به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مهدی رجبزاده کاپیتان خوش اخلاق و باسابقه تیم فوتبال ذوبآهن در روز معارفه سرمربی این تیم به طور رسمی خداحافظیاش از وادی فوتبال را اعلام کرد تا پس از 21 سال حضور مستمر به عنوان بازیکن، فعالیتاش را به عنوان مربی ادامه دهد. تصمیمی غیرمنتظره که اگرچه تا حدودی برای رجبزاده سخت به نظر میآمد، اما میتواند آغاز فصل جدیدی در زندگی حرفهای اسطوره با اخلاق ذوبآهن باشد.
خداحافظی و آغاز مربیگری رجبزاده در ذوبآهن بهانهای برای مرور زندگی او در این گزارش شد:
رجبزاده را میتوان به خاطر داشتن چند ویژگی، الگویی تمام عیار برای فوتبالیستهای نسل جوان دانست؛ اخلاق، سختکوشی و تلاش مسمتر در کنار زندگی آرام و به دور از حاشیه. این 3 فاکتور مهم است که وی را تبدیل به یکی از دوستداشتنیترین بازیکنان فوتبال ایران کرده و موجب شد که بیشتر از تمام بازیکنان هم دورهاش در فوتبال دوام بیاورد.
کاپیتان محجوب ذوبآهن زاده 31 خرداد 57 در شیراز است. رجبزاده فوتبال باشگاهی را با تیم فجر سپاسی شیراز و از سال 1376 آغاز کرد و تا سال 1382 عضو تیم بزرگسالان این تیم بوده است. وی در دور نخست و دور دوم لیگ برتر همراه با فجر سپاسی حاضر بوده و در 17 بازی بازی این تیم به میدان رفته و 3 گل نیز به ثمر رساند.
رجبزاده در همان زمان از تیمهای پایتختنشین بهخصوص پرسپولیس پیشنهاد داشت، اما بنا به دلایلی این انتقال صورت نگرفت تا وی به عضویت ذوبآهن درآمده و آرامشی که در این تیم پیدا کرد سببساز تداوم حضورش شود. هافبک هجومی ذوبآهن نخستین بار در سال 1382 راهی اصفهان شد و به عضویت سبزپوشان درآمد و با پوشیدن پیراهن شماره 30 از اصلیترین بازیکنان این تیم به شمار میرفت.
رجبزاده در دور نخست 4 سال در عضویت ذوبآهن بود و طی این مدت در 103 بازی برای این تیم به میدان رفت و 49 گل نیز به ثمر رساند. نایبقهرمانی با ذوبآهن در فصل 84-83 و کسب عنوان آقای گلی با 17 گل زده در فصل 86-85 از افتخارات رجبزاده در این دوره به شمار میرود. رجبزاده در همین سال برای نخستین بار توسط برانکو ایوانکوویچ به تیم ملی دعوت شد و در رقابتهای مقدماتی جام جهانی 2006 اولین باری ملی خود را برابر قطر انجام داد.
وی پس از این دوره موفق در ذوبآهن در سال 86 راهی فوتبال امارات شد و به عضویت باشگاه الامارات درآمد. حضور رجبزاده در تیم الامارات تنها یک فصل طول کشید و در 20 بازی 6 گل به ثمر رساند. در پایان آن فصل، الامارات سقوط کرد تا رجبزاده به عضویت تیم الظفره درآید، اما وی حضور چندان موفقی در الظفره نداشت و پس از انجام 5 بازی و زدن یک گل، خیلی زود از این تیم جدا شد و به لیگ برتر ایران بازگشت.
رجبزاده پس از بازگشت به ایران به تیم مس کرمان پیوست و در فصل 89-88 برای این تیم به میدان رفت. وی طی مدت زمان حضورش در کرمان 36 بازی انجام داد و 10 هم به ثمر رساند.
این دوره در تیم ملی رجبزاده پس از شرکت در بازیهای جام ملتهای آسیا 2007 در تیرماه سال 1386 که با حذف تیم ملی ایران توسط تیم ملی کره جنوبی همراه بود، بار دیگر با درخشش در تیم الامارات، توسط منصور ابراهیمزاده به عنوان یکی از بازیکنان خط حمله، در لیست 50 نفره بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2010 قرار گرفت. این آخرین حضور رجبزاده در تیم ملی بود و دیگر هیچگاه از وی دعوتی به عمل نیامد.
رجبزاده را میتوان جزء بدشانسترین بازیکنان فوتبال ایران در خصوص تیم ملی دانست. همدوره بودن او با بزرگانی مانند دایی، کریمی، هاشمیان و غیره موجب شد که رجب زاده هیچگاه نتواند آنگونه که باید فرصت پوشیدن پیراهن تیم ملی را به دست آورد و این بازیکن تنها در 16 دیدار برای تیم ملی به میدان رفت و 4 گل به ثمر رساند.
رجبزاده در تابستان 89 بار دیگر به ذوبآهن بازگشت و یک فصل برای سبزپوشان به میدان رفت و در 32 بازی 6 گل هم به ثمر رساند. وی در این فصل موفق شد همراه با ذوبآهن به عنوان نایبقهرمانی لیگ قهرمانان باشگاههای آسیا برسد با این حال در پایان فصل رجبزاده یک بار دیگر از جمع سبزپوشان اصفهانی جدا شده و راهی تیم فجرسپاسی شد. او در فصل 90-91 برای تیم فجر سپاسی به میدان رفت و در 32 مسابقه 10 گل زد. رجبزاده در پایان فصل بار دیگر به ذوبآهن بازگشت و تا پایان دوران فوتبال خود پیراهن این تیم را به تن کرد. او در فاصله تابستان 91 تا 97 در 161 مسابقه پیراهن ذوبآهن را بر تن کرد و 38 گل زد.
کاپیتان آرام و دوستداشتنی سبزپوشان در تمام ادواری که در ذوبآهن حضور داشت در 353 بازی به میدان رفت و 96 گل به ثمر رساند. رجبزاده با 116 گل دومین گلزن برتر ادوار مختلف لیگ برتر است.
وی در 21 سال حضور حرفهای در فوتبال موفق به کسب عناوین مختلفی شد؛ از جمله، قهرمانی در مسابقات غرب آسیا در سال 2007 به همراه تیم ملی، نایبقهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا در سال 2010 همراه با ذوبآهن، کسب 3 عنوان قهرمانی در جام حذفی که 2 مورد آنها با ذوبآهن بوده و دیگری به همراه فجر سپاسی به دست آمده است. کسب قهرمانی سوپرلیگ ایران به همراه ذوبآهن در فصل 95 و کسب 2 عنوان نایبقهرمانی به همراه ذوبآهن، تنها گوشهای از افتخارات مردی است که بهدور از هیاهو موفق شد مدتها در سطح نخست فوتبال ایران حضور داشته باشد و همواره مورد احترام و محبت بیشتر فوتبالدوستان کشور قرار گیرد. مردی که اگرچه هیچگاه در تیمهای پر هوادار حضور نداشت، اما با سبک خاص خود توانست تبدیل به اسطورهای ماندگار شود.
گزارش از بهاره کلوندی
انتهای پیام/م