به گزار ش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران پویا، مقام معظم رهبری در بیانات ارزشمند خویش فرمودند: «اصلی ترین طراحی کنونی برای مقابله با نظام جمهوری اسلامی جنگ اقتصادی است؛ آنها اکنون تمرکز خود را بر جنگ اقتصادی و جنگ فرهنگی گذاشته اند و اتاق جنگ اقتصادی با نظام جمهوری اسلامی، وزارت خزانه داری امریکا است.»
در رابطه با چگونگی این جنگ تمام عیار اقتصادی با علی اسلامجو پژوهشگر مسائل مالی و مدرس دانشگاه امام حسین (ع) گفت و گو کردیم:
وی با بیان اینکه از اول انقلاب تا کنون دشمن از هر حربهای برای صدمه زدن به اقتصاد کشور بهرهگیری کرد اما بعد از جریانات سال 88 نقطه امیدی برای دشمن ایجاد شد که بتواند شکافی بین مردم و نظام ایجاد کند گفت: تحلیل دشمن بعد از شکست در فتنه 88 این بود؛ آنها برای پیشبرد اهدافشان از بدنه اصلی جامعه که همان اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند آنچنان حامی ندارند. از آن زمان به بعد برای به تقابل کشاندن آنها در مقابل نظام برنامهریزی کردند و در این زمینه از همه ارکان حکومت خود یاری خواستند.
این استاد دانشگاه افزود: وزارت خزانهداری از آن زمان کارگروه جدی در این زمینه تشکیل داد و پس از گذشت مدتی که در این زمینه تحقیقات خود را تکمیل کرد، اعلام آمادگی کرد که در مباحث مالی و بانکی، کشور ایران را میتوانیم با مشکل جدی مواجه کنیم و از این منظر ایران را به زانو در بیاوریم و مردم در تقابل با نظام قرار دهیم.
اسلامجو با ابراز اینکه از سال 89 تحریمهای اقتصادی ایران جدی تر شد و تحریم های مالی، بانکی و تحریم فروش نفت به شکلی جدیدی اعمال شد گفت: تحریم فروش نفت کشور به جهت این بود که اقتصاد کشور تکیه قابل ملاحظه به فروش نفت دارد و به همین جهت این تحریم نیز در نظر گرفته شد.
* عدم اتخاذ تدابیر لازم برای ورود به جنگ اقتصادی و تحریم کشور به وسیله دولت وقت
این کارشناس اقتصادی با اظهار تأسف از اینکه در چنین شرایطی و علیرغم هشدارهای سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی کشور به مسئولان دولت وقت تدابیر لازم برای مقابله با تحریمها صورت نگرفت و فضای کشور شاهد کشمکش قوه مجریه و مقننه در چنین شرایط حساسی بود گفت: اقدامات دولت برای ورود به چنین جنگ اقتصادی محدود به تشکیل کارگروهی شد که روشها و رویههای دور زدن تحریمها در آن تدبیر میشد و سپس مجوزهای لازم در این زمینه داده میشد تا انجام شود.
اسلامجو با انتقاد از عزم جدی و همیت دولت وقت برای راهکاهای مقابله با تحریمها گفت: تمام تمهیدات دولت دهم برای مقابله با تحریمها محدود به پیدا کردن چند واسطه برای آوردن ارز به کشور بود؛ مثلا برای انتقال ارز به کشور حساب جدی روی یک کانالی از کشور امارات کرده بود که این کانال نیز بعد از خروج آقای خاوری از کشور شناسایی و بسته شد و پس از چندی از این ماجرای بحران ارزی در کشور به وجود آمد.
این کارشناس اقتصادی با تصریح به اینکه در چنین فضایی این القای عمومی در جامعه به وجود آمد که منشأ تمامی مشکلات اقتصادی ایجاد شده تحریمهاست گفت: در چنین فضایی دولت بعدی می توانست بی توجه به اصلاح این دیدگاه غلط باشد و بدون اینکه برنامه و الگوهای اقتصادی مدون برای مقابله با این شرایط ارائه کند، رفع تمامی تحریمها را به عنوان راهکار اصلی نجات اقتصاد کشور به جامعه القا کند و از آن بهره سیاسی ببرد.
علی اسلامجو افزود: در شرایطی که روشنگری برای افکار عمومی صورت نگرفت و بالعکس به عنوان بهترین وعده اقتصادی رفع تحریمها مطرح شد، لاجرم برجام به هر قیمتی تصویب شد و تصویب برجام به هر قیمت باعث شده که تضمینهای لازم در این زمینه گرفته نشود و در این زمینه توازن لازم ایجاد نشود.
* تصویب برجام با وعدههای اقتصادی نسیه
وی با انتقاد از عدم توازن امتیازات داده شده و به دست آمده گفت: اگر دغدغه کشورهای مقابل تجهیز کشور به سلاح هستهای بود میتوانست مثلا هزینه نابودی انرژی هستهای کشور تعهد آن کشورها به در اختیار گذاشتن کشور به تکنولوژیهای مشابه همچون تجهیزات اولیه در زمینه انرژی خورشیدی و سایر تکنولوژی ها حداقل باشد اما با توجه به عجله برای تصویب برجام به هر قیمت فقط با وعدههای اقتصادی نسیه برجام تصویب شد.
این کارشناس اقتصادی با ابراز اینکه تعجب آمریکایی ها از مقدار امتیازات داده شده در برجام باعث تحریم مجدد کشور شد گفت: وقتی دولت آمریکا به میزان امتیازاتی که جمهوری اسلامی در برجام به طرف مقابل داد نگاه کرد متوجه نقطه ضعف کشور شد و از آن به بعد مصصم شد که از این حربه برای ضربه زدن به ایران استفاده کند.
اسلامجو با بیتأثیر دانستن نقش ترامپ در عبور آمریکا از برجام گفت: وقتی تضمینهای لازم و تعهدآور از طرف مقابل برای برجام گرفته نشد و تحریم به عنوان یک نقطه ضعف کشور شناسایی شد هیچ دلیلی نمیتواند مانع از گرفتن امتیازات بعدی طرف مقابل شود کما اینکه دو نوع از مهمترین تحریمهای مالی آمریکا علیه ملت ایران در دروه اوباما نیز ادامه پیدا کرد و نقض برجام در زمان ریاست جمهوری اوباما کلید خورد.
این کارشناس اقتصادی با هشدار به اینکه آمریکا جنگ اقتصادی هدفمندی را علیه ملت ایران راه اندازی کرده است گفت: زمان اعلام خروج نمایشی ترامپ از برجام دقیقا زمانی است که کشور بیشترین نیاز به ارز را دارد.
وی با تذکر نسبت به اینکه آمریکا از هر حربهای برای صدمه زدن به اقتصاد کشور بهرهگیری میکند گفت: 4 ماه قبل نیز آمریکا میتوانست از برجام خارج شود اما با هدف اینکه با استفاده از شوک در چند زمان مختلف اقتصاد کشور را با آسیب مواجه کند زمانبندی صورت گرفت تا چند مرحله شوک روانی به اقتصاد کشور وارد شود.
اسلامجو با اظهار تأسف از عدم توجه دولتمردان بعد از خروج آمریکا از برجام و امید بستن آنها به آمریکا گفت: جزء بدیهیات ادبیات اقتصادی تحریم این است که تحریمهای اقتصادی در بلند مدت جوابگو نخواهد بود و اگر کشور هدف بتواند در دوره گذار مقاومت کند اثرگذاری تحریمها از بین خواهد رفت.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه علیرغم عدم اتخاذ تدابیر جدی در زمان دولت دهم که رویکرد منفعلانه ای را برای مقابله با تحریمها انتخاب کردیم عمده مقالات و یادداشتیهایی که کارشناسان و اقتصادانهای غربی در محدودهی سالهای 2011 تا 2013 مینوشتند به این نکته که تحریمها آن اثری را که باید نداشته و در حال فروپاشی است اشاره میکردند.
اسلامجو با ابراز اینکه وقتی قرار نیست نه تنها تحریمی لغو شود بلکه هر روز تحریم جدیدی وضع شود خروج یا بودن آمریکا یا اروپا در برجام برای اقتصاد کشور اهمیتی ندارد گفت: به اشتباه ماندن یا نماندن طرفهای مقابل در برجام برجسته شده است در صورتی که نکته اساسی پایبندی طرفهای مقابل به تعهداتشان است که آنها از ابتدا نیز به تعهدات خود در برجام پایبند نبود.
وی با ابراز اینکه مهمترین گامی که در چنین شرایطی دوتمردان میتوانند انجام دهند رونق تولید و حمایت از کارآفرینان است گفت: دولت هر چه قدر وقت خود را برای استفاده از ظرفیتهای برجام صرف کرد کافی است و اکنون باید برای راهکارهای چگونگی حمایت از تولید داخلی، ایجاد زیر ساختهای مورد نیاز در این زمینه و مواردی از این دست را در برنامه کاری خود قرار دهد چرا که کشور ایران کشور پهناوری است که دارای منابع غنی، جمعیت فراوان و جوان است که به راحتی میتواند با تکیه بر ظرفیتهای داخلی خود نیازهای اساسی خود را بدون نیاز به بیگانگان تأمین کند.
اسلامجو با اشاره به اینکه به لحاظ غنی بودن کشور از منابع کشوری بی نظیر در جهان است گفت:جمهوری اسلامی برای توسعه نیازی به واردات نفت، گاز، مواد معدنی، اوارنیوم، زغال سنگ، سنگ آهن و... ندارد چرا که خود منبغ غنی این مواد را دارد و فقط احتیاج به دولتمردانی دارد که توانایی کشور و جوانان آن را باور کنند و در مراودات خارجی از موضع قدرت وارد شوند.
انتهای پیام/*