گزارش تسنیم| فریبی به نام ناتوی عربی؛ نگاهی به اهداف و مفاد اصلی این طرح

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، طی هفته جاری، اصطلاحی با نام «ناتوی عربی» در رسانه های غربی و عربی فراگیر شده است. این اصطلاح که چندان هم نو نیست. نخستین بار در می 2017 (اردیبهشت 1396) در جریان سفر ترامپ به ریاض، بر سر زبان ها افتاد. در سفر ترامپ به ریاض- که قریب یک هفته به طول انجامید- مهمترین اتفاقی که واقع شد، قرارداد تسلیحاتی 110 میلیارد دلاری عربستان به آمریکا بود. به گفته کارشناسان اقتصادی در همان زمان، این قرارداد، آمریکا را از ورشکستی اقتصادی نجات داد. نکته قابل توجه این بود که ترامپ قبل از سفر به ریاض در خصوص کشورهای عربی در اظهاراتی گفته بود کشورهای عربی به سان گاو شیردهی هستند که آمریکا باید آنها را بدوشد.

در جریان سفر ترامپ به عربستان یکی از اتفاقاتی- که عربستان سعی داشت آن را کلید بزند- ایجاد ائتلاف عربی و منطقه ای با حضور آمریکا علیه ایران بود. از همان زمان این ائتلاف را برخی رسانه ها با عنوان ناتوی عربی خواندند. ائتلافی که از آن وقت تا حالا تنها به شکل یک اسم باقی مانده است و این روزها دوباره برخی مسئولان آمریکایی از تلاش دولت آمریکا برای برپایی آن خبر داده اند.

معرفی پیمان؛ جعلی که از پایه دروغ است

ناتو (NATO) مخفف نام پیمان آتلانتیک شمالی (North Atlantic Treaty Organization) است که پس از جنگ جهانی دوم در سال 1949 به منظور مبارزه با کمونیزم، بین کشورهای دارای نظام سرمایه داری، اعم از کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی به ریاست آمریکا در واشنگتن شکل گرفت. در آن پیمان که هم اکنون 29 کشور عضو دارد و ریاست آن هنوز هم با آمریکا است، اعضا متعهد شده اند در صورت حمله یک یا چند کشور به یکی از اعضای ناتو، این اقدام، حمله به تمام کشورهای عضو تلقی می شود و تمام اعضا علیه طرف متجاوز وارد عمل می شوند.

آنچه در حال حاضر با عنوان ناتوی عربی در رسانه های معرفی می شود تلاشی از سوی آمریکا است که هنوز تعریفی از آن ارائه نشده و انتظار نمیرود به نتیجه برسد.

کشورهای عضو

براساس آنچه رویترز در آغاز این هفته اعلام کرد، اعضای ناتوی عربی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (عربستان سعودی، امارات متحده عربی، کویت، بحرین، قطر، عمان) به اضافه اردن و مصر هستند. البته برخی عمان و کویت را مستثنی کردهاند و تعداد کل اعضای این پیمان را 6 کشور مطرح کردهاند.

هدف از تأسیس این پیمان

براساس آنچه رویترز به نقل از چند مقام بلند پایه آمریکایی منتشر کرد، هدف از این ائتلاف و پیمان، مقابله با نفوذ منطقه ای ایران و مبارزه با تروریسم و خشونت در منطقه است. این اهداف با ایجاد یک سیستم دفاع ضد موشکی، تجهیز و آموزش ارتش های کشورهای عضو و مبارزه با تروریسم شکل خواهند گرفت. ضمن اینکه توسعه روابط اقتصادی و دیپلماتیک نیز در اهداف این طرح بیان شده است.

نامگذاری های متفاوت

منبع این خبر در مقطع کنونی رویترز بوده است و براساس آنچه این خبرگزاری اعلام کرده، ترامپ قصد دارد این پیمان را در 12و13 اکتبر در واشنگتن به وجود آورد و نام آن را «پیمان استراتژیک خاورمیانه» نام نهاده است. لذا آنچه تحت عنوان ناتوی عربی، در رسانه های منطقه ای به ویژه رسانه های عربی حامی جناح غربی- عربی منعکس شده، عبارتی جعل شده از سوی آنها است که به نظر می رسد تلاش دارد با بهره گیری از عبارت «ناتو» برای خود وجهه ای را فراهم آورد که برگرفته از پیمان آتلانتیک شمالی است.

حقه جدید ترامپ

همانگونه که در فوق اشاره شد، منابعی که از تشکیل این پیمان خبر داده اند، توسعه روابط اقتصادی و دیپلماتیک نیز از اهداف این پیمان است. پیمان آتلانتیک شمالی یک پیمان تماما نظامی است که به وجوه مختلف نظامی کشورهای عضو نظر دارد اما آنچه تحت عنوان جعلی «ناتوی عربی» می خواهد معرفی شود چگونه می خواهد وارد عرصه دیپلماتیک و اقتصادی شود.

دولت دونالد ترامپ با طرحی به نام معامله قرن، برای تمام منطقه طراحی خاصی ارائه کرده است و می خواهد علاوه بر اهداف سیاسی شان وارد عرصه اقتصادی و دیپلماتیک نیز شوند. در برنامه دیپلماتیک عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی توسط کشورهای عربی در دستور کار قرار دارد. اما در عرصه اقتصادی همانگونه که ترامپ قبل از سفر به عربستان اعلام کرد هدفی جز اینکه هزینه های منطقه ای آمریکا را کشورهای عرب منطقه پرداخت کنند وجود ندارد یعنی همان دوشیدن کشورهای عرب ثروتمند برای تأمین نیازهای آمریکا. 

توجه به یک نکته

اصطلاح «ناتوی عربی» را جناح غربی- عربی به کار گرفته است و در رسانه های منطقه ای و داخل ایران نیز به سرعت به کار گرفته شد. اما نکته مهم اینجا است که ما نباید در بازی جناح دشمن وارد شویم و در زمین آنها بازی کنیم. به کارگیری اصطلاح «ناتوی عربی» بازی کردن در زمین دشمن است که موجب بهره بردن از این اصطلاح نچسب می شود. از یک سو آمریکایی ها نام این پیمان را «پیمان استراتژیک خاورمیانه» نامگذاری کرده اند از سوی دیگر ناتوی عربی سوق دادن این پیمان به سمت غرب و همراه کردن آن با جناح غربی است که از حیث معنا و مفهوم هیچ ارتباطی با آن ندارد و تنها یک جنگ روانی را می تواند به راه اندازد. 

جمع بندی

ناتوی عربی اصطلاحی بی مفهوم است که از سوی آمریکایی ها به عنوان بخشی از معامله قرن به کار گرفته شده است تا ائتلافی را علیه ایران در کشورهای مسلمان و عرب منطقه به وجود آورند. این اصطلاح نامأنوس تلاش دارد این پیمان را به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نزدیک کند در حالی که نه شرایط آن را دارد و نه به آن مفهوم نزدیک است. لذا باید گفت تنها برنامه ای برای دوشیدن کشورهای عرب منطقه است تا هزینه های آمریکا را در منطقه غرب آسیا تأمین کنند و ایران هراسی را به جای مبارزه با رژیم صهیونیستی جایگزین کنند. این پیمان از نگاه کارشناسان و تحلیل گران به دلیل شرایط خاصی که بر کشورهای عضو این پیمان حاکم است قابلیت وجود ندارد که در شماره های آینده به آن خواهیم پرداخت. 

انتهای پیام/