به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، امروز چند زن و چند مرد دور یک میز نشستند تا موضوع اعتیاد زنان را در قالب کمیته پیشگیری از اعتیاد زنان و خانواده در گستره جغرافیایی آذربایجان غربی بررسی کنند.
حرف های تکراری و کسل کننده، وحشت از بیان آمار آسیبهای اجتماعی، کتمان وخامت اوضاع، عملکرد مبهم، نبود برنامه، موازی کاری و عدم آشنایی برخی از حاضرین با مواد مخدر جدید، کتمان اعتیاد در بین دانش آموزان و ... خروجی این جلسه بود.
حکایت جلسات اعتیاد بویژه اعتیاد زنان حکایت سرنوشت غمناک اسطوره یونانی سیزیف است.
از میان اساطیر یونان یکی از غمناکترین سرنوشتها، به نام سیزیف رقم خورده است، او محکوم بود تا پایان عمر، هر روز سنگ بزرگ را از دامنه کوهی بلند تا نزدیکی قله بغلتاند اما همیشه یک قدم مانده تا پایان مسیر، طلسمی، آن را از دستهایش میقاپید و به پایین کوه هل میداد تا سیزیف، بار دیگر سعی بیثمرش را برای به قله رساندن سنگ از سر بگیرد.
از آن زمان، خیلیها به تلاشهای بیسرانجام میگویند «کارهای سیزیف وار»؛ سیزیفوار مثل جلسات پیشگیری از اعتیاد زنان در آذربایجان غربی که امروز با وجود اینکه شهلا تاجفر مدیرکل زنان و امور خانواده استانداری آذربایجان غربی اعلام کرد بالا رفتن نرخ اعتیاد در بین زنان قابل کتمان نیست اما نگفت که چون برنامه ای کاربردی ندارند دست آخر جلسات متعدد بیش از آنکه برای زنان معتاد و یا در معرض خطر سود داشته باشد برای متولیان امر کارنامه می شود.
هر سال جلسات متعدد برای پیشگیری از اعتیاد برگزار می شود اما دوباره در سال بعد همان گفته ها تکرار میشوند و سنگ علاج شان، نرسیده به نوک قله پیشگیری واقعی ، باز از نوک کوه به پایین میغلتد؛ پایین یعنی برای زنان معتاد تاریکی،کارتنخوابی، گرسنی، دزدی، زندان، فحش شنیدن، خشم، پرخاشگری، تنفر، نکبت، نشئگیهای کوتاه، خماریهای کشدار، زخمهای خوب نشدنی، ایدز، هپاتیت، لرز گرفتن در ویرانههای متعفن و آوردوز کردن میان زبالهها و دست آخر مرگ؛ مرگی که با عزت نیست، شبیه زندگیشان. اما برای خیلی ها حق جلسه دارد.
سنگ سیزیف را طلسم زئوس، قدرت مطلق اسطورهها، هل میداد سنگ پیشگیری از اعتیاد زنان را کدام سحر، به قهقرا میبرد؟ نمیشود همه تقصیرها را گردن زنان انداخت، خیلیها در این گناه سهم دارند مثل خانوادههایی که پذیرای معتادان ترک کرده نیستند، صاحبکارهایی که بیم دارند درمان شدهای را به کار بگیرند، جامعهای که ساقیهایش آزاد میگردند و معتادها فقط کافیست دست دراز کنند تا هر نوع ماده مخدری را توی مشتشان بگذارند، همسرانی که نقش ساقی برای زنان بازی میکنند و دست آخر درمانگران اعتیاد که میدانند فرایند درمان اعتیاد نیاز به روان درمانی و بازتوانی دارد اما نادیدهاش میگیرند و هر که مصرف مواد مخدر را برای مدتی هرچند کوتاه کنار بگذارد، درمان شده، معرفیاش میکنند.
امروز شهلا تاجفر مدیرکل زنان و خانواده استانداری آذربایجان غربی که عجله داشت به جلسه ای دیگر برسد، نشان داد استعدادش در امور امنیتی و سیاسی بیش از امور زنان است، تلاش برای ارائه آمارهای سوخته و مبهم و از همه مهم تر تاکید چند باره بر اینکه خبرنگاران آمارها را منتشر نکنند، خیلی خیلی محرمانه است... کدام محرمانه خانم محترم؟! شما نه نور را می توانید در پستو نهان کنید نه عطر را در قفس! هیچ آماری هم تا ابد مخفی نمی ماند.
این همه که دغدغه مخفی کاری وضعیت وخیم اعتیاد زنان در استان را دارید اگر برای پیشگیری واقعی و نه جلسه ای تلاش می کردید وضعیت اعتیاد زنان مثل چاه ویل نبود.
خطابم از زنان به این جماعت اندک که صبح تا شب در آرایشگاهها وقت شان را صرف مانیکور و پدیکور و رنگ کردن مو و شوآف می کنند و یا در بند دغدغه دور دور کردن و طعم قلیان دارند نیست. اینها بُرش نازک و اغراق شده زنان هستند و گرنه زنان ساکن در مناطق حاشیه شهر و پیرامون ما عموما در حال جنگ با سختی های روزگارند.
در استانی که دختران و پسران دانش آموزش بوی سیگار قایمکی میدهند و رئیس اداره پیشگیری از آسیبهای اجتماعی آموزش و پرورش دانش آموزان معتاد را کتمان می کند، در استانی که کارشناس مسئول سازمان تبلیغات اسلامی اش از عملکرد درخشان این نهاد در آگاهسازی زنان خبر میدهد اما هنوز ماده مخدر گل را نمی شناسد، در استانی که هنوز استکبار جهانی را مقصر اصلی اعتیاد زنان میدانند، ریالی برای طرح های تحقیقاتی هزینه نمیشود و سی دی و برشور هنوز گزینه نخست آموزش بشمار می رود و ... تعجب نکنید اگر می بینید روز به روز بر آمارهای اعتیاد زنان افزوده می شود.
مسئولین بیش از دغدغه مندی برای درد مردم، دغدغه جلسه دارند، از این جلسه به آن جلسه. خروجی مهم نیست.!
انتهای پیام/ش