جای خالی یک خدمت ساده در اعیانی‌ترین خیابان همدان
ساخت پیاده‌راه از اقداماتی است که برای زیباسازی منظر شهری در همدان انجام شده، اما باوجود هزینه ۲۴ میلیارد تومانی برای اجرای آن، هنوز هم جای خالی برخی امکانات رفاهی اساسی با هزینه‌های بسیار پایین در "اعیانی‌ترین" خیابان شهر احساس می‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، تابستان از راه رسیده و گرمای طاقت‌فرسای تیر تاب و توان مردم را بریده است. این روزها اگر بخواهی برای انجام امور روزمره مانند خرید، انجام کارهای اداری، مراجعه به پزشک یا سایر موارد، سری به خیابان‌های شهر بزنی باید صبح زود یا خنکای عصر راهی شوی تا کمتر از داغی هوا آزرده‌خاطر شوی.
همدان شهری با قدمت چند هزارساله و شهرت فراوان از نظر تاریخی است که در سالهای اخیر به ویژه یک سال گذشته بارها مسئولان بلندپایه استان بر لزوم تقویت صنعت گردشگری آن و استفاده از ظرفیت‌های مغفول برای معرفی این کهن شهر تأکید کرده و انتخاب عنوان "همدان 2018" هم با این رویکرد انجام شده است.
پیشینه تاریخی و آمادگی کنونی همدان موجب شده تا میزبانی از دو رویداد بزرگ بین‌المللی در حوزه گردشگری به همدان واگذار شود و ایجاد زمینه‌های مناسب برای حضور گردشگران خارجی و خدمت‌رسانی بهتر به گردشگران داخلی و خارجی همیشگی هم که هدر طول سال، همدان را مقصد گردشگری خود قرار می‌دهند موجب انجام اقدامات متعددی برای تغییر فضای شهر و زیباسازی آن شده که جای قدردانی دارد.
تبدیل میدان مرکزی و دو خیابان قدیمی شهر همدان به پیاده راه از مهم‌ترین این اقدامات است که از سال 95 با ساخت پیاده راه بوعلی آغاز شد و با ساخت پیاده راه میدان امام خمینی(ره) و اکباتان که قرار بود 10 خرداد امسال افتتاح شود، اما به تعویق افتاد، ادامه یافت.
این پیاده راه، خطی را از آرامگاه دانشمند مشهور و نابغه جهان شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا تا میدان مرکزی شهر که به نام بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی نام گرفته و یادآور خاطرات بسیاری برای مردم همدان است، ترسیم کرده و با عبور از خیابان اکباتان به محوطه تاریخی تپه هگمتانه می‌رسد.
در طول این مسیر نه‌تنها ابنیه‌سازی زیبا با استفاده از سنگ گرانیت انجام‌شده بلکه نصب المان‌ها و تندیس‌های مسی‌رنگ، نیمکت‌های یک‌شکل، گلدان‌های سنگی، چراغ‌های روشنایی با طراحی سنتی و نورپردازی بر زیبایی آن افزوده است.
از زیباسازی که بگذریم شهرداری همدان به منظور خدمات‌رسانی بهتر به مردم، اقداماتی چون نصب سطل‌های زباله یک‌شکل در جای‌جای پیاده راه و تابلوهای راهنمایی و اعلانات را هم انجام داده تا این طرح از هر نظر کامل باشد.
8 میلیارد تومان برای پیاده‌راه بوعلی هزینه شد
رئیس کمیته خدمات شهری شورای اسلامی شهر با اشاره به هزینه انجام‌شده برای ساخت پیاده راه همدان گفت: این طرح از سه بخش تشکیل‌شده که اجرای کامل آن با طراحی مبلمان شهری 24 میلیارد تومان هزینه در برداشته است.
کامران گردان در گفت‌وگو با "تسنیم" افزود: مرحله نخست طرح با افتتاح پیاده راه بوعلی 20 بهمن 95 انجام شد که برای آن 8 میلیارد تومان هزینه شده و از این مبلغ یک میلیارد تومان مربوط به اجرای مبلمان شهری مانند تزئینات، تندیس‌ها و چراغ‌ها بوده است.
هزینه 24 میلیارد تومانی برای ساخت پیاده راه همدان به ویژه محدوده خیابان بوعلی در حالی است که در کنار همه اقدامات انجام‌شده برای زیباسازی و ارائه خدمات به مردم، یک اقدام و خدمت ساده که نسبت به برخی موارد دیگر چون تندیس‌ها، هزینه چندانی هم ندارد از نظر دورمانده است.
این خدمت ساده آن‌چنان بدیهی و پیش پا افتاده است که هر عابر پیاده با یک‌بار گذر از پیاده راه بوعلی و احساس گرمای هوا به نبود آن پی برده و با آهی بر لب و حسرتی در دل عبور می‌کند.
"محمد.م"، پیرمردی است که برای مراجعه به پزشک به پیاده راه بوعلی گذارش افتاده و خسته و آزرده گوشه‌ای نشسته است. چشم‌های بی‌رمقش گوشه گوشه پیاده راه را دور زده و بی‌رمق‌تر و ناامیدتر می‌شود وقتی آنچه را که می‌خواهد، نمی‌یابد و با حسرت به مغازه روبرو چشم می‌دوزد.
"مریم جعفری"، بانوی جوانی است که در نبود پزشک متخصص و مراکز درمانی چون سونوگرافی در برخی شهرستان‌های استان از روستای دوری همدان شده و ساعت‌ها طی مسیر برای رسیدن به شهر و یافتن مطب پزشک موردنظر و دست‌آخر هم چانه زدن با منشی پزشک برای گرفتن نوبت در همان روز او را آزرده ساخته است.
او که با اصرار فراوان توانسته نوبتی را برای اواخر روز از منشی بگیرد برای گذراندن وقت، پای در پیاده راه گذاشته و گوشه‌ای می‌نشیند، اما چهره دردمندش حاکی از یک نیاز ساده است، نیازی که او را ناچار به برخاستن مجدد می‌کند.
"رضا ناصری" کودک 5 سالهای که با جیغ و گریه دست مادر را گرفته، عابر دیگر این پیاده راه است، عابری کوچک که مادر برای آرام کردنش او را به بستنی‌فروشی می‌برد
"محمد"، "مریم" و "رضا" نمونه صدها عابری هستند که با عبور از "اعیانی‌ترین خیابان همدان" که البته حالا پیاده راه شده از نبود یک خدمت ساده، کوچک و بدیهی رنج می‌برند، خدمتی که از نیازهای اولیه بشر بوده و غفلت مسئولان در کم توجهی به آن جای تعجب دارد و شاید اگر مدیران شهرداری و مسئولان استان همدان یک‌بار در هوای گرم از این مسیر عبور می‌کردند به ضرورت وجود آن پی می‌بردند.
نیازی که لب‌ها را می‌بندد، صدا را در گلو خفه می‌سازد و رمق زانوان را می‌گیرد تا به‌ناچار در جستجوی آن باشی و بعد که دستت رسید و آرام گرفتی با لبخندی بر لب می‌گویی "به فدای لب عطشان حسین(ع)".
خدمتی که سالیان سال مغفول مانده است
آری داستان این است، نبود دستگاه آب‌سردکن در پیاده راه‌های گردشگری همدان، خدمتی کوچک و ساده است که از نظر دورمانده است، آبی که به تعبیر ساده "مایه حیات" و نوشاندن آن به مردم از سنت‌های زیبای دین مبین اسلام است.
نصب آب‌سردکن‌های متعدد در پیاده راه بوعلی که محل تردد بسیاری از مردم برای انجام امور روزانه چون مراجعه به پزشک، خرید از بازار، امور اداری یا رفتن به سر کار است در حالی از چشم مسئولان دورمانده که در اجرای طرح پیاده راه حتی برای ساخت "لانه گنجشک" هم هزینه شده است!
هرچند مغازه‌های متعددی برای فروش آب‌میوه‌های رنگارنگ، بستنی و آب معدنی در جای‌جای این پیاده راه وجود دارد، اما وجود آن‌ها چیزی از مسئولیت شهرداری برای ارائه این خدمت ساده و پیش‌پاافتاده کم نمی‌کند، ضمن اینکه هستند افرادی که حتی از پرداخت هزینه اندک یک بطری آب معدنی هم ناتوان‌اند.
وجود آب‌سردکن و در اصل، دسترسی مردم به آب شرب در یک شهر مسلمان‌نشین که مفتخر به برخورداری از لقب "دارالمؤمنین" شده، خدمتی است که سال‌هاست در همدان مغفول مانده و نه‌تنها پیاده راه‌ها که سایر خیابان‌ها و محدوده‌های پرتردد شهر چون بازار، ایستگاه‌های اتوبوس ابتدای خیابان‌های اصلی و میدان‌های اصلی چون آرامگاه بوعلی هم از داشتن آب‌سردکن محروم‌اند و تنها در کنار برخی مساجد یا برخی خیابان‌ها چون شهدا و باباطاهر دستگاه‌هایی از طرف مردم و کسبه محل به نیت کسب ثواب نصب‌شده است.
خدمت به مردم با صرف کمتر از 50 میلیون تومان!
با در نظر گرفتن قیمت آب‌سردکن‌های استیل که با درنظرگرفتن حجم آن بین 860 هزار تا 2 میلیون و 500 هزار تومان متغیر است و فاصله هزار و 500 متری آرامگاه بوعلی تا تپه هگمتانه مشاهده می‌شود که شهرداری برای انجام این خدمت و نصب دستگاه در فاصله‌های معین 50 متری نیاز است تا تنها کمتر از 50 میلیون تومان هزینه کند که در مقایسه با هزینه 400 میلیون تومانی المان‌ها و تندیس‌ها یا 100 میلیون تومان هزینه سطل زباله، 230 میلیون هزینه نورپردازی، 380 میلیون هزینه نیمکت و 583 میلیون هزینه پایه چراغ روشنایی در هر سه پیاده راه چیزی نیست.
به گزارش تسنیم، دورماندن نیازهای اولیه شهر از نگاه متولیان اداره آن چون شهرداری و شورای شهر و مسئولان دولتی در حالی صورت گرفته که همدان نه‌تنها یک شهر با سابقه تاریخی و دینی و مذهبی بالاست که عنوان"پایتخت تاریخ و تمدن ایران‌زمین" را هم یدک می‌کشد و نبود آبخوری در یک شهر گردشگری برای رفاه حال مردم و مسافران پسندیده نیست.
از طرف دیگر بر اساس دستورالعمل تدوین‌شده از طرف شهرداری‌ها، تهیه وسایل رفاهی نظیر آبخوری‌ها در زمره اقداماتی است که برای تکمیل و اصلاح مبلمان شهری بر عهده سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری گذاشته‌شده و شهرداری همدان در سالیان گذشته و دوره‌های متعدد مدیریت از عمل به آن غفلت کرده و نمایندگان مردم در شورای شهر هم دغدغه‌ای برای انجام این مهم نداشته‌اند.
این گزارش اجمالی به خوبی بیان می‌کند که شاید بهتر باشد؛ مسئولان گاه گاهی برای دیدن نیازهای کوچک و ساده مردم به ویژه قشرهای مستضعف، خود را جای آن‌ها گذاشته و با چشم آن‌ها به شهر نگاه کنند تا بهتر بتوانند خدمت صادقانه به مردم که از اهداف اولیه انقلاب اسلامی بوده است را انجام دهند.
گزارش: سمیه مظاهری
انتهای پیام/ش
