خبرگزاری تسنیم/
از جاده اصلی کاشان ـ نطنز، کنار مجتمع بینراهی «مهتاب» که وارد جاده فرعی شوید و حدود دو و نیم کیلومتر جلو بروید، در مسیر روستای «تتماج» ناگهان کاروانسرایی از پشت یک تپه کوچک خودنمایی میکند. حس خوبی است وقتی که میدانی به یکی از دو کاروانسرای دایرهای ایران که هنوز باقی مانده، نگاه میکنی. ورودی کاروانسرای قاجاری «زیزه» رو به شرق است و دو طرفش سکوی نشستن قرار دارد. دیوارهای نهچندان بلند، ولی تخریبشده کاروانسرا بهوضوح دیده میشود. بخش قابل توجهی از سقف نیز تخریب شده است.
بیشتر بخوانید:
مردم دنیا برای «سفر» رفتن میجنگند/ سفر بهمانند تحصیل یک «حق» است
شرایط استرداد عتیقههای ایران از موزههای جهان
جاذبه گردشگری شهری از جنس کوچههای «طهران قدیم» + تصاویر
تهرانیها تنها پایتختنشینان جهان با خصلتی خاص در گردشگری/ آماری جالب از کافیشاپهای تهران در گذر 21سال
وارد کاروانسرا که شوید، نخستین چیزی که توجه شما را به خود جلب میکند، در طرفین هشتی دو ورودی به چشم میخورد که به اصطبل راه دارد. سقف اصطبل گنبدی بوده که فرو ریخته و راهپلهای که به بام متصل است، اما تخریب شده و نمیتوان از آن گذر کرد. کاروانسرا تا ارتفاع یک و نیم متر از سنگ و مابقی آن از آجر ساخته شده است.
وارد که شوید سمت چپ راهرو، حجرههای سنگی قرار دارند که جز یکی، دو حجره، مابقی نیمهمخروبه شدهاند. حجرهها دو در ورودی دارند که کمتر مورد مشابه آن دیده شده است. انتهای راهرو نیز به یکی از سه شاهنشین کاروانسرا وصل میشود و سمت راست دیواری سرتاسر است که مشخص است دیوار پشتی حجرههای داخل حیاط هست.
زمین پر است از تکههای سنگ و آجر که زباله همراهیشان میکند. دیوارهها و سقفهای سنگی هم بر اثر دود آتش سیاه شدهاند. از حجرهها، اصطبل و شاهنشین نیز بقایایی مانده که نیازمند رسیدگی است.
خارج کاروانسرا در ضلع شمالی خندقی با عمق حدود یک متر کنده شده و جلوی سردر نیز آبانبار کوچکی قرار دارد.
به گزارش «مهرپارسه»کاروانسرای قاجاری «زیزه» همچون دیگر نمونه کاروانسرای دایرهای ایران؛ یعنی کاروانسرای صفوی «زینالدین» در استان یزد، خوششانس نیست که مرمت و احیا و به هتل و اقامتگاه تبدیل شود.
زینالدین حالا جزو یکصد هتل برتر دنیا شناخته میشود، اما زیزه به حال خود رها شده تا روزبهروز بیشتر تخریب شود. این کاروانسرا با گنبد مرکزی و اتاقهایی که دورتادور آن است، میتوانست یکی از هتلهای جذاب بخش مرکزی ایران باشد، اما شانس با او یار نبود.
انتهای پیام/