به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، تیم فوتبال فجر در فصل گذشته شرابط متفاوتی را پشت سر گذاشت. روزهای سخت ابتدای فصل، روزهای معمولی میانههای راه، روزهای طلایی نیم فصل دوم و حسرت آخر فصل کشمکش داستان فجر در لیگ دست اول بود.
این تیم رفته رفته توانست فوتبال خوبی را از خود به نمایش بگذارد، اما با این حال موفق نشد که به لیگ برتر فوتبال ایران صعود کند و همچنان در لیگ دسته یک باقی است. این تیم برای رسیدن به لیگ برتر باید این فصل تلاش بیشتری از خود نشان دهد.
اسماعیل زارع مربی جوان و بازیکنساز این تیم که از ابتدای این فصل به کادر فنی بزرگسالان باشگاه اضافه شد، در گفتوگو با تسنیم از شرایط حضور خودش در مربیگری، سوابق و چالشهای مختلف صحبت کرد.
تسنیم: از آغاز راه مربیگری خود بگوئید، چه شد که در این مسیر قرار گرفتید؟
زارع: مربیگرى را حدود 15 سال پیش در مدرسه فوتبال فجر و باشگاه وصال در رده نوجوانان شروع کردم. این حرفه را در باشگاههاى مختلف شیراز، استان و کشور در ردههاى پایه و بزرگسالان ادامه و بازیکنان زیادى پرورش دادم یعنى سیر تکامل از پایه تا بزرگسالان طی کردم.
حدود ٩ سال در تیمهاى باشگاه فجر از پایه تا بزرگسالان خدمت کردم و ماهى صفر تومان هم حقوق گرفتهام.من یک فجریام و همیشه باشگاه فجر را خانه خودم میدانم. نام این تیم به نام شهید سپاسى مزین شده و همیشه برای من خیر و برکت داشته است.
تسنیم: با چه هدف و انگیزهای در تیمهای پایه کار کردید؟
زارع: بعد از دو سال دوری از فجر با اعتماد جناب سرهنگ جعفرى مدیر عامل آن زمان تیم، برای همکارى با تیم جوانان باشگاه دعوت شدم و نسبت به سیاست و فرهنگ باشگاه و فلسفه خودم در آن سال شروع به ساختن تیم کردم، البته باید بگویم مثل برادر با دیگر اعضای کادر فنی کار کردیم تا به موفقیت رسیدیم.
تسنیم :چه جیزی سبب شد که تیم جوانان به نتایج خوبی برسد؟
زارع: با توجه به برنامهریزی که داشتیم ابتدا شروع به استعدادیابى کردیم و بازیکنان مورد نیاز خود را جذب کردیم. یک تیم با ثبات، یک دل و باکیفیت را آماده شرکت در بازیها کردیم. در تیم و مجموعه یکدلی حرف اول را میزد و بعد جنبه فنى بود که بر همه چیز مسلط بود. این بود که در آخر سبب شد سه هفته مانده به پایان بازیها قهرمان شویم.
در آن فصل بازیهاى تیم ما مورد تحسین تمام مربیان باشگاهها، بازیکنان و کارشناسان قرار گرفت. شکست دادن تیمهاى سپاهان و فولاد با آن همه امکانات و بازیکن در خانه خودشان از نکات جالب آن فصل بود.
تسنیم: چرا در تیم جوانان نماندید؟
زارع: سال بعد با قول و قرارهایى که با آقاى جعفرى مدیر باشگاه گذاشته بودیم، سکان هدایت تیم امیدها را بر عهده گرفتم و همان اسکلت تیم جوانان به علاوه چند بازیکن دیگر از امیدهاى سال قبل که براى ترمیم تیم و باکیفیتتر شدن آن لازم بود، اضافه کردم. با همان فلسفه سال قبل وارد مسابقات شدیم و با لطف خدا و همکاری کادر فنى و بازیکنان سال دوم هم قهرمان لیگ امیدها شدیم.
تسنیم: ثمره آن تیم چه بازیکنانی بودند؟
زارع: بعد از قهرمانى در لیگبرتر امیدها، باهمکارى آقاى مقیم دوازده بازیکن به اردوى تیم ملى امید دعوت شدند و بعد از آن آقاى کلانترى دوازده بازیکن رو به تیم بزرگسالان برد.
آرش ملک، آرمین منفرد، محمد دانشگر، محمدعلى فرامرزى، امین جهان کهن، محمدعلى مردانى، حمید نورى، على مصلىنژاد، مصطفى رحمانى، على حسامى، على نیکجو و فرشید اسماعیلى نفراتی بودند که به بزرگسالان فجر رفتند.
احمد محرابى به شهردارى اردبیل، مهدى محمدزاده به پیکان، احسان سخندان و آرام عباسى به صبای قم، حسین فاضلى به سپاهان، سجاد رهبر به سیاجامگان، آرمین ناصرىنژاد و وحید جمالى به فولاد یزد، امین سروى به کارا و بابک فرخى به لیگ آماتور اتریش رفتند.
تسنیم: یک مربی چه ارتباطی با بازیکن باید ایجاد کند تا تیم موفق باشد.
زارع: در تیم ما یک دلى و رابطه نزدیک ولى در چارچوب مشخص بین مربى و بازیکن حاکم بود و همین سبب شد از لحاظ تیمى به مقام قهرمانی برسیم. این ارتباط درست سبب شد از نظر فردی بازیکنانم تکامل پیدا کنند که این یک اصل در فوتبال مدرن نیز است. اگر مربى بازیکن خوب انتخاب نکند مربى خوبى نمیشود، مربى و بازیکن مکمل هم هستند و باعث پیشرفت یکدیگر میشوند.
من به عنوان مربى باید بدانم که نوع آموزش و ارتباط مؤثر با بازیکن خیلى مهم است و این نکات کلیدی در پیشرفت هر دو طرف تاثیرگذار است.
تسنیم: مربیگری در سطح پایه و بزرگسال چه تفاوتی با هم دارند؟
زارع: در مربیگری بزرگسال و ردههای پایه آیتمهاى زیادى از نظر فنی و شخصیتی وجود دارد. مربگیرى در رده پایه سختتر از بزرگسال است چون در پایه بازیکن هنوز به بلوغ فکرى نرسیده ولى در بزرگسال این اتفاق افتاده و قدرت تصمیمگیرى و تشخیص بهتر است. در مربیگری در رده بزرگسال بحث روانى و انگیزشى بیشتر تاثیرگذار است.
تسنیم: شما در بوشهر هم مربی ایران جوان بودید، چه تفاوتی بین فوتبال در این دو شهر میبینید؟
زارع: در بوشهر و تیم ایرانجوان سیاست، فرهنگ و نگرش متفاوتی نسبت به شیراز و باشگاه فجر وجود دارد. ایرانجوان یک باشگاه شخصى است ولى فجر یک تیم نظامى و از لحاظ فوتبالى هر دو استان داراى پتانسیلهاى مناسبى هستند ولى در بوشهر حمایتهای مالى بیشتر است. اگر مربى از لحاظ فنى خوب باشد به آن احترام و ارزش میگذارند.
تسنیم: فجر در هفتههای آخر به مس باخت و از کورس صعود جا ماند، در آن بازی چه اتفاقی افتاد؟
زارع: بازى با مس یک بازى بود مثل بازیهاى دیگر لیگ ولى با این تفاوت که ما نسبت به بازیهاى دیگر تمرکز و سرسختى مناسب را نداشتیم. این را میتوانم بگویم بعد از ٣٢هفته مسابقه بازیکن دیگر از بعد تاکتیک استراتژی و تکنیک باید در سطحى مناسب باشد حتی اگر در اوایل ضعیف بوده باشد. در این مواقع ابعاد روانى تاثیرگذار است، تیم ما بد بود ولى صحنه پنالتى دقیقه ١٩ میتوانست ما را به بازى برگرداند شاید هم این یک بهانه باشد.
هر چقدر فکر میکنم باز هم برایم سوال است، ما در لیگ شاید بدتر از این بازى را هم داشتیم ولى بازى را بردیم اما در این بازی نمیدانم چه شد؟ به تمرینات و پلنهاى تمرینى که نگاه میکنم میبینم تمام تمرینات فنى با ریتم مناسب و با توجه از شناخت و آنالیزی که از مس داشتیم، اجرا میشد و کارها را در تمرینات مو به مو و با برنامه انجام دادیم، حتى آقاى کلانترى به خاطر شدت بالای تمرین، مدت تمرینات تاکتیکى را هم کم کردند که مشکلى از نظر بدنی برای بازیکنان پیش نیاید ولى ما شرمنده هواداران و مردم استان فارس شدیم.
گفتوگو از میثم حجتی
انتهای پیام/م