مخاطبان زیادی هنوز سالن‌های تئاتر مشهد را نمی‌شناسند
کارگردان تئاتر مشهد گفت: متاسفانه صرف نظر از فضای مجازی، مخاطبان زیادی هنوز سالن‌های تئاتر مشهد را نمی‌شناسند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، گروه نمایش سالار در آخرین اجرای موفق خود نمایش «نفت دایناسورها را خورده است» را بر روی صحنه بردند. این نمایش روایتی اجتماعی از موضوع نفت و تاثیر آن بر زندگی مردم در خطه جنوب را بازگو می‌کند. این نمایش همچنین به عنوان تنها نمایش برگزیده از شرق کشور در جشنواره بین‌المللی تئاتر نفت پذیرفته شده که با اتمام اجراهای عمومی به زودی در این جشنواره به اجرا درخواهد آمد.
به همین بهانه با احسان روحی نویسنده و علی روحی کارگردان این نمایش و اعضا گروه نمایش سالار گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
تسنیم: پیرامون کار اخیر شما « نفت دایناسورها را خورده است» چه شد که به سراغ این مضمون رفتید؟
احسان روحی: ایده‌ها و طرح‌های مختلفی در مدت اخیر جزو دغدغه ما بود که صنعت نفت نیز به عنوان صنعتی تاثیرگذار بر بسیاری حوزه‌های دیگر از اقتصاد و فرهنگ گرفته تا سیاست شامل این دغدغه بوده است. طرح اولیه این نمایش قبلا نوشته شده بود اما فرصتی برای نهایی‌سازی نبود. به پیشنهاد علی روحی این طرح را نهایی و نگارش کردیم. نگارش سه ماه به طول انجامید و سپس وارد مرحله تولید شد.
علی روحی: این نمایش نقدی اجتماعی بر فضای جنوب کشور است که البته گزاره‌هایی نسبت به کل کشور دارد. جنوب و صنعت نفت و اتفاقات پیرامون آن پازلی برای کل کشور است. با بررسی نگاه مردم نسبت به نفت به عنوان سرمایه ملی سعی کرده‌ایم از زاویه‌ای جذاب و دغدغه‌‌مند به موضوع نگاه کنیم و خوشحالیم که بازخوردها در طول اجرا خوب بوده است.
تسنیم: وضعیت فروش و استقبال از این نمایش چگونه بود؟
علی روحی: شروع هر نمایشی با افت تماشاگر آغاز می‌شود و با انتقال دهان به دهان نمایش تماشاگر افزایش خواهد یافت. در طول اجرا بحث جام جهانی و مسابقات فوتبال ایران نیز به این موضوع دامن زده بود اما در هفته‌های بعدی و افزایش تبلیغات رسانه‌ای تماشاگر افزایش یافت و در مجموع راضی کننده بود.
تسنیم: برخی این نمایش را متهم به جشنواره‌ای بودن کرده‌اند؟ موضع شما چیست؟
احسان روحی: ببینید من به عنوان نویسنده زمانی که پیشنهادی را دریافت می‌کنم برایم تفاوتی ندارد که این اثر قرار است برای جشنواره باشد یا نمایش عمومی. پیشنهاد کارگردان نیز بسیار قبل از بحث جشنواره نفت خوزستان مطرح شد که البته همزمان با تولید توافق کردیم این نمایشنامه برای این جشنواره نیز ارسال شود که در پروسه این جشنواره تایید و با عقب افتادن جشنواره نفت کار ما برای اجرای عمومی آماده شد.
در طول اجرای عمومی هم اثر زنده و روی صحنه بود و اثری از تلاش برای جشنواره‌ای شدن در آن به چشم نمی‌آمد. البته واقعا نفس جشنواره‌ای بودن نیز بد نیست. مگر چند درصد مخاطب در جشنواره‌ها نمایش را می‌بینند؟
تسنیم: و البته در بسیاری کشورهای دنیا تولید اثر مختص یک جشنواره یا حتی افتتاحیه جشنواره چیزی غریب و تازه نیست؟
احسان روحی: حرف ما هم همین است. طرح این موضوع در طول اکران این نمایش بیشتر جنبه فرافکنی و حاشیه‌ای داشت و ادامه نامهربانی‌های فضای عمومی تئاتر مشهد با یکدیگر است.« نفت دایناسورها را خورده است» تنها نمایشی است که از شرق کشور به این جشنواره بین‌المللی راه پیداه کرده است. در واقع ما به گونه‌ای نماینده استان و شهر هستیم اما به جای حمایت این صحبت‌ها عنوان می‌شود.
تسنیم: به نظر شما چه چیز ناگهان یک نمایش را پرفروش می‌کند؟
علی روحی: سونامی و اتفاق در لحظه نمایش را پرفروش می‌کند. البته نمایش خوب همیشه می‌فروشد اما این موضوع مقطعی است و در لحظه اتفاق می‌افتد. باید گفت تئاتر مشهد نیازمند آموزش مخاطب برای دیدن تئاتر خوب است. مخاطب برای تئاتر خوب هزینه می‌کند و نمایش دیده می‌شود.
البته نیازمند ریشه‌یابی و آسیب‌شناسی مشکلات در جهت رسیدن به تئاتر مستقل هستیم.در صورت استقلال مالی، کارگردان دیگر دغدغه مالی ندارد و تهیه کننده نیز با اطمینان خاطر در پروژه سرمایه‌گذاری خواهد کرد. امیدواریم در آینده با برنامه‌ریزی دقیق‌تر و تخصصی‌تر، اقتصادی قوی در تئاتر مشهد بر بستر تولید خوب داشته باشیم.
تسنیم: شما شرایط اقتصاد هنر به ویژه در حوزه تئاتر مشهد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
احسان روحی: شاید در نگاه اول اقتصاد هنر شعار است. تا زمانی که سازو کارها در سطح کلان اتفاق نیفتد در حوزه تئاتر موفق نخواهیم بود. ما در جریان تئاتر، تک نمایش‌هایی داریم که به هر دلیلی از اتفاق و موفقیت و شرایط تبلیغات حتی؛ موضوع یا حتی اتفاق، خوب می‌فروشند اما در این موضوع، در سطح کلان موفق نبوده‌ایم. استفاده صحیح از ابزارها و ظرفیت‌ها بوده است که نمایش را موفق می‌کند. اما این به حساب حل شدن اقتصاد تئاتر در سطح کلان نیست. باید از هنرمند حمایت بشود البته نه صرفا حمایت هنری مانند همان کاری که شهرداری سال گذشته در حوزه اختصاص تبلیغات شهری صورت داد.
تسنیم: البته در این موضوع شاید به نحوی خود اهالی تاتر نیز مقصر باشند.
احسان روحی: در سخت افزارها طراحی به گونه‌ای نیست که ارگانی مانند شهرداری یا حوزه هنری به راحتی بتواند با تغییرات مدیریتی تصمیم‌گیری کند. در واقع فرد محور هستیم و نظام مند نیستیم، اگر قانون مشخصی برای این موضوع وضع شود دیگر از تصمیمات سلیقه‌ای اجتناب خواهد شد. تداوم این گونه تبلیغات سلیقه‌ای ممکن است پیامد داشته باشد.صرف نظر از فضای مجازی، مخاطب‌های زیادی هنوز سالن‌های تئاتر را نمی‌شناسند.
تسنیم: شرایط تئاتر مشهد فرق کرده و قابل رقابت با پایتخت است. دلایل پیشرفت دو سه سال اخیر و موفقیت‌های نسبی تئاتر مشهد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
علی روحی: از سال 90 به این سمت بحث تئاتر در استان جدی‌تر گرفته شد. گروه‌های حرفه‌ای تشکیل شد و این گروه‌ها روابط عمومی آوردند. نحوه فروش و تبلیغات نیز بهینه‌سازی شد و هر سال شاهد قوی‌تر شدن تئاتر هستیم. در حال حضر تئاتر تهران با حضور چهره‌ها به دنبال فروش بیشتر است. در مشهد همزمان، حضور چهره و گیشه مهم بوده است اما در نهایت کار با کیفیت و ماندگار و نه با اسم و رسم یک بازیگر مهم است. این گونه بدون داشتن چهره نیز نمایش قوی ظاهر خواهد شد.
انتهای پیام/ ز
