به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، وضعیت بد اقتصادی کشور برخی اقشار جامعه در استان آذربایجان غربی را به سمتی میبرد که میتواند هر گونه اتفاقی برایشان رقم زده شود در منطقهای که در آن سرمایههای طبیعی به طور فراوان یافت میشود نباید مردمان آن بیکار و گرسنه باشند و در حسرت خرید نان خشک یا یک کیلو میوه برای خانواده خود باشند اما گویا سرنوشت برای برخی اقشار کم درامد طور دیگری رقم زده تا در بدترین شرایط ممکن قرار گیرند، هر روز آنها از دیروز بدتر است و تعدادی از پدرهای نان آور بعضاً آرزو دارند که شب آنها به روز نرسد.
آدمی تعجب میکند که در دولت مسئولی وجود دارد که همه مشکلات و مردم را حبابی میبیند که روزی میترکد در حالیکه دولتمردان وظیفه دارند راه حلی برای حل مشکل معیشتی مردم پیدا کنند.
حال مسئولانی که چه کلیددار باشند یا بدون کلید باید به مشکلات اقتصادی کشور رسیدگی کنند، وقتی زمان انتخابات شعار سر میداند که ما مشکلات شما را حل خواهیم کرد و به جوانان میگفتند بعد از اتمام تحصیلات صاحب شغل میشوید در مقابل دختر دانشجویی که به خاطر بی پولی پدرش مجبور به ترک تحصیل است چه جوابی دارند؟
خبرنگار تسنیم در خیابان کوهنورد ارومیه با تعدادی از رانندگان خودروهای باری که با همه دار و ندارشان در تابستان و از صبح تا شب برای لقمه نانی به انتظار نشستهاند هم کلام شد تا دریابد این قشر از افراد جامعه چگونه گذران زندگی میکنند.
از آنان اوضاع زندگیشان را جویا شدم و پای درد دلشان نشستیم تا از درد بیپولی و نداری این روزهای خود بگویند، مشروح گفتگوی خبرنگار تسنیم با تعدادی از این قشر زحمتکش از نظر میگذرد.
رضا زلفی پیرمردی که دل پری از دولت مردان و روزگار داشت گفت: یک هفته است که کار نکردهام.
وی افزود: هر روز از صبح تا شب اینجا منتظر میمانیم شاید یکی پیدا شود تا اندکی درآمد کسب کنیم و صبحها نیز به میدان کارگر میرویم تا شاید کار باشد اما دوباره با ناامیدی به این مکان باز میگردیم.
زلفی افزود: شرایط زندگی روزبهروز سختتر میشود و کسی به فکر ما انسانهای بدبخت نیست و اعلب مسئولان به فکر پر کردن جیبهای خود و فرزندانشان هستند، گویا برای مسئولان فرقی ندارد که ماها چگونه زندگی میکنیم چرا که آنها یک بار جلوی خانواده خود شرمنده نشده اند تا ببینند تحقیر شدن یک مرد چقدر سخت است.
زلفی تأکید کرد: امروز دیگر پول بنزین ماشین را هم ندارم و این مشکل من نیست بلکه مشکل تمامی رانندگانی است که در این مکان هستند و در دام بد بی پولی روزگار افتادهاند.
مجید اسماعیلی گفت: امسال دخترم باید به خاطر بی پولی پدرش قید درس و دانشگاه را بزند چرا که نمیتوانم هزینه تحصیل آن را پرداخت کنم و از او خواستهام که دیگر ادامه ندهد و هر روز با اشکهای دخترم مواجه میشوم که از من میخواهد کمکش کنم تا درس خود را در دانشگاه تمام کند اما دیگر این توان را ندارم.
وی افزود: 4 فرزند در خانه دارم که دیگر نمیتوانم برای آنها عروسی بگیرم و راهی زندگی جدید کنم و اگر این مشکل فرزندان من و سایر جوانان حل نشود عمر آنها در زیر بی پولی و بدبختی خواهد سوخت.
اسماعیلی بیان کرد: در جامعه برای کسی کار پیدا نمیشود و با وجود این شرایط نباید انتظار زندگی خوب داشته باشیم و هر روز گرانی افزایش مییابد و کسی پاسخگو نیست.
یونس جلیلی گفت: دیگر پولی برای ما باقی نمانده که بتوانیم حتی نان خالی بخریم چراکه درآمد افرادی که در این مکان هستند به 300 یا 400 هزار تومان در ماه هم نمیرسد، آیا میتوان با این شرایط زندگی کرد و یا به فکر پس انداز بود.
وی افزود: یک هفته است که کار و باری پیدا نکرده ام و هیچ درآمدی نداشته ام و دیگر نمیدانم جواب همسر و بچههای خودم را چگونه بدهم و هر روز شرمنده و سرافکنده به منزل میروم.
جلیلی تصریح کرد: حق ما از کشوری که دارای ثروتهای زیادی است این نیست، ما نباید برای یک تکه نان محتاج هر کسی باشیم و بچه من و امثال من در حسرت خوردن یک بستنی باشند.
فیلم و گزارش: محمد آقایی پر، یوسف عباسی
انتهای پیام/ع/ش