتی مردم تاجیکستان به اندازهای زیاد است (که چنین موضوعاتی) به گوشه ذهنشان هم نمیرسد.
4. (در این تظاهرات مشاهده شد که) حمله یک زن به پلیس مسلح بدون هیچ تحریکی از سوی مامور پلیس صورت گرفت و کاملا بیدلیل بود. این صحنهسازی نمایشی و کاملا غیرهنری برای ایجاد این تصور بود که گویی تظاهرات خودجوش بوده و دولتی نیست.
5. مردم «معترض» (در این تجمع) بیحال و بیرمق بودند. آنها غالبا چشمانشان را پشت لبه کلاه پنهان کرده، یا از دوربینها گریزان بودند و یا به پایین نگاه میکردند. رفتار یک معترض راستین بیپرده و بیباکانه است که حتی یک مورد هم در این مضحکه دیده نشد. سخنان دو سه نفر که صحبت میکردند، بیربط و پریشان و همراه با عصبانیتی دروغین بود. فریاد اعتراضی معترضان نیز بیجان و لرزان بود. هیچ کدام از این افراد بازیگر خوبی نبودند. حجاب زنان هم در این تظاهرات دیدنی بود.
6. این تظاهرات 9 روز پس از سخنان امامعلی رحمان علیه حزب نهضت اسلامی و «کشورهای به ظاهر دوست» صورت گرفت و ادامه تخاصم دولتی علیه جمهوری اسلامی ایران است.
اینها نکات اصلی بود که نمایشی و دروغین بودن این تظاهرات را برجسته میکرد. خلاصه اگر خواستند با این مضحکه جامعه بینالمللی را گول بزنند، خودشان گول خوردهاند. توصیه میشود در نمایشهای بعدی دولت از هنرپیشههای حرفهایتر بهره بجویند.