به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، «اگر ارتباط کرامات، با مقامات و تقوا و سلوک توضیح داده نشود لغزشگاه است و موجب خلط میشود؛ یعنی بالاترین مقامات با پایینترین آن، آمیخته شده و تشخیص داده نمیشود.
اگر بگویند یک معجزه از حضرت زهرا(س) نقل کنید، میگویم: یک عمر کوتاه هجدهساله و این همه آثار ماندگار! این معجزه است. چه کسی میتواند در یک عمر هجدهساله اینقدر ماندگار باشد و در عوالم اثر بگذارد. معجزه سیدالشهداء چیست؟ روز عاشوراست. روز عاشورا موجی که از باطن عالم تجلی میکند و همه قلوب را به سمت خدا میبرد. عصای موسی(ع) کجا و حادثه عاشورا کجا؟
کرامت هم همینگونه است. شفای ظاهری خیلی آسانتر از شفای باطنی (شفاءٌ لما فی الصدور) است. خدای متعال شفای ظاهری را در دست اطبا هم قرار داده است، اما اینکه انسان به حرم امام رضا(ع) برود و صفت رذیلهای را که به طور طبیعی باید سیسال ریاضت میکشید تا آن را پاک میکرد، از وجود خودش بزداید، آیا این بالاتر از شفا دادن یک سرطان نیست؟
چه کرامتی بالاتر از این که راه رفتن، نفس کشیدن، نماز خواندنِ آیتالله بهجت و نحوه آمد و شد او، قلوب را به خدای متعال دعوت میکند؛ «یذکرکم الله آثاره و عمله». آنهایی که مدعی کرامتاند از این کرامات به ما نشان بدهند. بعد از سالها هنوز معنویّت ایشان در این مسجد حضور دارد و صلاتشان و بکائشان هنوز هم احساس میشود. انسان وقتی در این مسجد میایستد هنوز هم قلبش میلرزد. آنهایی که مدعیاند از این کرامات نشان بدهند؛ اینکه در جیب من چیست و پشت کوه چه چیز قرار دارد، یعنی چه؟ آیا آنها از این کرامات هم دارند؟
یکی پرسید: امام(ره) کرامت داشتند؟ گفتم: بله؛ یک کلمه میگفتند: بسم الله لاحول ولا قوة إلا بالله العلی العظیم، دو میلیون انسان را به خیابان میآوردند. این کرامت امام(ره) است. کرامت از این بزرگتر نیست که انسانی هشتاد و اندی عمر کند و همیشه هم در مقابل دوربینها باشد و کسی نتواند یک نقطه ضعف از او بنویسد. این کرامت است که با نَفَس، با حضور، با نماز و با عمل، داعیاً إلی الله باشد.»
گزیده ای از بیانات استاد سید محمّدمهدی میرباقری
منبع:جهان نیوز
انتهای پیام/