طهماسب صلح‌جو: فرم در دنیای هنر، جذابیت را تعیین می‌کند/مخاطب امروز دستش برای انتخاب رسانه، باز است
اگر تلویزیون ما بتواند مخاطب را به خودش جذب کند از نظر فرهنگی و اجتماعی کار بزرگی کرده است و اگر نتواند این مخاطب را آواره این شبکه و آن شبکه کرده و قطعاً جامعه دچار یک سردرگمی در تربیت اجتماعی می‌شود که متأسفانه شاهد این اتفاق هستیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، ماه رمضان امسال هم همچون سنوات قبل تلویزیون برای مخاطب خود برنامه و سریال تدارک دیده بود تا با ارائه مفاهیم مذهبی و دینی از دریچه اثرات نمایشی در کنار بیان گیرای مناجات و وعظ و خطابه بتواند به رسالت رسانه‌ای و هنری خود به نحو شایسته‌ای، عمل کند. اما از این رو با فراز و نشیب‌های قابل تأملی روبرو بود که در این راستا بسیاری به نوع برنامه‌سازی ایراد می‌گرفتند و برخی هم بعضاً با نوع ساختار و فرم سریال‌های ماه رمضانی مشکل داشتند. ولی به اتفاق اعتقاد داشتند خیلی امسال تلویزیون رمضانی رفتار نکرد و نتوانست حداکثر مخاطب همیشگی خودش را داشته باشد. البته طهماسب صلح‌جو کارشناس و منتقد تلویزیون اعتقاد دارد که نباید قضاوت کلی داشت و مثل همیشه تعدادی جذب تلویزیون می‌شوند و تعدادی هم سلیقه‌شان اجازه این جذب را نمی‌دهد. حسّ دلچسبی را هم نمی‌توان این طوری که فلان سریال باب میل این بیننده بوده و آن بیننده، سنجید. امروز مخاطب ما با تعدد رسانه مواجه شده و این خودش عاملی برای سردرگمی در انتخاب را برای مخاطب ایجاد می‌کند.
طهماسب صلح‌جو کارشناس و منتقد تلویزیون درباره سریالها و برنامه‌های تلویزیونی، تصریح کرد: همیشه سریالها و برنامه‌های تلویزیونی مخاطب خودش را دارد. تعدادی جذب آثار می‌شوند و تعدادی برنمی‌تابند. اما نمی‌توانیم به خاطر دسته دوم بگوییم حتماً آثار، آثار بدی است و این معیار را سنجشی برای جذب مخاطب بدانیم. بدیهی است مخاطبی پای تلویزیون می‌نشیند که با تماشای آن برنامه و سریال، لذت ببرد. از طرفی می‌دانید که در عصر زندگی رسانه‌ای، امکان دسترس مردم به رسانه‌های مختلف زیاد شده و خود به خود فرصت برای دیدن برنامه تلویزیونی را به مراتب، پایین می‌آورد.
وی افزود: مخاطب ما امروز با یک گوشی یک فعال رسانه‌ای به شمار می‌رود؛ نمی‌توانیم بگوییم سرانه مطالعه ضعیفی داریم! چرا که بخش مهمی از این انرژی مطالعه و کتاب خواندن صرف رصد و مطالعه پیام‌های این رسانه‌های عجیب و غریب زمانه می‌شود. فکر نمی‌کنم دیگر انرژی بماند تا یک برنامه خاص تلویزیونی را پیگیری کنیم. آنقدر برنامه و سریال باید جذابیت‌های محتوایی و بصری داشته باشد تا بیننده در جاده سردرگمی رسانه، تلویزیون را برگزیند. البته گاهی هم این اتفاق می‌افتد که مخاطب ما منتظر قسمت بعدی یک سریالی باشد. در عین حال نمی‌توانیم این رقابت رسانه‌ای فوق‌العاده و حیرت‌انگیز را کتمان کنیم و نسبت به ارتقاء و توسعه، هیچ برنامه‌ریزی نداشته باشیم.
این منتقد تلویزیون، سرّ دلبران را سریال بهتر و باورپذیرتر دانست و اذعان کرد: سرّ دلبران به نظرم سریالی است که توانسته فضا، آدم‌ها و روابط بین شخصیت‌ها را در یک فضای سنتی به خوبی به تصویر بکشد و اصل ماجرا هم همین است.نکته اولی که با تماشای سریال به ذهن می‌رسد این است که چقدر این سریال می‌تواند روابط و آدم‌ها را به خوبی به مردم بقبولاند و طوری رفتار کند که مخاطبان به راحتی بتوانند با آن ارتباط بگیرند و همین اساس درام را تشکیل می دهد. در حقیقت باید گفت باوراندن شرط اصلی است.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر حرف مورد نظرمان را خوب بیان کنیم قطعاً تأثیرگذار می‌شود و معمولاً در گفتگوهایمان دنبال حرف خوب هستیم در حالیکه خوب حرف زدن به حرف خوب زدن اولویت دارد. اگر بتوان حرفی را خوب بیان کرد قطعا مخاطب هم مجذوب آن خواهد شد. زمانی می‌توان گفت که فلان سریال حرف‌های خوبی می‌زند که تمام آن حرف‌ها به خوبی بیان شود و ما بتوانیم به راحتی آن را باور کنیم. البته "بچه مهندس" هم می‌تواند کار جذابی باشد اما باید به پرسش‌هایی که خودش مطرح می‌کند هم پاسخ دهد.
صلح‌جو با بیان اینکه باید تلویزیون برای سبقت از دیگر رسانه‌ها به جذابیت‌ها توجه کند، خاطرنشان کرد: اگر تلویزیون ما بتواند مخاطب را به خودش جذب کند از نظر فرهنگی و اجتماعی کار بزرگی کرده است و اگر نتواند این مخاطب را آواره این شبکه و آن شبکه کرده و قطعاً جامعه دچار یک سردرگمی در تربیت اجتماعی می‌شود که متأسفانه شاهد این اتفاق هستیم. از طرفی نباید برنامه‌های متنوع و جذابی که ساخته می‌شود و مخاطب خودش را پیدا می‌کند در شبکه‌های دیگر تکرار شوند. باید هر شبکه به تناوب سلیقه مخاطبی که دارد کار جدید و متنوعی را ارائه دهد. مگر در طول شبانه‌روز مخاطب ما چقدر زمان خودش را صرف تماشای تلویزیون می‌کند؟! مثلاً به نسبت، 5 ساعت را به تماشای تلویزیون اختصاص می‌دهد؛ برای این تعداد ساعت باید کار ویژه‌ای کرد و برنامه ریزی مناسبی انجام داد تا مخاطب ما برای این تعداد ساعت خوراک متنوع و مفیدی داشته باشد و دست مخاطب را خالی نگذاریم. در واقع بستری را برای او فراهم کنیم تا او بتواند با سلیقه خودش برنامه و یا اثر نمایشی را انتخاب کند.
انتهای پیام/
