به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، کره جنوبی و شمالی پس از پایان جنگ جهانی دوم و به واسطه تنش ایجاد شده در دهه 1950 مسیرهای سیاسی و اقتصادی متفاوتی را در پیش گرفتند.
از دید رسانههای غربی کره جنوبی به یک دموکراسی قدرتمند تبدیل شده که نقش مهمی در اقتصاد دنیا ایفا میکند، درحالیکه همسایه شمالی آن به یک کشور منزوی تبدیل شده که تهدیدی نظامی برای منطقه به شمار میرود.
موضوع مذاکرات میان آمریکا و کره شمالی به بحث داغ این روزهای رسانههای دنیا تبدیل شده و از سوی دیگر موضوع اتحاد میان دو کره نیز در برخی محافل مطرح شده است. در این گزارش دوکشور کره شمالی و کره جنوبی از لحاظ مختلف مورد مقایسه قرار میگیرند تا تفاوتهای میان این دو کشور تا اندازهای مشخص شود.
کره جنوبی با 51 میلیون نفر جمعیت در مقابل 25 میلیون جمعیت کره شمالی در وضعیت بهتری قرار دارد اما به نظر میرسد کره شمالی با میانگین 34 سال سن در برابر 40.8 سال میانگین کره جنوبی دارای جمعیت جوان بیشتری است.
اتحاد میان این دو کشور و ایجاد یک کره 76 میلیون نفری میتواند حداقل در بلند مدت باعث ایجاد کشوری قدرتمند شود. میانگین سنی پایینتر کره شمالی و نرخ زاد و ولد بیشتر آنها میتواند نگرانی مقامات کره جنوبی نسبت به جمعیت پیر این کشور را تا اندازهای رفع کند. البته فقر غذایی و سیستم بهداشتی ضعیف کره شمالی نیز در آینده مشکل ساز خواهد بود.
نمودار جمعیتی دو کره
طبق گزارش دفتر مجمع ملی بودجه در سال 2015 برآورد شده که درصورت اتحاد فرضی میان دو کره در سال 2026 به مبلغی حدود 2.8 تریلیون دلار کمک به کره شمالی نیاز است تا تولید ناخالص داخلی این کشور را به دو سوم سطح کره جنوبی رساند. این رقم در بودجه سالیانه کره جنوبی در 2017 باید به 8 برابر افزایش یابد.
شکاف میان دو کشور در زمینه زیرساخت به مراتب گستردهتر است. طول جادههای کره جنوبی به بیش از 108 هزار کیلومتر میرسد؛ درحالیکه این رقم برای کره شمالی 26 هزار کیلومتر است. کره جنوبی قدرت تولید 4.2 میلیون وسیله نقلیه موتوری را دارد اما در مقابل همسایه شمالی این کشور تنها 3800 وسیله نقلیه تولید کرده است.
کره شمالی از لحاظ منابع طبیعی دارای وضعیت بهتری است که میتواند مکمل خوبی برای تولیدات صنعتی کره جنوبی به شمار رود. کره شمالی با 31 میلیون تن تولید ذغال سنگ در برابر 17 میلیون تن کره جنوبی شرایط بهتری را تجربه میکند. تولید سنگ آهن کره شمالی نیز 5.2 میلیون تن در سال است. کره جنوبی تنها قادر به تولید 445 هزار تن از این ماده معدنی در سال است.
طبق گزارش وزارت خارجه آمریکا در سال 2017، بودجه نظامی کره شمالی بین 13 تا 23 درصد از تولید ناخالص ملی این کشور در سالهای 2005 تا 2015 را به خود اختصاص داده بود؛ درحالیکه این رقم برای کره جنوبی تنها 2.3 درصد از تولید ناخالص ملی را شامل میشد. بودجه نظامی کره جنوبی 36.4 میلیارد دلار است که این رقم برای کره شمالی تنها 4 میلیارد دلار است. کره شمالی دارای 5540 فروند هواپیما، تانک و کشتی جنگی است و همسایه جنوبی آن 2920 فروند از همین تسلیحات را در اختیار دارد. پیونگ یانگ با 13 میلیون نیروی نظامی در مقابل 625 هزار نیروی سئول از وضعیت نیروی انسانی به مراتب بهتری بهره مند است. در نهایت برگ برنده کره شمالی تلاش برای دستیابی به تسلیحات هستهای است. کره شمالی تا کنون 6 آزمایش هستهای انجام داده اما کره جنوبی تلاشی دراین راستا در دستور کار نداشته است.
چالش بازسازی زیرساختهای کره شمالی چالش بسیار بزرگی است. خطوط راه آهن این کشور بسیار قدیمی است و بزرگراههای آن نیز در وضعیت مناسبی به سر نمیبرند. درحال حاضر موضوع اتحاد کره آرزویی دور از ذهن به شمار میرود زیرا هنوز توافقی میان آمریکا و کره شمالی یا کشورهای دیگر منطقه مانند چین، ژاپن و روسیه صورت نگرفته است.
انتهای پیام/