به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، وضعیت اقتصادی بسیاری از اقشار جامعه این روزها چندا رضایت بخش نیست و در این میان شهری و یا روستایی زیاد فرقی ندارد و هر قشر به اندازه سهم خود از این اقتصاد ضربه میخورد.
روستای بالو ارومیه که به عنوان بزرگترین روستای کشور به حساب میآید و حتی میتوان گفت یک شهرک کوچک نیز هست از مشکلات اقتصادی رنج میبرد و مردمان این روستا دل خوشی از بیتوجهی مسئولان ندارند.
بیکاری، فقر، تحقیر شدن، کمبود امکانات و عملکرد نامناسب دهیاری و شوراهای این روستا صدای مردمان زحمتکش این دیار را درآورده است که بعضا ر ایام پیری باید بیکار هم بوده و شاهد سوخته شدن زندگی جوانان خود نیز باشند.
خبرنگار تسنیم سری به این روستا زد و از نزدیک پای صحبت آنان نشست که مشروح آن از نظر میگذرد.
روزهای زیادی است بیکار هستم
عثمان خالدی پیرمردی که چشم از خوبیهای دنیا بسته و به آن و مسئولان امیدی نداشت گفت: من بیکار هستم و امروز حتی پول نان خالی را هم ندارم تا برای خانواده خود بخرم.
وی افزود: من ماهیانه 300 هزار تومان اجاره پرداخت میکنم و روزهای زیادی است که بیکار هستم و هیچکس به فکر ما نیست.
مردان روستا بیکار هستند
آزاد دلیری پیرمردی که موهای خود را در این روستا سپید کرده بود نیز به خبرنگار تسنیم گفت: خیلی از مردان این روستا بیکار هستند و اغلب در خیابانهای روستا سیگار به دست بیکار میگردند.
دلیری گفت: متأسفانه کسی به فکر روستاها نیست و مسئولان به جیب خود و فرزندان شان فکر میکنند و برای آنها مهم نیست که چه بلایی بر سر این جوانان میآید.
شوراها فقط به فکر جیب خود هستند
حسن یوسفی نیز که از اهالی این روستاست گفت: این وضعیت روستای ما است در خیابانها به جای آسفالت سنگفرش گذاشتهاند و آسفالت فقط در مکانهایی که منزل شوراها در آن جا است وجود دارد.
وی افزود: چرا روستای ما لایق بهترینها نیست و همیشه باید با کمترین امکانات و در سختیها زندگی کنیم و هر کس به فکر خودش است و ما هیچ امیدی از شوراها نداریم چراکه بیان مشکلات به آنها فایدهای ندارد چون فقط می شنوند و بله میگویند و از عمل به وعدههایی که دادهاند خبری نیست.
فیلم و گزارش محمد آقایی پر و یوسف عباسی
انتهای پیام/م