اکرم ندیمی پور در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در بندر هندیجان، اظهار داشت: شهر تاریخی مهروبان هندیجان در سال 1310 با شماره ثبت 48 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و هیچ شکی در اینکه مهروبان یک اثر باستانی است، وجود ندارد.
وی افزود: شهر مهروبان در سال 1388 بهمنظور تعیین قدمت توسط اسماعیلی جلودار گمانه زنی شد، قدمت مهروبان مربوط به دوره اواخر ساسانی و اوایل اسلامی است. این شهر در کنار روستای شاه عبدالله (ع) هندیجان است.
رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری هندیجان بیان کرد: نشان داده شده که شهر مهروبان در اواخر دوره ساسانیان و اوایل دوره اسلام یک بندر تجاری مهم و شهری بندری بوده است؛ بنابراین شهرستان هندیجان با کشف آثار باستانی تاکنون سه هزار سال قدمت دارد.
کالاها از بندر تاریخی مهروبان هندیجان به شهر ارجان ارسال میشد
وی گفت: شهر مهروبان با شهر تاریخی ارجان در بهبهان که یک حالت بندر تجاری داشته، به این صورت که مهروبان حالت منطقه تغذیه ارجان رو داشته که کالاها به ارجان وارد میشده و مردم از کالاهای بندر مهروبان هندیجان استفاده میکردند.
ندیمی پور عنوان کرد: در مورد اهمیت این شهر وقتی که ما جایی را به عنوان محل باستانی تشخیص میدهیم و مطمئن هستیم آنجا آثار دارد باید هرگونه ساخت و ساز در آن منطقه ضمن توقف همه اقدامات لازم برای حفاظت و حراست از آثار ملی اقدام سریع انجام داده شود.
وی ادامه داد: قانوناً بعد از متوقف شدن ساخت و ساز عرصه و حریم تعیین میشود، بعد وارد بحث تملک میشویم که امیدواریم بتوانیم آن منطقه را تملک کنیم و شهر تاریخی و منطقه باستانی باید آزادسازی شود.
شهر تاریخی بندر مهروبان باید حصار کشی و در اختیار میراث فرهنگی قرار گیرد
رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری هندیجان تصریح کرد: اهمیت این شهر را همه مردم باید بدانند و برای حفظ آثار باستانی تلاش کنند. حفظ آثار باستانی یعنی حفاظت از هویت تاریخی یک ملت است.
وی خاطرنشان کرد: آثار باستانی فقط در مالکیت اداره میراث فرهنگی نیست بلکه متعلق به این شهر هویت مردم آن منطقه و کشور است. پس همه مردم باید بدانند که برای حفظ آثار باستانی نیاز به همکاری جدی است.
انتهای پیام/م